Difference between revisions of "Page:APUG 1053.djvu/94"
(→Not proofread: Created page with "firmisse, etiam cum sanguinis profusione eam testari,<lb/> paractus sim; video quoque multos sanctos, et devotos Dei<lb/> Servos id capere non potuisse; Itaque te rogo, Cosmie...") |
|||
| (One intermediate revision by one other user not shown) | |||
| Page status | Page status | ||
| - | + | Proofread | |
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
| + | [[Category:APUG 1053 pages]] | ||
firmisse, etiam cum sanguinis profusione eam testari,<lb/> | firmisse, etiam cum sanguinis profusione eam testari,<lb/> | ||
| − | + | paratus sim; video quoque multos Sanctos, et devotos Dei<lb/> | |
Servos id capere non potuisse; Itaque te rogo, Cosmiel,<lb/> | Servos id capere non potuisse; Itaque te rogo, Cosmiel,<lb/> | ||
ut quantum angusta mentis meae tenuitas capere potest,<lb/> | ut quantum angusta mentis meae tenuitas capere potest,<lb/> | ||
| Line 8: | Line 9: | ||
generis salute sustinuisse, et talia quidem, et tam<lb/> | generis salute sustinuisse, et talia quidem, et tam<lb/> | ||
excessiva, ut nullus hominum unquam inventus sit, sive<lb/> | excessiva, ut nullus hominum unquam inventus sit, sive<lb/> | ||
| − | corporea, sive intrinseca spectes tormenta maiora, | + | corporea, sive intrinseca spectes tormenta maiora, immanioraque<lb/> |
sustinuerit; et ne dicam de corporeis tormentis,<lb/> | sustinuerit; et ne dicam de corporeis tormentis,<lb/> | ||
de quibus omnes Asceticae disciplinae Magistri innumera<lb/> | de quibus omnes Asceticae disciplinae Magistri innumera<lb/> | ||
Volumina ediderunt. Sed video, quid te premat!<lb/> | Volumina ediderunt. Sed video, quid te premat!<lb/> | ||
Anima Christi, quae quoad superiorem animae partem<lb/> | Anima Christi, quae quoad superiorem animae partem<lb/> | ||
| − | a primo | + | a primo Conceptionis suae momento Deum clara et beatissima<lb/> |
| − | Dei | + | Dei visione fruebatur; quomodo, inquam, dicere<lb/> |
potuerit; Tristis est anima mea usque ad mortem;<lb/> | potuerit; Tristis est anima mea usque ad mortem;<lb/> | ||
quanta autem, et quanta fuerit Animae eius angustia,<lb/> | quanta autem, et quanta fuerit Animae eius angustia,<lb/> | ||
| Line 28: | Line 29: | ||
a me quaeris; Sunt haec Omnipotentis arcana<lb/> | a me quaeris; Sunt haec Omnipotentis arcana<lb/> | ||
quae non nisi per fidem attingi queunt, neque comprehendi<lb/> | quae non nisi per fidem attingi queunt, neque comprehendi<lb/> | ||
| − | possunt nisi in aeternae felicitatis patria; Nam<lb/> | + | possunt, nisi in aeternae felicitatis patria; Nam<lb/> |
nos tametsi in quantum ad Divinae essentiae rationem<lb/> | nos tametsi in quantum ad Divinae essentiae rationem<lb/> | ||
plene non comprehendamus; earum tamen intuitiva praesentia | plene non comprehendamus; earum tamen intuitiva praesentia | ||
Latest revision as of 10:18, 1 August 2024
firmisse, etiam cum sanguinis profusione eam testari,
paratus sim; video quoque multos Sanctos, et devotos Dei
Servos id capere non potuisse; Itaque te rogo, Cosmiel,
ut quantum angusta mentis meae tenuitas capere potest,
ex te intelligam.
Cosmiel. Certum, et de fide tenere debes, Christum Theantropum
tormenta haec immensa vere et realiter prohumani
generis salute sustinuisse, et talia quidem, et tam
excessiva, ut nullus hominum unquam inventus sit, sive
corporea, sive intrinseca spectes tormenta maiora, immanioraque
sustinuerit; et ne dicam de corporeis tormentis,
de quibus omnes Asceticae disciplinae Magistri innumera
Volumina ediderunt. Sed video, quid te premat!
Anima Christi, quae quoad superiorem animae partem
a primo Conceptionis suae momento Deum clara et beatissima
Dei visione fruebatur; quomodo, inquam, dicere
potuerit; Tristis est anima mea usque ad mortem;
quanta autem, et quanta fuerit Animae eius angustia,
quam stupenda et ab omnibus saeculis inaudita, sacratissimi
sudor sanguinis ex toto corpore effusus, sat
superque demonstrat, cum tanta tristitiae plenitudine,
quae Angelica quoque consolatione indigebat, uti sacrum
testatur Evangelium, admittere non recusavit; Quomodo
in eo puncto summa beatitudo, gaudium ineffabile
et tristitia una consistere potuerunt, mihi explices
velim.
Cosmiel. Magna sane et altiora humani ingenii capacitate
a me quaeris; Sunt haec Omnipotentis arcana
quae non nisi per fidem attingi queunt, neque comprehendi
possunt, nisi in aeternae felicitatis patria; Nam
nos tametsi in quantum ad Divinae essentiae rationem
plene non comprehendamus; earum tamen intuitiva praesentia
