Difference between revisions of "Page:EBC 1619 ca 2178.pdf/4"

From GATE
(→‎Not proofread: Created page with "Bardon de Brun � Bell.(4) 4^ 4678^ / i d negar! existimamus) quasi praelucere v�detur. Et cum pr�mus in Galliis,Apostoli nomen sortitus sit, caeteris ejusdem tituli m...")
 
m (→‎top: added Template:TurnPage, replaced: <references/> → <references/> {{TurnPage}})
 
(3 intermediate revisions by one other user not shown)
Page statusPage status
-
Not proofread
+
Proofread
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 1: Line 1:
Bardon de Brun � Bell.(4)
+
id negari existimamus) quasi praelucere videtur. Et cum primus in
 +
Galliis, Apostoli nomen sortitus sit, caeteris ejusdem tituli majorem firmitatem contulisse censetur. <lb/>
 +
Jam vero numquid sufficit veteres praedictorum saeculorum Criticos, in Sancii Martialis Apostolatum, toties et toties machinis eversos esse suis;at denuo oboriantur novi, et hi vestra sublimi dignitate fulti? His itaque sic existentibus, jam silentium abrumpere, nostri nos cogit muneris ratio. Sed ad quem ibimus? ad quem nos conferemus? An verba nostra dabimus ad judicem? At judex a parte adversa stat. Quid ergo? confugiemus ad illum qui adversatur ut causa fulciatur? qui impugnai ut propugnai? Imo vero etiam atque etiam confugiemus. Nam licet tu illustrissime Cardinalis, ipse sis qui nobis reluctantia, in illo libro tuo scripsisse videris: tamen ad te appellamus. Ad nullum alium quam ad te. Te judicem optamus, te quaerimus, te prosequimur. Absit enim ut in mentem nostram veniat supplioem ullum libellum in tanti viri, tam pii, tam sequi recusationem offerre; quin imo ita de tua seguitate confidimus, ut rebus a te perspectis, non ambigamus te, pro partibus nostris (partibus Sancti) judicem fore tui ipsius adversum te.<lb/>
 +
Cum vero tris proposuerimus, per quae tuo uno nomine suffulti intumescunt Critici: primo quod adverseris, et adversariorum author
 +
sii: deinde quod vim etiam adversandi augeat,tum dignitas et celebritas tua; tum Cardinalatus altitudo: postremo quod hoc omnia compleat judicandi potestas. Nullum horum nos terrei. Nam quoad prirmum certo nobis persuasum habemus (aliter enim de tam pio viro sentire nefas esset) te non novandi animo scripsisse; sed ex iis quae tum tibi solum innotescebant,aut prae manibus aderant testimoniis hanc opinionem edidisse. Qua in re qui te sectari se credunt Critici, toto coelo a te discrepant: litteram enim tuam sequuntur, non spiritum. Spiritus tui scopus veritas est, non solum ubi nota est; sed agnoscenda ubi ignota est. Itaque nulla dubitatione inter posita credimus, quod in eam in quam prorupisti sententiam, nunquam te duci passus esses; si testimonium hujusce rei exscerpisses non ab alienigenis authoribus atque extraneis Turonensium officinis, sed ab ipsis Apostoli illius in Christo alumnis, Discipulis, successoribus Episcopis, atque a promptuariis, archiviis, et monumentis locorum, in quibus sanctus ille a primo Christi saeculo, vita vere apostolica fulsit, miracula multitudine innumera, et magnitudine eximis edidit: populorum numerum absque numero ad Christum convertit vitam longaevam sanctissime in terris exactam, cum vita caelesti modo piane admirabili commutavit. Denique sanctissimum sui corporis depositu nobis in pignus et memoriam asservandum, piisque ac debitis
 +
<pb/>
  
4^ 4678^
 
  
/ i d negar! existimamus) quasi praelucere v�detur. Et cum pr�mus in
+
[[Category:EBC_Proofread]]
 
 
Galliis,Apostoli nomen sortitus sit, caeteris ejusdem tituli majo-
 
 
 
rem firmitatem contulisse censetur. Jam vero numquid sufficit veteres praedictorum saeculorum Cri-
 
 
 
jrticos, in Sancii Martialis Apostolatum, toties et toties machinis
 
 
 
eversos esse suis;at denuo oboriantur novi, et hi vestra sublimi
 
 
 
dignitate fulti? His itaque sic existentibus, jam silentium abrum-
 
 
 
pere, nostri nos cogit muneris ratio. Sed ad quem ibimus? ad quem
 
 
 
nos conferemus? An verba nostra dabimus ad judicem? At judex a
 
 
 
/Pparte adversa stat. Quid ergo? confugiemus ad illum qui adversatur
 
 
 
ut causa fulciatur? qui impugnai ut propugnai? Imo vero etiam at-
 
 
 
que etiam confugiemus. Nam licei tu illustrissime Cardinalis, ipse
 
 
 
sis qui nobis reluctantia, in siilo libro tuo scripsisse videris:
 
 
 
tamen ad te appellamus. Ad nullum alium quam ad te. Te judicem op-
 
 
 
y^rtamus, te quaerimus, te prosequimur. Absit enim ut in mentem nos-
 
 
 
tram veniat supplioem ullum libellum in tanti viri,tam pii,tam ae
 
 
 
qui recusationem offerre; quin imo ita de tua seguitate confidi-
 
 
 
mus, ut rebus a te perspectis, non ambigamus te, pr� partibus nostris (partibus Sancii) judicem fore tui ipsius adversum te.
 
 
 
Cum vero tris proposuerimus, per quae tuo uno nomine suffulti
 
 
 
intumescunt Critici: primo quod adverseris, et adversariorum author
 
 
 
sii: deinde quod vim etiam adversandi augeat,tum dignitas et cele
 
 
 
brit�^ tua; tum Cardinalatus altitudo: postremo quod hoc omnia oom-
 
 
 
pleat judicandi potestas. Nullum horum nos terrei. Nam quoad pri-
 
 
 
,^rmum certo nobis persuasum habemus (aliter enim de tam pio viro sen
 
 
 
tire nefas esset) te non novandi animo scripsisse; sed ex iis quae
 
 
 
tum tibi solum innotescebant,aut prae manibus aderant testimoniis hanc opinionem edidisse. Qua in re qui te sectari se credunt Criti
 
 
 
ci, toto coelo a te discrepant: litteram enim tuam sequuntur, non
 
 
 
.^^spiritum. Spiritus tui scopus veritas est, non solum ubi nota est;
 
 
 
sed agnoscenda ubi ignota est. Itaque nulla dubitatione inter posi-
 
 
 
ta credimus, quod in eam in quam prorupisti sententiam,nunquam te
 
 
 
duci passus esses; si testimonium hujusce rei exscerpisses non ab
 
 
 
alienigenis authoribus atque extraneis Turonensium officinis, sed
 
 
 
jgTab ipsis Apostoli illius in Christo alumnis,Discipulis,successori-
 
 
 
bus Episcopis, atque a promptuariis,arohiviis,et monumentis locorum
 
 
 
, in quibus sanctus ille a primo Christi saeculo,vita vere aposto
 
 
 
lica fulsit, miracula multitudine innumera,et magnitudine eximia
 
 
 
edidit: populorum numerum absque numero ad Christum convertit vi-
 
 
 
)^tam longaevam sanctissime in terris exactam, cum vita caelesti mo
 
 
 
do piane admirabili commutavit. Denique sanctissimum sui corporis
 
 
 
depo�itu$ nobis in pignus et memoriam asservandum, piisque ac de-
 
 
 
 
 
[[Category:EBC_Not proofread]]
 
 
[[Category:EBC_Letters]]
 
[[Category:EBC_Letters]]
 
[[Category:EBC_Pages]]
 
[[Category:EBC_Pages]]
Footer (noinclude):Footer (noinclude):
Line 1: Line 1:
<references/>
+
<references/> {{TurnPage}}

Latest revision as of 14:41, 6 May 2020

This page has been proofread


id negari existimamus) quasi praelucere videtur. Et cum primus in Galliis, Apostoli nomen sortitus sit, caeteris ejusdem tituli majorem firmitatem contulisse censetur.
Jam vero numquid sufficit veteres praedictorum saeculorum Criticos, in Sancii Martialis Apostolatum, toties et toties machinis eversos esse suis;at denuo oboriantur novi, et hi vestra sublimi dignitate fulti? His itaque sic existentibus, jam silentium abrumpere, nostri nos cogit muneris ratio. Sed ad quem ibimus? ad quem nos conferemus? An verba nostra dabimus ad judicem? At judex a parte adversa stat. Quid ergo? confugiemus ad illum qui adversatur ut causa fulciatur? qui impugnai ut propugnai? Imo vero etiam atque etiam confugiemus. Nam licet tu illustrissime Cardinalis, ipse sis qui nobis reluctantia, in illo libro tuo scripsisse videris: tamen ad te appellamus. Ad nullum alium quam ad te. Te judicem optamus, te quaerimus, te prosequimur. Absit enim ut in mentem nostram veniat supplioem ullum libellum in tanti viri, tam pii, tam sequi recusationem offerre; quin imo ita de tua seguitate confidimus, ut rebus a te perspectis, non ambigamus te, pro partibus nostris (partibus Sancti) judicem fore tui ipsius adversum te.
Cum vero tris proposuerimus, per quae tuo uno nomine suffulti intumescunt Critici: primo quod adverseris, et adversariorum author sii: deinde quod vim etiam adversandi augeat,tum dignitas et celebritas tua; tum Cardinalatus altitudo: postremo quod hoc omnia compleat judicandi potestas. Nullum horum nos terrei. Nam quoad prirmum certo nobis persuasum habemus (aliter enim de tam pio viro sentire nefas esset) te non novandi animo scripsisse; sed ex iis quae tum tibi solum innotescebant,aut prae manibus aderant testimoniis hanc opinionem edidisse. Qua in re qui te sectari se credunt Critici, toto coelo a te discrepant: litteram enim tuam sequuntur, non spiritum. Spiritus tui scopus veritas est, non solum ubi nota est; sed agnoscenda ubi ignota est. Itaque nulla dubitatione inter posita credimus, quod in eam in quam prorupisti sententiam, nunquam te duci passus esses; si testimonium hujusce rei exscerpisses non ab alienigenis authoribus atque extraneis Turonensium officinis, sed ab ipsis Apostoli illius in Christo alumnis, Discipulis, successoribus Episcopis, atque a promptuariis, archiviis, et monumentis locorum, in quibus sanctus ille a primo Christi saeculo, vita vere apostolica fulsit, miracula multitudine innumera, et magnitudine eximis edidit: populorum numerum absque numero ad Christum convertit vitam longaevam sanctissime in terris exactam, cum vita caelesti modo piane admirabili commutavit. Denique sanctissimum sui corporis depositu nobis in pignus et memoriam asservandum, piisque ac debitis
---page break---