Difference between revisions of "Page:EBC 1619 ca 2178.pdf/3"

From GATE
(→‎Not proofread: Created page with "Pardon de Brun � Bell.(3) 4678^ /mutuatus fueris: tamen �psi novatores, s�ve jura nostra nescirent; s�ve scientes sc�re nollent; rem qu�wetam moverint, jus cert...")
 
m (→‎top: added Template:TurnPage, replaced: <references/> → <references/> {{TurnPage}})
 
(2 intermediate revisions by one other user not shown)
Page statusPage status
-
Not proofread
+
Proofread
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 1: Line 1:
Pardon de Brun � Bell.(3)
+
mutuatus fueris: tamen ipsi novatores, sive jura nostra nescirent; sive scientes scire nollent; rem quietam moverint, jus certum et incertum vocarint, litem dudum sedatam innovarint, veteres querelas sopitas finitas ac definitas suscitarint.<lb/>
 +
Huic tertia successit admiratio, quod ipsi novatores ac critici (sicut per litteras ad nos missas moniti sumus) non se cum opinione tantum fulciant tua, sed dignitate: quasi dignitas incrementum det veritati, ideoque exaltent cornu. Et quamvis sciant te nihil dixisse novi; cum nihil nisi ab alio dictum et reprobatum dixeris: tamen ex eo solo quod dixeris, sibi putant fieri satis nimisque: adeo ut jam non clamitent, S. Greg. Turon. hoc dixit (nam hoc jam damnatum audiret) sed Illustriss. Bellarm. hoc dixit. Quamvis Illustriss. Bellarm. ea quae dicit a Greg. Turon. dicat, et a se nihil. Et quamvis sit scriba doctissimus non tamen proferat de thesauris suis, nova sed tantum vetera, eaque sopita et extincta: atque ita Critici Illustriss. Bellarmin, non ad authorem suum referant, sed etiam authore ipso suo priorem facere videantur.<lb/>
 +
Postrema superat admiratio quae vero qui adversatur, et adversantis erigo est: idem est qui statutus est judex et cognitor. Rem ergo nostram certissimam, stabilissimam, firmissimam esse quid prodest? causa impugnantis arbitrio tradita est. Tu vero Amplissime Cardinalis es ipse ille. Ex quibus omnibus perspicimus:non esse quod quis eat inficias, non mediocrem harum tempestatum procellis adveraus Apostolatum sancti Martialis reviviscere persecutionem: eum haec dudum depressa, caesa, sepulta: iterum velut ab inferis excita sit; et tanta Cardinalatus et judicis potestate sustentetur. Sed quid mirum? nonnisi adversitatibus floret Ecclesia; depressione sicut uter in aquis, nomen sanctorum attollitur, nec civitas Dei laetificatur nisi fluminis impetu? quod igitur toties mirati sumus desinimus mirari.<lb/>
 +
Laudamus potius Dominum, qui quo magis, et quo altius permittit, in sanctos suos invehi: eo magis vult videri mirabilia in Sanctis suis; quique eo magis Ecclesiam Galliae, suffragiis Martialis Apostoli semper exaltavit, quo magia sunt exaitati fluctus Apostolatus ejus. Siquidem legantur, notentur et colligantur omnia quae de pluribus, maxime Ecclesiae Gallicanae sanctis antiquissimis scripta sunt: nullius gradus aut status reperietur firmius roboratus; quippe quo nec magis impetitus; certius definitus; quippe quo nec magis agitatus quam ipse Apostolatus. Cumque ipsa nostra Gallia, plures ex sacra illa Discipulorum cohorte se habere sanctos glorietur; nullum scimus qui tantis miraculis, tanta venerazione, tam universe per hujus regni partes titulo colatur Apostolico, ut Sanctus hic qui (cum reverentia caeterorum sanctorum dixerimus, nec enim
 +
<pb/>
  
4678^
 
  
/mutuatus fueris: tamen �psi novatores, s�ve jura nostra nescirent;
+
[[Category:EBC_Proofread]]
 
 
s�ve scientes sc�re nollent; rem qu�wetam moverint, jus certum et
 
 
 
incertum vocarint, l�tem dudum sedatam �nnovar�nt, veteres quere
 
 
 
lai sop�tas fin�tas ac def�nitas susc�tar�nt.
 
 
 
Buie tertia successit admiratio, quod �ps� novatores ac critici
 
 
 
(sicut per litteras ad nos missas moniti sumus) non se cum opinio
 
 
 
ne tantum fulciant tua, sed dignitate: quasi dignitas incrementum
 
 
 
det veritati, ideoque exaltent cornu. Et quamvis sciant te nihil
 
 
 
dixisse novi; cum nihil nisi ab alio dictum ^et reprobatum dixeris:
 
 
 
^^^tamen ex eo solo quod dixeris,sibi putant fieri satis nimisque: a-
 
 
 
deo ut jam non clamitent, S.Greg.Turon. hoc dixit (nam hoc jam dam-
 
 
 
natum audiret) sed Illustriss.Bellarm. hoc dixit. Quamvis Illustr-
 
 
 
iss. Bellarm. ea quae dicit a Greg.Turon. dicat, et a se nihil. Et
 
 
 
quamvis sit scriba doctissimus non tamen proferat de thesauris su-
 
 
 
y^Tls, nova sed tantum vetera, eaque sopita et extincta: atque ita
 
 
 
Critici Illustriss.Bellarmin, non ad authorem suum referant, sed
 
 
 
etiam authore ipso suo priorem facere videantur.
 
 
 
Postrema superat admiratio quae vero qui adversatur, et adver-
 
 
 
santis erigo est: idem est qui statutus est judex et cognitor. Rem
 
 
 
^^^ergo nostram certissimam, stabilissimam, firmissimam esse quid pro-
 
 
 
dest? causa impugnantis arbitrio tradita est. Tu vero Amplissime
 
 
 
Cardinalis es ipse ille. Ex quibus omnibus perspicimus:non esse q
 
 
 
quod quis eat inficias, nop mediocrem harum tempestatum procellis
 
 
 
adveraus Apostolatum sancti Martialis reviviscere persecutionem:
 
 
 
^^Teum haec dudum depressa, caesa, sepulta: iterum velut ab inferis
 
 
 
excita sit; et tanta Cardinalatus et judicis potestate sustentetur.
 
 
 
Sed quid mirum? nonnisi adversitatibus floret Ecclesia; depressio
 
 
 
ne sicut uter in aquis, nomen sanctorum attollitur, nec civitas
 
 
 
Dei laetificatur nisi fluminis impetu? quod igitur toties mirati
 
 
 
sumus desinimus mirari.
 
 
 
Laudamus potius Dominum, qui quo magie, et quo altius permittit,
 
 
 
in sanctos suos invehi: eo magia vult videri mirabilia in Sanctis
 
 
 
suis; quique eo magia Ecclesiam Galline,suffragiis Martialis Apos
 
 
 
toli semper exaltavit, quo magia sunt exaitati fluctus Apostola-
 
 
 
j^rtus ejus. Siquidem legantur, notentur et colligantur omnia quae de
 
 
 
pluribus, maxime Ecclesiae Gallicanae sanctis antiquissimis scrip
 
 
 
ta sunt: nullius gradua aut status reperietur firmius roboratus;
 
 
 
quippe quo nec magia impetitus; certius definitus; quippe quo nec
 
 
 
magie agitatus quam ipse Apostolatus. Cumque ipsa nostra Gallia,
 
 
 
-^^plures ex sacra illa Discipulorum cohorte se habere sanctos glorie-
 
 
 
tur; nullum scimus qui tantis miraculis, tanta venerazione, tam un
 
 
 
iverse per hujus regni partes titulo colatur Apostolico, ut Sanctus
 
 
 
hic qui (cum reverentia caeterorum sanctorum dixerimus, nec enim
 
 
 
 
 
[[Category:EBC_Not proofread]]
 
 
[[Category:EBC_Letters]]
 
[[Category:EBC_Letters]]
 
[[Category:EBC_Pages]]
 
[[Category:EBC_Pages]]
Footer (noinclude):Footer (noinclude):
Line 1: Line 1:
<references/>
+
<references/> {{TurnPage}}

Latest revision as of 13:41, 6 May 2020

This page has been proofread


mutuatus fueris: tamen ipsi novatores, sive jura nostra nescirent; sive scientes scire nollent; rem quietam moverint, jus certum et incertum vocarint, litem dudum sedatam innovarint, veteres querelas sopitas finitas ac definitas suscitarint.
Huic tertia successit admiratio, quod ipsi novatores ac critici (sicut per litteras ad nos missas moniti sumus) non se cum opinione tantum fulciant tua, sed dignitate: quasi dignitas incrementum det veritati, ideoque exaltent cornu. Et quamvis sciant te nihil dixisse novi; cum nihil nisi ab alio dictum et reprobatum dixeris: tamen ex eo solo quod dixeris, sibi putant fieri satis nimisque: adeo ut jam non clamitent, S. Greg. Turon. hoc dixit (nam hoc jam damnatum audiret) sed Illustriss. Bellarm. hoc dixit. Quamvis Illustriss. Bellarm. ea quae dicit a Greg. Turon. dicat, et a se nihil. Et quamvis sit scriba doctissimus non tamen proferat de thesauris suis, nova sed tantum vetera, eaque sopita et extincta: atque ita Critici Illustriss. Bellarmin, non ad authorem suum referant, sed etiam authore ipso suo priorem facere videantur.
Postrema superat admiratio quae vero qui adversatur, et adversantis erigo est: idem est qui statutus est judex et cognitor. Rem ergo nostram certissimam, stabilissimam, firmissimam esse quid prodest? causa impugnantis arbitrio tradita est. Tu vero Amplissime Cardinalis es ipse ille. Ex quibus omnibus perspicimus:non esse quod quis eat inficias, non mediocrem harum tempestatum procellis adveraus Apostolatum sancti Martialis reviviscere persecutionem: eum haec dudum depressa, caesa, sepulta: iterum velut ab inferis excita sit; et tanta Cardinalatus et judicis potestate sustentetur. Sed quid mirum? nonnisi adversitatibus floret Ecclesia; depressione sicut uter in aquis, nomen sanctorum attollitur, nec civitas Dei laetificatur nisi fluminis impetu? quod igitur toties mirati sumus desinimus mirari.
Laudamus potius Dominum, qui quo magis, et quo altius permittit, in sanctos suos invehi: eo magis vult videri mirabilia in Sanctis suis; quique eo magis Ecclesiam Galliae, suffragiis Martialis Apostoli semper exaltavit, quo magia sunt exaitati fluctus Apostolatus ejus. Siquidem legantur, notentur et colligantur omnia quae de pluribus, maxime Ecclesiae Gallicanae sanctis antiquissimis scripta sunt: nullius gradus aut status reperietur firmius roboratus; quippe quo nec magis impetitus; certius definitus; quippe quo nec magis agitatus quam ipse Apostolatus. Cumque ipsa nostra Gallia, plures ex sacra illa Discipulorum cohorte se habere sanctos glorietur; nullum scimus qui tantis miraculis, tanta venerazione, tam universe per hujus regni partes titulo colatur Apostolico, ut Sanctus hic qui (cum reverentia caeterorum sanctorum dixerimus, nec enim
---page break---