Difference between revisions of "Page:EBC 1619 ca 2178.pdf/1"
ArchivesPUG (talk | contribs) (→Not proofread: Created page with "LL�moges, c.l6l9j Bernard Bardon de Brun � Bellarmin.__ / ( Exemplar ep�stolae cujusdam Lemovicens�s (is est venerab�lis Bernardus Bardonus Brun� presbyter) ad Ill...") |
ArchivesPUG (talk | contribs) m (→top: added Template:TurnPage, replaced: <references/> → <references/> {{TurnPage}}) |
||
| (One intermediate revision by one other user not shown) | |||
| Page status | Page status | ||
| - | + | Proofread | |
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
| − | + | ( Exemplar epistolae cujusdam Lemovicensis (is est venerabilis Bernardus Bardonus Bruni presbyter) ad Illustrissimum Cardinalem Bellarminum Pro apostolatus Sancii Martialis defensione, contra Criticos Novatores.) <lb/> | |
| − | + | Sacri Cineres Beatissimi Aquitanorum Apostoli Martialis (Illustriss. et Rev. Cardinalis) e venerabili in quo jacent sepulchro ad nos qui tanto titolari simul et tutelari decoramur, clamorem his diebus edere visi sunt; ut jamjam officium filiorum rependamus in Patrem, qui coelo nos peperit: officium eo praestabilius, quo excellentior est partus: et causae defensionem suscipiamus pro Patrono ilio qui causae defensionem nostrae, primus olim erga omnipotentem suscepit, dum majores nostros e fauoibus inferni suo labore ereptos, et a ser vitole Sathanae solutos in libertatem filiorum Dei vindicavit. 0 tempora! ut nobis nunc opus sit pro Patrono patrocinari, et ipsum | |
| − | + | nostrum protegere Protectorem! quid enim electissimi hujus viri, qui imprimis a pedibus Ohristi in terra ambulantis extitit et ab ipso in sacrum agmen septuaginta duorum adscitus est, Apostolatus tentatur, imo arguitur; imo in foris romanis impugnatur. Boccine credere quis valeat? At ergo re ita se habente, nihil nobis prius, nihil charius esse debet, quam omnis vires virtutesque nostras in hanc rem propugnandam contendere: at Deo optimo maximo vota nostra confirmante, nobis potius ipsis deesse videamur, quam ab hujusmodi deficiamus officio.<lb/> | |
| − | + | At certe ut a primo ortu suo liber ille vester de Soriptoribus Ecclesiasticis manus nostras attigit; cogitare coepimus, non abs re esse, ut illustrissimae amplitudini vestrae, quidpiam de juribus nostris per litteras aut nuntium significaremus. Verum quia procul ab animis nostris aberat, ut non modo in se inducerent, sed vel suspicarentur quidem, rem eo usque trahi posse quo compulsa est: scilicet ut de eo lis moveri posset aliqua unquam. Quippe quod omnes omnino authores caeteri praeter unum illumque Gregorium vestrum, omnes rationes, probationes, monumenta, traditiones, decreta, possessiones, ut alia hujusmodi jura in contrarium pugnent; tota Gallia in hac fide conquiescat: et Aquitaniae ipsius majoris tot ac tantae Ecclesiae provinciae Apostolico cultu approbatissimo sanctum illum Patronum suum tutissime semper concelebrarint, idcirco non necessarium fore, tunc arbitrati sumus, ut ea de re ad illustrissimam dominationem vestram, quidquam daremus litterarum aut rationum nostrarum. At post quam audivimus rem eo extremitatis adductam; ut etiam de ea lis Romae excitata fuerit, siolere absque culpa gravissima nos non posse rati sumus. Quare ab anno superiore quo res ad nos periata est, hoc primum habuimus in votis, ut nullam non impenderemus operam ad hoc | |
| − | + | <pb/> | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | [[Category: | + | [[Category:EBC_Proofread]] |
[[Category:EBC_Letters]] | [[Category:EBC_Letters]] | ||
[[Category:EBC_Pages]] | [[Category:EBC_Pages]] | ||
| Footer (noinclude): | Footer (noinclude): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
| − | <references/> | + | <references/> {{TurnPage}} |
Latest revision as of 14:40, 6 May 2020
( Exemplar epistolae cujusdam Lemovicensis (is est venerabilis Bernardus Bardonus Bruni presbyter) ad Illustrissimum Cardinalem Bellarminum Pro apostolatus Sancii Martialis defensione, contra Criticos Novatores.)
Sacri Cineres Beatissimi Aquitanorum Apostoli Martialis (Illustriss. et Rev. Cardinalis) e venerabili in quo jacent sepulchro ad nos qui tanto titolari simul et tutelari decoramur, clamorem his diebus edere visi sunt; ut jamjam officium filiorum rependamus in Patrem, qui coelo nos peperit: officium eo praestabilius, quo excellentior est partus: et causae defensionem suscipiamus pro Patrono ilio qui causae defensionem nostrae, primus olim erga omnipotentem suscepit, dum majores nostros e fauoibus inferni suo labore ereptos, et a ser vitole Sathanae solutos in libertatem filiorum Dei vindicavit. 0 tempora! ut nobis nunc opus sit pro Patrono patrocinari, et ipsum
nostrum protegere Protectorem! quid enim electissimi hujus viri, qui imprimis a pedibus Ohristi in terra ambulantis extitit et ab ipso in sacrum agmen septuaginta duorum adscitus est, Apostolatus tentatur, imo arguitur; imo in foris romanis impugnatur. Boccine credere quis valeat? At ergo re ita se habente, nihil nobis prius, nihil charius esse debet, quam omnis vires virtutesque nostras in hanc rem propugnandam contendere: at Deo optimo maximo vota nostra confirmante, nobis potius ipsis deesse videamur, quam ab hujusmodi deficiamus officio.
At certe ut a primo ortu suo liber ille vester de Soriptoribus Ecclesiasticis manus nostras attigit; cogitare coepimus, non abs re esse, ut illustrissimae amplitudini vestrae, quidpiam de juribus nostris per litteras aut nuntium significaremus. Verum quia procul ab animis nostris aberat, ut non modo in se inducerent, sed vel suspicarentur quidem, rem eo usque trahi posse quo compulsa est: scilicet ut de eo lis moveri posset aliqua unquam. Quippe quod omnes omnino authores caeteri praeter unum illumque Gregorium vestrum, omnes rationes, probationes, monumenta, traditiones, decreta, possessiones, ut alia hujusmodi jura in contrarium pugnent; tota Gallia in hac fide conquiescat: et Aquitaniae ipsius majoris tot ac tantae Ecclesiae provinciae Apostolico cultu approbatissimo sanctum illum Patronum suum tutissime semper concelebrarint, idcirco non necessarium fore, tunc arbitrati sumus, ut ea de re ad illustrissimam dominationem vestram, quidquam daremus litterarum aut rationum nostrarum. At post quam audivimus rem eo extremitatis adductam; ut etiam de ea lis Romae excitata fuerit, siolere absque culpa gravissima nos non posse rati sumus. Quare ab anno superiore quo res ad nos periata est, hoc primum habuimus in votis, ut nullam non impenderemus operam ad hoc
---page break---
