Difference between revisions of "Page:EBC 1606 10 09 0600.pdf/1"

From GATE
m (→‎top: added Template:TurnPage, replaced: <references/> → <references/> {{TurnPage}})
 
(4 intermediate revisions by 2 users not shown)
Page statusPage status
-
Not proofread
+
Proofread
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 1: Line 1:
[[Category:EBC_Not_Proofread]][[Category:EBC_Letters]]
+
[[Category:EBC Proofread]][[Category:EBC Pages]][[Category:EBC_Letters]]
Donai,9 octobre 1606. Jean Bourghesius S.J.� Bellarmin.
+
Ill.me ac R.me Domine. Gratulari mihi iure possum cum in theologiae curriculo Romae versarer, eximia tua rectoris tum collegii Romani benignitate, frequentique etiam adhortatione et institutione, caeteros inter Societatis alumnos biennio toto perfruitum; quae sane recordatio tuae in me olim filium tuum, quem et in morbo saepe es consolatus, paternae humanitatis ac facilitatis, plus valuit, quam amplissimus ille dignitatis gradus, quo nunc inter summos Societatis ac totius Ecclesiae patronos emines. Nam cum hic me detineret, illa impulit ad scribendum, quando maxime hac ipsa causa et
 
+
privatim ad Ill.mae Amplitudinis tuae dignitatem, et publice ad Ecclesiae tranquillitatem nostraeque Societatis existimationem pertinere videbatur.<lb/>
/
+
Extepni Duacensis huius Academiae doctores theologi opinantur, non recte auxilium gratiae Dei duplex statui, sufficiens et efficax, cum, uti docent, nullum sit sufficiens, sed omne efficax idque cum physica praemotione et applicatione situm, cui voluntas humana resistere non possit. Rane suam opinionem ita crebro et o obfirmate conantur in praelectionibus et disputationibus inculcare suis auditoribus, ut maximam nostris hominibus invidiam apud imperitos concilient, eosque non modo temeritatis nota respergere, sed erroris etiam atque internae haeresis condemnare non vereantur. Nuperrime ex iis unus amarulentiae plenam digressionem in philosophiae professores collegii nostri dictavit, novitios appellans, im-
 
+
peritos philosophos, parum in sacris literis et veteris Ecclesiae doctrina versatos, imo nec verae metaphysicae satis gnaros, qui tam infeliciter de divina potentia philosophantur, et si palam dicere auderent quae vellent, dicturos falsa esse quae centra Pelagianos et eorum reliquias definita fuerunt. Istos novitios nimium haereticis concedere, et eorum haeresim de libero arbitrio dum refutare volunt, per imprudentiam non mediocriter statuere. Non esse mirandum si istius novellae doctrinae inventores et propagatores
111^^ ac
+
<pb/>
 
 
Domine. Gratulari mihi iure possum cum in theolo-
 
 
 
giae curriculo Romae versarer, eximia tua rectoris tum collegii
 
 
 
Romani benignitate, frequentique etiam adhortatione et institutio-
 
 
 
ne, caeteros inter Societatis alumnos biennio toto perfruitum; quae
 
 
 
sane recordatio tuae in me olim filium tuum, quem et in morbo sae-
 
 
 
pe es consolatus, paternae humanitatis ac facilitatis, plus valuit,
 
 
 
quam amplissimus ille d�gnitatis gradus, quo nunc inter summos So
 
 
 
cietatis ac totius Ecclesiae patronos emines. Nam cum hic me deti-
 
 
 
neret, illa impulit ad scribendum, quando maxime hac ipsa causa et
 
 
 
privatim ad 111^^^ Amplitudinis tuae dignitatem,et publice ad Ec
 
 
 
clesiae tranquillitatem nostraeque Societatis existimationem per-
 
 
 
tinere videbatur.
 
 
 
Extepni Duacensis huius Academiae doctores theologi opinantur,
 
 
 
non recte auxilium gratiae Dei duplex statui, sufficiens et effi-
 
 
 
cax, cum,uti docent, nullum sit sufficiens, sed omne efficax id-
 
 
 
que cum physica praemotione et applicatione situm, cui voluntas
 
 
 
humana resistere non possit. Rane suam �opinionem ita crebro et o
 
 
 
obfirmate conantur in praelectionibus et disputationibus inculcare
 
 
 
suis auditoribus, ut maximam nostris hominibus invidiam apud impe-
 
 
 
ritos concilient, eosque non modo temeritatis nota respergere, sed
 
 
 
erroris etiam atque internae haeresis condemnare non vereantur. Nu-
 
 
 
perrime ex iis unus amarulentiae plenam digressionem in philoso-
 
 
 
phiae professores collegii nostri dictavit, novitios appellans, im-
 
 
 
peritos philosophos, parum in sacris literis et veteris Ecclesiae
 
 
 
^f;r*doctrina versatos, imo nec verae metaphysicae satis gnaros, qui
 
 
 
tam infeliciter de divina po^entia philosophantur, et si palam di
 
 
 
cere auderent quae vellent, dicturos falsa esse quae centra Pela-
 
 
 
gianos et eorum reliquias definita fuerunt. Istos novitios nimium
 
 
 
haereticis concedere, et eorum haeresim de libero arbitrio dum re-
 
 
 
futare volunt, per imprudentiam non mediocriter statuere. Eon esse
 
 
 
mirandum si istius novellae doctrinae inventores et propagatores
 
Footer (noinclude):Footer (noinclude):
Line 1: Line 1:
<references/>
+
<references/> {{TurnPage}}

Latest revision as of 12:31, 6 May 2020

This page has been proofread

Ill.me ac R.me Domine. Gratulari mihi iure possum cum in theologiae curriculo Romae versarer, eximia tua rectoris tum collegii Romani benignitate, frequentique etiam adhortatione et institutione, caeteros inter Societatis alumnos biennio toto perfruitum; quae sane recordatio tuae in me olim filium tuum, quem et in morbo saepe es consolatus, paternae humanitatis ac facilitatis, plus valuit, quam amplissimus ille dignitatis gradus, quo nunc inter summos Societatis ac totius Ecclesiae patronos emines. Nam cum hic me detineret, illa impulit ad scribendum, quando maxime hac ipsa causa et privatim ad Ill.mae Amplitudinis tuae dignitatem, et publice ad Ecclesiae tranquillitatem nostraeque Societatis existimationem pertinere videbatur.
Extepni Duacensis huius Academiae doctores theologi opinantur, non recte auxilium gratiae Dei duplex statui, sufficiens et efficax, cum, uti docent, nullum sit sufficiens, sed omne efficax idque cum physica praemotione et applicatione situm, cui voluntas humana resistere non possit. Rane suam opinionem ita crebro et o obfirmate conantur in praelectionibus et disputationibus inculcare suis auditoribus, ut maximam nostris hominibus invidiam apud imperitos concilient, eosque non modo temeritatis nota respergere, sed erroris etiam atque internae haeresis condemnare non vereantur. Nuperrime ex iis unus amarulentiae plenam digressionem in philosophiae professores collegii nostri dictavit, novitios appellans, im- peritos philosophos, parum in sacris literis et veteris Ecclesiae doctrina versatos, imo nec verae metaphysicae satis gnaros, qui tam infeliciter de divina potentia philosophantur, et si palam dicere auderent quae vellent, dicturos falsa esse quae centra Pelagianos et eorum reliquias definita fuerunt. Istos novitios nimium haereticis concedere, et eorum haeresim de libero arbitrio dum refutare volunt, per imprudentiam non mediocriter statuere. Non esse mirandum si istius novellae doctrinae inventores et propagatores
---page break---