Difference between revisions of "Page:FC 1042.djvu/231"
(2 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
Line 3: | Line 3: | ||
− | profundum omnis creaturae | + | profundum omnis creaturae etc. et hoc in sua substantia in uoluntate |
+ | {{Right sidenote|Deus infinitus sed limitatus in precipiendo intra uire nostras.}}autem sua praeceptiua, tam humilis est, et tam limitatus | ||
+ | est<ref group="text-notes">est] <i>om.</i> <i>MF</i></ref> | ||
+ | et terminatus, ut | ||
+ | nil<ref group="text-notes">nil] nihil <i>MF</i></ref> | ||
+ | praecipiat ex necessitate quod sit supra uires ullius quantumlibet infirmi hominis adiuti gratia ipsius quae in promptu est et magis in promptu ipsi homini quam homo ipse sibi sit in promptu nihil uult preceptiue, et obligatorie quod non sit intra uires, | ||
+ | et nihil<ref group="text-notes">et nihil] easdem et <i>MF</i></ref> | ||
+ | infra ipsas quod non sit infra terminos potentiae quam habet homo uersus | ||
+ | interiora<ref group="text-notes">interiora] inferiora <i>MF</i></ref> uersus anteriora | ||
+ | uersusque<ref group="text-notes">uersusque] et uersus <i>MF</i></ref> | ||
+ | posteriora est igitur in hoc uno multum laudandus Deus qui cum in se | ||
+ | multa<ref group="text-notes">multa] nulla <i>MF</i></ref> | ||
+ | ex parte sit non infinitus et immensus, | ||
+ | contentus tamen sit | ||
<br> | <br> | ||
{{reflist|group=comment-notes}} | {{reflist|group=comment-notes}} | ||
_______________ | _______________ | ||
{{reflist|group=text-notes}} | {{reflist|group=text-notes}} |
Latest revision as of 20:04, 30 August 2021
f. 108r
profundum omnis creaturae etc. et hoc in sua substantia in uoluntate
Deus infinitus sed limitatus in precipiendo intra uire nostras.
autem sua praeceptiua, tam humilis est, et tam limitatus
est[1]
et terminatus, ut
nil[2]
praecipiat ex necessitate quod sit supra uires ullius quantumlibet infirmi hominis adiuti gratia ipsius quae in promptu est et magis in promptu ipsi homini quam homo ipse sibi sit in promptu nihil uult preceptiue, et obligatorie quod non sit intra uires,
et nihil[3]
infra ipsas quod non sit infra terminos potentiae quam habet homo uersus
interiora[4] uersus anteriora
uersusque[5]
posteriora est igitur in hoc uno multum laudandus Deus qui cum in se
multa[6]
ex parte sit non infinitus et immensus,
contentus tamen sit
_______________