Difference between revisions of "Page:EBC 1619 ca 2178.pdf/3"
ArchivesPUG (talk | contribs) (→Not proofread: Created page with "Pardon de Brun � Bell.(3) 4678^ /mutuatus fueris: tamen �psi novatores, s�ve jura nostra nescirent; s�ve scientes sc�re nollent; rem qu�wetam moverint, jus cert...") |
ArchivesPUG (talk | contribs) m (→top: added Template:TurnPage, replaced: <references/> → <references/> {{TurnPage}}) |
||
| (2 intermediate revisions by one other user not shown) | |||
| Page status | Page status | ||
| - | + | Proofread | |
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
| − | + | mutuatus fueris: tamen ipsi novatores, sive jura nostra nescirent; sive scientes scire nollent; rem quietam moverint, jus certum et incertum vocarint, litem dudum sedatam innovarint, veteres querelas sopitas finitas ac definitas suscitarint.<lb/> | |
| + | Huic tertia successit admiratio, quod ipsi novatores ac critici (sicut per litteras ad nos missas moniti sumus) non se cum opinione tantum fulciant tua, sed dignitate: quasi dignitas incrementum det veritati, ideoque exaltent cornu. Et quamvis sciant te nihil dixisse novi; cum nihil nisi ab alio dictum et reprobatum dixeris: tamen ex eo solo quod dixeris, sibi putant fieri satis nimisque: adeo ut jam non clamitent, S. Greg. Turon. hoc dixit (nam hoc jam damnatum audiret) sed Illustriss. Bellarm. hoc dixit. Quamvis Illustriss. Bellarm. ea quae dicit a Greg. Turon. dicat, et a se nihil. Et quamvis sit scriba doctissimus non tamen proferat de thesauris suis, nova sed tantum vetera, eaque sopita et extincta: atque ita Critici Illustriss. Bellarmin, non ad authorem suum referant, sed etiam authore ipso suo priorem facere videantur.<lb/> | ||
| + | Postrema superat admiratio quae vero qui adversatur, et adversantis erigo est: idem est qui statutus est judex et cognitor. Rem ergo nostram certissimam, stabilissimam, firmissimam esse quid prodest? causa impugnantis arbitrio tradita est. Tu vero Amplissime Cardinalis es ipse ille. Ex quibus omnibus perspicimus:non esse quod quis eat inficias, non mediocrem harum tempestatum procellis adveraus Apostolatum sancti Martialis reviviscere persecutionem: eum haec dudum depressa, caesa, sepulta: iterum velut ab inferis excita sit; et tanta Cardinalatus et judicis potestate sustentetur. Sed quid mirum? nonnisi adversitatibus floret Ecclesia; depressione sicut uter in aquis, nomen sanctorum attollitur, nec civitas Dei laetificatur nisi fluminis impetu? quod igitur toties mirati sumus desinimus mirari.<lb/> | ||
| + | Laudamus potius Dominum, qui quo magis, et quo altius permittit, in sanctos suos invehi: eo magis vult videri mirabilia in Sanctis suis; quique eo magis Ecclesiam Galliae, suffragiis Martialis Apostoli semper exaltavit, quo magia sunt exaitati fluctus Apostolatus ejus. Siquidem legantur, notentur et colligantur omnia quae de pluribus, maxime Ecclesiae Gallicanae sanctis antiquissimis scripta sunt: nullius gradus aut status reperietur firmius roboratus; quippe quo nec magis impetitus; certius definitus; quippe quo nec magis agitatus quam ipse Apostolatus. Cumque ipsa nostra Gallia, plures ex sacra illa Discipulorum cohorte se habere sanctos glorietur; nullum scimus qui tantis miraculis, tanta venerazione, tam universe per hujus regni partes titulo colatur Apostolico, ut Sanctus hic qui (cum reverentia caeterorum sanctorum dixerimus, nec enim | ||
| + | <pb/> | ||
| − | |||
| − | + | [[Category:EBC_Proofread]] | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | [[Category: | ||
[[Category:EBC_Letters]] | [[Category:EBC_Letters]] | ||
[[Category:EBC_Pages]] | [[Category:EBC_Pages]] | ||
| Footer (noinclude): | Footer (noinclude): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
| − | <references/> | + | <references/> {{TurnPage}} |
Latest revision as of 14:41, 6 May 2020
mutuatus fueris: tamen ipsi novatores, sive jura nostra nescirent; sive scientes scire nollent; rem quietam moverint, jus certum et incertum vocarint, litem dudum sedatam innovarint, veteres querelas sopitas finitas ac definitas suscitarint.
Huic tertia successit admiratio, quod ipsi novatores ac critici (sicut per litteras ad nos missas moniti sumus) non se cum opinione tantum fulciant tua, sed dignitate: quasi dignitas incrementum det veritati, ideoque exaltent cornu. Et quamvis sciant te nihil dixisse novi; cum nihil nisi ab alio dictum et reprobatum dixeris: tamen ex eo solo quod dixeris, sibi putant fieri satis nimisque: adeo ut jam non clamitent, S. Greg. Turon. hoc dixit (nam hoc jam damnatum audiret) sed Illustriss. Bellarm. hoc dixit. Quamvis Illustriss. Bellarm. ea quae dicit a Greg. Turon. dicat, et a se nihil. Et quamvis sit scriba doctissimus non tamen proferat de thesauris suis, nova sed tantum vetera, eaque sopita et extincta: atque ita Critici Illustriss. Bellarmin, non ad authorem suum referant, sed etiam authore ipso suo priorem facere videantur.
Postrema superat admiratio quae vero qui adversatur, et adversantis erigo est: idem est qui statutus est judex et cognitor. Rem ergo nostram certissimam, stabilissimam, firmissimam esse quid prodest? causa impugnantis arbitrio tradita est. Tu vero Amplissime Cardinalis es ipse ille. Ex quibus omnibus perspicimus:non esse quod quis eat inficias, non mediocrem harum tempestatum procellis adveraus Apostolatum sancti Martialis reviviscere persecutionem: eum haec dudum depressa, caesa, sepulta: iterum velut ab inferis excita sit; et tanta Cardinalatus et judicis potestate sustentetur. Sed quid mirum? nonnisi adversitatibus floret Ecclesia; depressione sicut uter in aquis, nomen sanctorum attollitur, nec civitas Dei laetificatur nisi fluminis impetu? quod igitur toties mirati sumus desinimus mirari.
Laudamus potius Dominum, qui quo magis, et quo altius permittit, in sanctos suos invehi: eo magis vult videri mirabilia in Sanctis suis; quique eo magis Ecclesiam Galliae, suffragiis Martialis Apostoli semper exaltavit, quo magia sunt exaitati fluctus Apostolatus ejus. Siquidem legantur, notentur et colligantur omnia quae de pluribus, maxime Ecclesiae Gallicanae sanctis antiquissimis scripta sunt: nullius gradus aut status reperietur firmius roboratus; quippe quo nec magis impetitus; certius definitus; quippe quo nec magis agitatus quam ipse Apostolatus. Cumque ipsa nostra Gallia, plures ex sacra illa Discipulorum cohorte se habere sanctos glorietur; nullum scimus qui tantis miraculis, tanta venerazione, tam universe per hujus regni partes titulo colatur Apostolico, ut Sanctus hic qui (cum reverentia caeterorum sanctorum dixerimus, nec enim
---page break---
