Difference between revisions of "Page:APUG 1053.djvu/50"
Sarah Neus (talk | contribs) (→Not proofread: Created page with "amorem hie, et in aeternae felicitatis patria conjungi, ab esque<lb/> nullo unquam tempore separari queam. Quid enim homini<lb/> juxta divinum Christi efflatum prodest, si uni...") |
|||
| (5 intermediate revisions by 3 users not shown) | |||
| Page status | Page status | ||
| - | + | Proofread | |
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
| − | amorem | + | [[Category:APUG 1053 pages]] |
| + | amorem hic, et in aeternae felicitatis patria coniungi, ab eoque<lb/> | ||
nullo unquam tempore separari queam. Quid enim homini<lb/> | nullo unquam tempore separari queam. Quid enim homini<lb/> | ||
| − | + | iuxta divinum Christi effatum prodest, si universum Mundum<lb/> | |
lucretur, animae vero suae detrimentum patiatur, aut quam<lb/> | lucretur, animae vero suae detrimentum patiatur, aut quam<lb/> | ||
commutationem homo dabit pro anima sua? Quid mihi mille<lb/> | commutationem homo dabit pro anima sua? Quid mihi mille<lb/> | ||
| − | + | Mundorum dominia? Quid superexcelsa in omnes Monarchici<lb/> | |
| − | Imperii potestas | + | Imperii potestas? Quid Sapientiae humanae Principatus? Quid<lb/> |
gloria, honor, et Imperium in omnia? Quid tandem omnium<lb/> | gloria, honor, et Imperium in omnia? Quid tandem omnium<lb/> | ||
| − | + | thesaurorum totius Mundi opulentia? Sine eo, qui omnia<lb/> | |
in omnibus est, emolumento esse poterunt? Nihil sane,<lb/> | in omnibus est, emolumento esse poterunt? Nihil sane,<lb/> | ||
nihil profecto. Quae cum ita sint, hoc unicum a te, o beatissime<lb/> | nihil profecto. Quae cum ita sint, hoc unicum a te, o beatissime<lb/> | ||
| − | Cosmiel, tanquam individuo | + | Cosmiel, tanquam individuo Divinorum Decretorum<lb/> |
| − | + | Consiliario, contenderim, ut inquieti animi mei angustias<lb/> | |
| − | benignitate | + | benignitate tua, ea qua soles, verborum claritudine<lb/> |
dilucides, ne ab ultimo fine, quem totis animi medullis<lb/> | dilucides, ne ab ultimo fine, quem totis animi medullis<lb/> | ||
| − | concupisco, et ambio, | + | concupisco, et ambio, deflectam; magni sane ponderis negotium<lb/> |
a te efflagito, quo non expedito, melius mihi foret,<lb/> | a te efflagito, quo non expedito, melius mihi foret,<lb/> | ||
| − | nunquam fuisse, quam | + | nunquam fuisse, quam tali fine, ad quem conditus summisserimi<lb/> |
privari.<lb/> | privari.<lb/> | ||
Et primo quidem optarem, quibus modis, et mediis, Deo<lb/> | Et primo quidem optarem, quibus modis, et mediis, Deo<lb/> | ||
| − | Conditori meo per Christum | + | Conditori meo per Christum IESUM nostrum Amorem, nostrum<lb/> |
| − | + | Crucifixum inseparabili vinculo uniri, ei adhaerere,<lb/> | |
| − | + | eumque omnimode aeternum possidere queam; haec enim<lb/> | |
| − | + | maioris momenti sunt, quam omnia illa admiranda<lb/> | |
| − | Divini Conditoris | + | Divini Conditoris Opera, quae mihi ostendisti; hoc enim<lb/> |
| − | obtento, omnem | + | obtento, omnem Mundorum opulentiam me obtinuisse censebo.<lb/> |
| − | Cosmiel. Magnam rem petisti, Theodidacte: utique et mihi<lb/> | + | ''Cosmiel.'' Magnam rem petisti, Theodidacte: utique et mihi<lb/> |
| − | et Divino | + | et Divino Numini peracceptam; quid enim sublimius, quid<lb/> |
| + | optabilius, quid grandius ab humani ingenii intellectuali<lb/> | ||
| + | potentia desiderari potest, <span class="abbreviation" style="text-decoration: underline dotted" title="">quam</span> ei uniri, in quo sunt<lb/> | ||
| + | omnia, extra quem nihil, ex vasta rerum conditarum<lb/> | ||
| + | multitudine et copia, quod quaeris, quod amas, quod inquietum<lb/> | ||
| + | Cor tuum desiderare possit, restat amplius, cum ei uniaris, | ||
| Footer (noinclude): | Footer (noinclude): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
| − | + | ||
Latest revision as of 09:39, 1 August 2024
amorem hic, et in aeternae felicitatis patria coniungi, ab eoque
nullo unquam tempore separari queam. Quid enim homini
iuxta divinum Christi effatum prodest, si universum Mundum
lucretur, animae vero suae detrimentum patiatur, aut quam
commutationem homo dabit pro anima sua? Quid mihi mille
Mundorum dominia? Quid superexcelsa in omnes Monarchici
Imperii potestas? Quid Sapientiae humanae Principatus? Quid
gloria, honor, et Imperium in omnia? Quid tandem omnium
thesaurorum totius Mundi opulentia? Sine eo, qui omnia
in omnibus est, emolumento esse poterunt? Nihil sane,
nihil profecto. Quae cum ita sint, hoc unicum a te, o beatissime
Cosmiel, tanquam individuo Divinorum Decretorum
Consiliario, contenderim, ut inquieti animi mei angustias
benignitate tua, ea qua soles, verborum claritudine
dilucides, ne ab ultimo fine, quem totis animi medullis
concupisco, et ambio, deflectam; magni sane ponderis negotium
a te efflagito, quo non expedito, melius mihi foret,
nunquam fuisse, quam tali fine, ad quem conditus summisserimi
privari.
Et primo quidem optarem, quibus modis, et mediis, Deo
Conditori meo per Christum IESUM nostrum Amorem, nostrum
Crucifixum inseparabili vinculo uniri, ei adhaerere,
eumque omnimode aeternum possidere queam; haec enim
maioris momenti sunt, quam omnia illa admiranda
Divini Conditoris Opera, quae mihi ostendisti; hoc enim
obtento, omnem Mundorum opulentiam me obtinuisse censebo.
Cosmiel. Magnam rem petisti, Theodidacte: utique et mihi
et Divino Numini peracceptam; quid enim sublimius, quid
optabilius, quid grandius ab humani ingenii intellectuali
potentia desiderari potest, quam ei uniri, in quo sunt
omnia, extra quem nihil, ex vasta rerum conditarum
multitudine et copia, quod quaeris, quod amas, quod inquietum
Cor tuum desiderare possit, restat amplius, cum ei uniaris,
