Page:Ms.6976.djvu/245

et que ibi prescribuntur, in libris examinandis, diligenter ob serventa ferant que judicium, omni seposito humano respectu, solam Dei gloriam, ac Societatis bonum, pre oculis habentes curent denique Superiores, at que in primis ipse Provincialis, ut judicium Censorum executioni mandetur, et liber non prodeat, nisi ad censuram latam exactus.

XVI. Act. 15. [sic] in M. S.

Quo melius Santa Paupertati consulatur, congregatio severè prohibet: nequis quo cumque pretextu, nomine proprio, aut alieno, pecuniam collocet ad lucrum, ex eâ percipiendum. Sed quid quid obtingit alicui pecuniae, permittatur arbitrio Superiorum, qui pro sua prudentia deilla statuent.

XVII. Act. 16. M. S.

Ut omnes Nostri āproas externorum patrociniis (que religio se disciplinae, et obedientiae pestis est) magis ab stereantur, statuit congregatio, ut peccatum, quo violaretur preceptum, de non procurandis externorum intercessionibus, Nostris impositum, in posterum superiori reservetur: at que ita inter casus reseruatos recenseri jussit.

XVIII. Act. 17. in M. S.

Cum que situm fuisset, ad quam Provinciam Specterit Patres Missionis Seotiae & Hibernica, quos non nunquam contingit, post peractum in una Provincia tyrocinium, in alia deinde vitam agere, & censendas esse, à R. P. generali, illi Provinciae adscriptos, in qua morantur, & nostris vacant ministeriis, ac proinde, ubi antiquitatem adepti fuerint requisitam, in illius Provinciae congregationem, cum voce activa & passiva admittendas esse.

XIX. Act. 17. [sic] in M. S.
Quae situm fuit, an licitum sit Provinciali dispensationem petere,

et que ibi prescribuntur, inlibris examinandis, diligenter ob serventa fe
rantque judicium, omni seposito humano respectu, solam Dei gloriam,
ac Societatis bonum, pre oculis habentes curent denique Superiores, at que
in primis ipse Provincialis, ut ju dicium Censorum executioni mandetur,
et liber non prodeat, nisi ad censuram latam exactus.

XVI. Act. 15. [sic] in M. S.

Quo melius Santa Paupertati consulatur, congregatio severè prohi
bet: nequis quo cumque pretextu, nomine pro prio, aut alieno, pecuniam
collocet ad lucrum, ex eâ percipiendum. Sed quid quid obtingit alicui pe
cuniae, permittatur arbitrio Superiorum, qui pro sua prudentia deilla
statuent.

XVII. Act. 16. M. S.

Ut omnes Nostri āproas externorum patro ciniis (que religio
se disciplinae, et obedientiae pestis est) magis ab stereantur, statuit con
gregatio, ut peccatum, quo violaretur pre ceptum, de non procuran
dis externo rum inter cessionibus, Nostris impositum, inposterum
superiori reservetur: at que ita inter casus reseruatos recenseri ju
ssit.

XVIII. Act. 17. in M. S.

Cum que situm fuisset, ad quam Provinciam Specterit Patres Mi
ssionis Seotiae & Hibernica, quos non nunquam contingit, post peractum
in una Provincia tyrocinium, in alia deinde vitam agere, & cen sendas
esse, à R. P. generali, illi Provinciae adscriptos, inqua morantur, & no
stris vacant ministeriis, ac proinde, ubi antiquitatem adepti fuerint
requisitam, in illius Provinciae congregationem, cum voce activa & pa
ssiva admittendas esse.

XIX. Act. 17. [sic] in M. S.
Quae situm fuit, an licitum sit Provinciali dispensationem petere,

◅▻