Difference between revisions of "Page:APUG 1053.djvu/7"

From GATE
 
(5 intermediate revisions by 2 users not shown)
Page statusPage status
-
Not proofread
+
Proofread
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 1: Line 1:
 
[[Category:APUG 1053 pages]]
 
[[Category:APUG 1053 pages]]
''Theodidactus''. Dum mi Cosmiel penitiùs expendo incomprehensibile
+
''<span class="abbreviation" style="text-decoration: underline dotted" title="">Theodidactus</span>''. Dum mi Cosmiel penitius expendo incomprehensibile<lb/>
Incarnationis Christi mysterium, stupet spiritus,
+
Incarnationis Christi mysterium, stupet spiritus,<lb/>
vacillat ratio, fugit mens, omnis intellectus subtilitas
+
vacillat ratio, fugit mens, omnis intellectus subtilitas<lb/>
veluti in magna contemplationis abysso absorbetur, cum
+
veluti in magna contemplationis abysso absorbetur, cum<lb/>
omnibus animi mei viribus comprehendere non possum,
+
omnibus animi mei viribus comprehendere non possum,<lb/>
ineffabile illud divinae charitatis produndum: <unclear>Adesne</unclear>
+
ineffabile illud divinae charitatis profundum: Adeone<lb/>
Supremum illud <unclear>Ens</unclear> entium, cuius magnitudinis, Sapientiae, potentiae, maiestatis nec finis nec numerus est, -
+
supremum illud Ens entium, cuius magnitudinis, sapientiae,<lb/>
adeone se demittere voluit, ut mortalem nostram carnem
+
potentiae, maiestatis nec finis nec numerus est,<lb/>
lutum illud, quo in primordio rerum finxerat hominem,
+
adeone se demittere voluit, ut mortalem nostram <span class="abbreviation" style="text-decoration: underline dotted" title="">carnem</span><lb/>
assumere, et homo passibilis fieri dignatus sit, nec
+
lutum illud, quo in primordio rerum finxerat hominem,<lb/>
tantùm homo fieri dignatus sit, sed excepto peccato, omnibus  
+
assumere, et homo passibilis fieri dignatus sit, nec<lb/>
humanae vitae aerumnis <unclear>subiici</unclear>; nec tantùm humanis miserius <unclear>subiici</unclear>, sed cum iniquis reputari, <unclear>opprobrissimum</unclear>  
+
tantum homo fieri dignatus sit, sed excepto peccato, omnibus<lb/>
mortis supplicium cum incomparabilibus aliis
+
humanae vitae aerumnis subiici; nec tantum humanis<lb/>
tormentis <unclear>exanthlatis</unclear> subire; imò quod omnem admirationem  
+
miseriis subiici, sed cum iniquis reputari, opprobrissimum<lb/>  
infinitis parasanguis excedit, seipsum adhuc
+
mortis supplicium cum incomparabilibus aliis<lb/>
ingratis hominibus, perfidis, Dei hominumque inimicis,
+
tormentis exanthlatis subire; imo quod omnem admirationem<lb/>
ineffabile adhuc insuper convivium apparare sibi complacuit,
+
infinitis parasangis excedit, seipsum adhuc<lb/>
quo seipsum iis in cibum potumque daret, ut
+
ingratis hominibus, perfidis, Dei hominumque inimicis,<lb/>
vel <unclear>hoc indicibili vi</unclear> sibi homines devinciret,
+
ineffabile adhuc insuper convivium apparare sibi complacuit,<lb/>
atque ad amandum cogeret; quid illi boni aut emolumenti
+
quo seipsum iis in cibum potumque daret, ut<lb/>
accedebat, qui Deus aeternus, verbum Patris, nullius
+
vel hoc indicibili <add>divini</add> amoris <add>ut ita dicam</add> sibi homines devinciret,<lb/>
indigus, omni bonorum copia et totius felicitatis abysso
+
atque ad amandum cogeret; quid illi boni aut emolumenti<lb/>
in<add>terminabili</add>   ab aeterno d<add>etinebatur</add>? Quid sperare poterat
+
accedebat, qui Deus aeternus, verbum Patris, nullius<lb/>
à creatura mutabili, infirma, fragili, peccatorum
+
indigus, omni bonorum copia et totius felicitatis abysso<lb/>
foeditate Contaminata, ut tanta sollicitudine eam
+
interminabili ab aeterno detinebatur? Quid sperare poterat<lb/>
traheret, tanto amore quaereret, tanta pro eius pateretur
+
a creatura mutabili, infirma, fragili, peccatorum<lb/>
salute. Haec sunt, quae tametsi <unclear>inconculso</unclear> fidei ardore,
+
foeditate contaminata, ut tanta sollicitudine eam<lb/>
vel cum Sanguinis profusione teneo, et Sanctè
+
traheret, tanto amore quaereret, tanta pro eius pateretur<lb/>
profiteor; <unclear>excessivo</unclear> tamen illo divinorum beneficiorum
+
salute. Haec sunt, quae tametsi inconcusso fidei ardore,<lb/>
et ineffabilis amoris pelago <unclear>hemebrundy</unclear> stupeo, haereo attonitus
+
vel cum sanguinis profusione teneo, et sancte<lb/>
et quid tanto amori condignum praestari possit nescio.
+
profiteor; excessivo tamen illo divinorum beneficiorum<lb/>
Ad te, <unclear><del>recurro</del></unclear> ni Cosmiel, veluti ad diuinorum oraculorum interpretem recurro, ut à te <unclear>caritas</unclear> et rationes tanti
+
et ineffabilis amoris pelago tremebundo stupeo, haereo attonitus,<lb/>
 +
et quid tanto amori condignum praestari possit nescio.<lb/>
 +
Ad te, <del>recurro</del> mi Cosmiel, veluti ad divinorum<lb/>
 +
oraculorum interpretem recurro; ut a te causas et rationes tanti

Latest revision as of 16:16, 19 June 2024

This page has been proofread

Theodidactus. Dum mi Cosmiel penitius expendo incomprehensibile
Incarnationis Christi mysterium, stupet spiritus,
vacillat ratio, fugit mens, omnis intellectus subtilitas
veluti in magna contemplationis abysso absorbetur, cum
omnibus animi mei viribus comprehendere non possum,
ineffabile illud divinae charitatis profundum: Adeone
supremum illud Ens entium, cuius magnitudinis, sapientiae,
potentiae, maiestatis nec finis nec numerus est,
adeone se demittere voluit, ut mortalem nostram carnem
lutum illud, quo in primordio rerum finxerat hominem,
assumere, et homo passibilis fieri dignatus sit, nec
tantum homo fieri dignatus sit, sed excepto peccato, omnibus
humanae vitae aerumnis subiici; nec tantum humanis
miseriis subiici, sed cum iniquis reputari, opprobrissimum
mortis supplicium cum incomparabilibus aliis
tormentis exanthlatis subire; imo quod omnem admirationem
infinitis parasangis excedit, seipsum adhuc
ingratis hominibus, perfidis, Dei hominumque inimicis,
ineffabile adhuc insuper convivium apparare sibi complacuit,
quo seipsum iis in cibum potumque daret, ut
vel hoc indicibili divini amoris ut ita dicam sibi homines devinciret,
atque ad amandum cogeret; quid illi boni aut emolumenti
accedebat, qui Deus aeternus, verbum Patris, nullius
indigus, omni bonorum copia et totius felicitatis abysso
interminabili ab aeterno detinebatur? Quid sperare poterat
a creatura mutabili, infirma, fragili, peccatorum
foeditate contaminata, ut tanta sollicitudine eam
traheret, tanto amore quaereret, tanta pro eius pateretur
salute. Haec sunt, quae tametsi inconcusso fidei ardore,
vel cum sanguinis profusione teneo, et sancte
profiteor; excessivo tamen illo divinorum beneficiorum
et ineffabilis amoris pelago tremebundo stupeo, haereo attonitus,
et quid tanto amori condignum praestari possit nescio.
Ad te, recurro mi Cosmiel, veluti ad divinorum
oraculorum interpretem recurro; ut a te causas et rationes tanti