Difference between revisions of "Page:APUG 1053.djvu/52"
Sarah Neus (talk | contribs) |
|||
| Page status | Page status | ||
| - | + | Proofread | |
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 4: | Line 4: | ||
et per hoc, toto cordis et amoris affectu se in eum intimis<lb/> | et per hoc, toto cordis et amoris affectu se in eum intimis<lb/> | ||
virium suarum medullis quam sincerissime et plenissime<lb/> | virium suarum medullis quam sincerissime et plenissime<lb/> | ||
| − | diffundit, immergit, dilatat, inflammat et resolvit. | + | diffundit, immergit, dilatat, inflammat et resolvit. Quicunque<lb/> |
igitur eiusmodi statum aggredi, et ingredi desiderat<lb/> | igitur eiusmodi statum aggredi, et ingredi desiderat<lb/> | ||
et satagit, necesse est, ut veluti clausis oculis, et sensibus, nulli<lb/> | et satagit, necesse est, ut veluti clausis oculis, et sensibus, nulli<lb/> | ||
| Line 10: | Line 10: | ||
non essent, et ad salutem animae prorsus inutilia<lb/> | non essent, et ad salutem animae prorsus inutilia<lb/> | ||
reputans; derelicta fragilitate humana hoc tibi unice<lb/> | reputans; derelicta fragilitate humana hoc tibi unice<lb/> | ||
| − | curae sit, ad superna tendere, teque in | + | curae sit, ad superna tendere, teque in sanguinosae Christi Domini<lb/> |
ac Dulcissimi Redemptoris tui, humanitatis contemplatione,<lb/> | ac Dulcissimi Redemptoris tui, humanitatis contemplatione,<lb/> | ||
tota nimietate mentis tuae requiescere: Quapropter<lb/> | tota nimietate mentis tuae requiescere: Quapropter<lb/> | ||
Latest revision as of 10:11, 14 June 2024
adeptus totum se intra se receperit, ubi universis et singulis exclusis,
et oblivione datis, coram Iesu Christo, tacito ore, sola
mens desideria sua Domino Deo suo filiali fiducia pandit,
et per hoc, toto cordis et amoris affectu se in eum intimis
virium suarum medullis quam sincerissime et plenissime
diffundit, immergit, dilatat, inflammat et resolvit. Quicunque
igitur eiusmodi statum aggredi, et ingredi desiderat
et satagit, necesse est, ut veluti clausis oculis, et sensibus, nulli
se penitus implicet, sollicitus sit, aut curet, sed cuncta tanquam
non essent, et ad salutem animae prorsus inutilia
reputans; derelicta fragilitate humana hoc tibi unice
curae sit, ad superna tendere, teque in sanguinosae Christi Domini
ac Dulcissimi Redemptoris tui, humanitatis contemplatione,
tota nimietate mentis tuae requiescere: Quapropter
si incipis te spoliare omnibus sensibilium rerum phantasmatibus,
et imaginibus, corque tuum ad hoc unum intentum
habueris, senserisque fontem Divini beneplaciti in cordis tui
simplicitate unitus Deo per intellectum, et ardentissimae voluntatis
affectum; Scias iam te in Arte Coelesti profecisse; neque hic
tamen sistendum; oportet enim, ut frequenter ad cor tuum redeas,
et in eo persistas, et ab omnibus, quantum fieri potest, te
subducas, oculum mentis tuae semper in puritate, et tranquillitate
custodias, voluntatis affectum a periturarum rerum
cura, et sollicitudinibus absolutum, liberumque, summo
et incommutabili bono, praefervidis amoris tui actibus absorptus
inhaereas, memoriam quoque iugiter sursum habeas elevatam,
et in eodem bono aeterno, et infinito et essentiali firmiter stabilitam,
ita ut tota anima una cum omnibus potentiis viribusque
suis in Deum recollecta unus fiat spiritus cum eo, in
quo summa religiosae vitae perfectio consistit. Haec est enim
unitas spiritus et amoris, qua homo omnibus votis supernae
et aeternae voluntati conformis efficitur, ut sit videlicet per
