Difference between revisions of "Page:FC 1042.djvu/357"
Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
Line 3: | Line 3: | ||
− | et | + | et<ref group="text-notes">et] <i>om.</i> <i>MF</i></ref> |
− | ad hoc ut peterem quasdam dotes pro spiritu meo | + | ad hoc ut peterem quasdam dotes pro spiritu meo, scilicet, quod per gratiam fieret, ut ego ad omnia bona opera facienda et mala tolleranda, sim |
− | + | post hac<ref group="text-notes">post hac] postea <i>MF</i></ref> | |
− | + | magis agilis, magis subtilis, magis illuminatus | |
+ | et<ref group="text-notes">et] ac <i>MF</i></ref> | ||
+ | clarus, et minus sensitiuus malorum quod est fieri | ||
+ | impassibiis<ref group="text-notes">impassibilis] impassibile <i>MF</i></ref>. | ||
+ | |||
+ | In 2<sup>a</sup> feria Paschae post dictum matutinum, ego incidi in meam iam diu solitam crucem, quae est | ||
+ | {{Right sidenote|Tristitiam triplici de causa.}}tristari triplici | ||
+ | de<ref group="text-notes">de] ex <i>MF</i></ref> | ||
+ | causa. | ||
+ | Prima quidem, | ||
+ | quod<ref group="text-notes">quod] quia <i>MF</i></ref> | ||
+ | non sentiam, (pro ut | ||
+ | desiderarem<ref group="text-notes">desiderarem] desiderem <i>MF</i></ref>), | ||
+ | signa diuinae dilectionis erga me. | ||
+ | 2<sup>a</sup>, quod sentiam signa veteris Adae in me ipso plusquam optarem. | ||
+ | 3<sup>a</sup>, quod non possim facere fructum, quem cupio circa proximorum salutem, in | ||
+ | ijs<ref group="text-notes">ijs] his <i>MF</i></ref> | ||
enim tribus fere concluduntur omnes afflictiones spiritus mei, proinde quod crediderim ex his esse crucem meam. | enim tribus fere concluduntur omnes afflictiones spiritus mei, proinde quod crediderim ex his esse crucem meam. | ||
− | + | Hoc igitur die dum istud | |
<br> | <br> | ||
{{reflist|group=comment-notes}} | {{reflist|group=comment-notes}} | ||
_______________ | _______________ | ||
{{reflist|group=text-notes}} | {{reflist|group=text-notes}} |
Revision as of 09:11, 1 November 2021
f. 171r
et[1]
ad hoc ut peterem quasdam dotes pro spiritu meo, scilicet, quod per gratiam fieret, ut ego ad omnia bona opera facienda et mala tolleranda, sim
post hac[2]
magis agilis, magis subtilis, magis illuminatus
et[3]
clarus, et minus sensitiuus malorum quod est fieri
impassibiis[4].
In 2a feria Paschae post dictum matutinum, ego incidi in meam iam diu solitam crucem, quae est
Tristitiam triplici de causa.
tristari triplici
de[5]
causa.
Prima quidem,
quod[6]
non sentiam, (pro ut
desiderarem[7]),
signa diuinae dilectionis erga me.
2a, quod sentiam signa veteris Adae in me ipso plusquam optarem.
3a, quod non possim facere fructum, quem cupio circa proximorum salutem, in
ijs[8]
enim tribus fere concluduntur omnes afflictiones spiritus mei, proinde quod crediderim ex his esse crucem meam.
Hoc igitur die dum istud
_______________