Difference between revisions of "Page:APUG 1053.djvu/27"
| (2 intermediate revisions by 2 users not shown) | |||
| Page status | Page status | ||
| - | + | Proofread | |
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
[[Category:APUG 1053 pages]] | [[Category:APUG 1053 pages]] | ||
tanta maiestas adeo se deiecerit adeo ineffabili sua humilitate<lb/> | tanta maiestas adeo se deiecerit adeo ineffabili sua humilitate<lb/> | ||
| − | vilissimae creaturae causa <unclear></unclear> exinanit<unclear></unclear> <unclear></unclear> in nihilum redigi voluerit, soliusque<lb/> | + | vilissimae creaturae causa <unclear>quas</unclear> exinanit<unclear></unclear> <unclear>grati</unclear> in nihilum redigi voluerit, soliusque<lb/> |
charitatis impulsu ignominiosissimum crucis tormentum<lb/> | charitatis impulsu ignominiosissimum crucis tormentum<lb/> | ||
subire nullis hominum suppliciis ab origine Mundi<lb/> | subire nullis hominum suppliciis ab origine Mundi<lb/> | ||
| − | exanthlatis comparandum. Iam enim vero meae me pudet ita.<lb/> | + | exanthlatis comparandum. Iam enim vero meae me pudet <unclear>ita</unclear>.<lb/> |
| − | ''Cosmiel.'' Recte sentis. ama itaque amorem | + | ''Cosmiel.'' Recte sentis. ama itaque amorem illius, qui amore<lb/> |
| − | tui <del>amoris</del> descendit in uterum Virginis, et | + | tui <del>amoris</del> descendit in uterum Virginis, et amorem suum<lb/> |
amori tuo copulavit, humiliando <del>te</del> se, sublimando te,<lb/> | amori tuo copulavit, humiliando <del>te</del> se, sublimando te,<lb/> | ||
coniungendo lumen aeternitatis suae limo mortalitatis<lb/> | coniungendo lumen aeternitatis suae limo mortalitatis<lb/> | ||
| Line 15: | Line 15: | ||
tempore, et tantae gratiae amoris vices repende, et plus<lb/> | tempore, et tantae gratiae amoris vices repende, et plus<lb/> | ||
quam gratuita miserationi, quae tantis beneficiis obruerit<lb/> | quam gratuita miserationi, quae tantis beneficiis obruerit<lb/> | ||
| − | non modo immeritos, sed nimium male meritos ingratissimosque<lb/> | + | non modo immeritos, sed nimium male meritos ingratissimosque.<lb/> |
| − | ''Theodidactus.'' O dulcissimam reconciliationem, O satisfactionem<lb/> | + | ''<span class="abbreviation" style="text-decoration: underline dotted" title="">Theodidactus</span>.'' O dulcissimam reconciliationem, O satisfactionem<lb/> |
| − | suavissimam, O <del>reconciliationem</del> <unclear></unclear> | + | suavissimam, O <del>reconciliationem</del> <unclear>dignationem</unclear> <unclear>vobis</unclear> <unclear>Angelicis</unclear> <unclear></unclear> etiam vere <del>facilem</del> <unclear>stupendam</unclear><lb/> |
sed, vere <unclear>difficilem</unclear> et <unclear>atrocem</unclear> quam nobis vita pariter et morte sua ex amore<lb/> | sed, vere <unclear>difficilem</unclear> et <unclear>atrocem</unclear> quam nobis vita pariter et morte sua ex amore<lb/> | ||
| − | <del>coemit</del> adimplevit; utpote cuius livore | + | <del>coemit</del> <add>adimplevit</add>; utpote cuius livore <unclear>sanati</unclear> sumus, cuius<lb/> |
sanguine redempti, cuius meritis Deo reconciliati, cuius<lb/> | sanguine redempti, cuius meritis Deo reconciliati, cuius<lb/> | ||
| − | humilitate | + | humilitate humanae naturae dignitas usque ad ipsum<lb/> |
| − | altissimi Dei solium evecta fuit. ''Cosmiel.'' Verissima sunt quae<lb/> | + | altissimi Dei <add>solium</add> evecta fuit. ''Cosmiel.'' Verissima sunt quae<lb/> |
eructas. Sed hoc cum primis et tibi, et omni perfectionis studio<lb/> | eructas. Sed hoc cum primis et tibi, et omni perfectionis studio<lb/> | ||
avido attendendum, ne ulla benignissimum Dominum<lb/> | avido attendendum, ne ulla benignissimum Dominum<lb/> | ||
voluntaria peccati contaminatione irrites: quanto enim<lb/> | voluntaria peccati contaminatione irrites: quanto enim<lb/> | ||
modo facilior, et ad condonandum promptior, tanto postea<lb/> | modo facilior, et ad condonandum promptior, tanto postea<lb/> | ||
| − | erit difficilior et iustitiae suae sic exigente ratione | + | erit difficilior et iustitiae suae sic exigente ratione inflexibili<del>s</del><add>or</add>;<lb/> |
| − | et | + | et quemadmodum nemo modo est, qui cum velit,<lb/> |
reconciliari non possit, ita paulo post nemo sit, qui cum<lb/> | reconciliari non possit, ita paulo post nemo sit, qui cum<lb/> | ||
velit, possit: benignitatem enim ultra omnem spem aestimationemque<lb/> | velit, possit: benignitatem enim ultra omnem spem aestimationemque<lb/> | ||
Latest revision as of 10:54, 19 June 2024
tanta maiestas adeo se deiecerit adeo ineffabili sua humilitate
vilissimae creaturae causa quas exinanit grati in nihilum redigi voluerit, soliusque
charitatis impulsu ignominiosissimum crucis tormentum
subire nullis hominum suppliciis ab origine Mundi
exanthlatis comparandum. Iam enim vero meae me pudet ita.
Cosmiel. Recte sentis. ama itaque amorem illius, qui amore
tui amoris descendit in uterum Virginis, et amorem suum
amori tuo copulavit, humiliando te se, sublimando te,
coniungendo lumen aeternitatis suae limo mortalitatis
tuae. Ecce tibi quanta tribuit Dominus et quanta retribuit,
ut prorsus merito tuus deficiat spiritus in tantorum
consideratione beneficiorum. Ne ingratus itaque
sis tanta gratitudini, gratias ei age quotidie et omni
tempore, et tantae gratiae amoris vices repende, et plus
quam gratuita miserationi, quae tantis beneficiis obruerit
non modo immeritos, sed nimium male meritos ingratissimosque.
Theodidactus. O dulcissimam reconciliationem, O satisfactionem
suavissimam, O reconciliationem dignationem vobis Angelicis etiam vere facilem stupendam
sed, vere difficilem et atrocem quam nobis vita pariter et morte sua ex amore
coemit adimplevit; utpote cuius livore sanati sumus, cuius
sanguine redempti, cuius meritis Deo reconciliati, cuius
humilitate humanae naturae dignitas usque ad ipsum
altissimi Dei solium evecta fuit. Cosmiel. Verissima sunt quae
eructas. Sed hoc cum primis et tibi, et omni perfectionis studio
avido attendendum, ne ulla benignissimum Dominum
voluntaria peccati contaminatione irrites: quanto enim
modo facilior, et ad condonandum promptior, tanto postea
erit difficilior et iustitiae suae sic exigente ratione inflexibilisor;
et quemadmodum nemo modo est, qui cum velit,
reconciliari non possit, ita paulo post nemo sit, qui cum
velit, possit: benignitatem enim ultra omnem spem aestimationemque
mirabilem, iudicii pari pacto consequetur
formidanda districtio; uti prius ad ignoscendum, ita postea
ad ulciscendum rigidissimus et ad flectendum impotens.
