Difference between revisions of "Page:FC 1042.djvu/144"
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 3: | Line 3: | ||
| − | tristis et alacris, quia aliquando considerans ueritatem suorum defectuum, alias misericordias Domini, ego habui in offertorio illius uersus intelligentiam: | + | tristis, et alacris, quia aliquando considerans ueritatem suorum defectuum, aliquando<ref group="text-notes">aliquando] alias <i>MF</i></ref> misericordias Domini, ego habui in offertorio illius uersus intelligentiam: {{Left sidenote|Veritas mea, et misericordia mea cum ipso, quia deus aliquando ostendit iustitiam, aliquando misericordiam.}}Veritas mea, et misericordia mea cum ipso, et hoc consolatus sum, ut si aliquis mihi diceret quod Deus modo utitur ueritate, ostendens iustitiam, modo signis misericordiae, et in istis duobus exerceat<ref group="text-notes">exerceat] exercet <i>MF</i></ref> seruos suos. |
| − | + | ||
| − | + | In 8.<sup>a</sup><ref group="text-notes">8.<sup>a</sup>] octaua <i>MF</i></ref> Assumptionis Virginis Mariae, ego habui quamdam memoriam optimam super passionem Domini, quae fuit causa mihi inueniendi deuotionem in officio, et cum<ref group="text-notes">cum] in <i>MF</i></ref> solitis orationibus, et meditationibus meis, maxime super illud: Tristis est anima mea, etc. Transeat a me Calix iste, Deus, Deus meus, ut quid dereliquisti me<ref group="text-notes">dereliquisti me] me dereliquisti <i>MF</i></ref>, Mulier ecce filius tuus, | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
<br> | <br> | ||
{{reflist|group=comment-notes}} | {{reflist|group=comment-notes}} | ||
_______________ | _______________ | ||
{{reflist|group=text-notes}} | {{reflist|group=text-notes}} | ||
Revision as of 08:44, 16 July 2021
f. 63v
tristis, et alacris, quia aliquando considerans ueritatem suorum defectuum, aliquando[1] misericordias Domini, ego habui in offertorio illius uersus intelligentiam:
Veritas mea, et misericordia mea cum ipso, quia deus aliquando ostendit iustitiam, aliquando misericordiam.
Veritas mea, et misericordia mea cum ipso, et hoc consolatus sum, ut si aliquis mihi diceret quod Deus modo utitur ueritate, ostendens iustitiam, modo signis misericordiae, et in istis duobus exerceat[2] seruos suos.
In 8.a[3] Assumptionis Virginis Mariae, ego habui quamdam memoriam optimam super passionem Domini, quae fuit causa mihi inueniendi deuotionem in officio, et cum[4] solitis orationibus, et meditationibus meis, maxime super illud: Tristis est anima mea, etc. Transeat a me Calix iste, Deus, Deus meus, ut quid dereliquisti me[5], Mulier ecce filius tuus,
_______________
