Difference between revisions of "Page:AKC 1664 08 04 563-013.pdf/4"
Ella Yates (talk | contribs) |
Ella Yates (talk | contribs) |
||
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
| − | in ortum, praeter congenitum naturae impetum (cessant leges, ubi Amor imperat) prona fertur, remedium, nisi me fallo, tantis incendijs, ab umbra Tua quaesiturae. Sub hac pacis Oleâ, post tot solis Americani inclementes assultus, vult requiesse. Securitatem à Paulinis expectat armis, benevolentiam à Charitibus Joannis: denique a fronde Olivae patrocinium. Felicem profecto et invidendam, sub hac Triade Oeconomiae meae conditionem! Quae tam facilis quam audax, in Romanam se penetrat Urbem. Volo dicere, quae in Tuum, (pene in verecundia) sinum insinuat sese. Hic mihi, dolenter, illud Ovidianum excidit, parve, nec invideo, sine me liber ivi in Urbem <unclear>Hic</unclear> mihi quod domino non licet ire tuo.<br> | + | in ortum, praeter congenitum naturae impetum<br> |
| − | Patere igitur tunc hospitem, cumque accipe quo animo peregrinos soles. Ab Occidio sole, ad tuos pedes, melius dixero, ad Orientem nuper Societati nostrae solem, advoluitur. Grandis ille quidem nomine; ne mirere, Coelestis <unclear>estimole</unclear> parvulus, sed quid brevi foliorum nucleo totam pene coeli Americani Iliadem complexus. Stylo humilis, quid eni, ab Authore extra latium, latinitatis, aut eloquentiae expectes: | + | (cessant leges, ubi Amor imperat) prona fertur,<br> |
| − | quos à Brasilo calamistros, nisi inconcinnam barbariem praestolere: denique à subdito, quid nisi exile sperare possis, aut velle munusculum: quanquam qui tam pusillus venit non poterit credo à sinu tuo excludi.<br> | + | remedium, nisi me fallo, tantis incendijs, ab umbra<br> |
| + | Tua quaesiturae. Sub hac pacis Oleâ, post<br> | ||
| + | tot solis Americani inclementes assultus,<br> | ||
| + | vult requiesse. Securitatem à Paulinis expectat<br> | ||
| + | armis, benevolentiam à Charitibus<br> | ||
| + | Joannis: denique a fronde Olivae patrocinium.<br> | ||
| + | Felicem profecto et invidendam, sub hac Triade<br> | ||
| + | Oeconomiae meae conditionem! Quae tam facilis quam<br> | ||
| + | audax, in Romanam se penetrat Urbem. Volo<br> | ||
| + | dicere, quae in Tuum, (pene in verecundia) sinum<br> | ||
| + | insinuat sese. Hic mihi, dolenter, illud Ovidianum<br> | ||
| + | excidit,<br> | ||
| + | parve, nec invideo, sine me liber ivi in Urbem<br> | ||
| + | <unclear>Hic</unclear> mihi quod domino non licet ire tuo.<br> | ||
| + | Patere igitur tunc hospitem, cumque accipe<br> | ||
| + | quo animo peregrinos soles. Ab Occidio sole, ad<br> | ||
| + | tuos pedes, melius dixero, ad Orientem nuper<br> | ||
| + | Societati nostrae solem, advoluitur. Grandis<br> | ||
| + | ille quidem nomine; ne mirere, Coelestis <unclear>estimole</unclear><br> | ||
| + | parvulus, sed quid brevi foliorum nucleo<br> | ||
| + | totam pene coeli Americani Iliadem complexus.<br> | ||
| + | Stylo humilis, quid eni, ab Authore extra<br> | ||
| + | latium, latinitatis, aut eloquentiae expectes:<br> | ||
| + | quos à Brasilo calamistros, nisi inconcinnam<br> | ||
| + | barbariem praestolere: denique à subdito,<br> | ||
| + | quid nisi exile sperare possis, aut velle<br> | ||
| + | munusculum: quanquam qui tam pusillus venit<br> | ||
| + | non poterit credo à sinu tuo excludi.<br> | ||
<pb/> | <pb/> | ||
Latest revision as of 10:53, 10 November 2025
in ortum, praeter congenitum naturae impetum
(cessant leges, ubi Amor imperat) prona fertur,
remedium, nisi me fallo, tantis incendijs, ab umbra
Tua quaesiturae. Sub hac pacis Oleâ, post
tot solis Americani inclementes assultus,
vult requiesse. Securitatem à Paulinis expectat
armis, benevolentiam à Charitibus
Joannis: denique a fronde Olivae patrocinium.
Felicem profecto et invidendam, sub hac Triade
Oeconomiae meae conditionem! Quae tam facilis quam
audax, in Romanam se penetrat Urbem. Volo
dicere, quae in Tuum, (pene in verecundia) sinum
insinuat sese. Hic mihi, dolenter, illud Ovidianum
excidit,
parve, nec invideo, sine me liber ivi in Urbem
Hic mihi quod domino non licet ire tuo.
Patere igitur tunc hospitem, cumque accipe
quo animo peregrinos soles. Ab Occidio sole, ad
tuos pedes, melius dixero, ad Orientem nuper
Societati nostrae solem, advoluitur. Grandis
ille quidem nomine; ne mirere, Coelestis estimole
parvulus, sed quid brevi foliorum nucleo
totam pene coeli Americani Iliadem complexus.
Stylo humilis, quid eni, ab Authore extra
latium, latinitatis, aut eloquentiae expectes:
quos à Brasilo calamistros, nisi inconcinnam
barbariem praestolere: denique à subdito,
quid nisi exile sperare possis, aut velle
munusculum: quanquam qui tam pusillus venit
non poterit credo à sinu tuo excludi.
---page break---
