Difference between revisions of "Page:APUG 1053.djvu/8"
Gabriel King (talk | contribs) (→Not proofread: Created page with "amoris ad animae meae profectum addiscam; non dubito, quin pro divina illa tua, qua polles, facundia ita animum meum sis <del>exa</del><unclear>incitatus</unclear>ut deinde pe...") |
|||
| (5 intermediate revisions by 3 users not shown) | |||
| Page status | Page status | ||
| - | + | Proofread | |
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
| − | amoris ad animae meae profectum addiscam; non dubito, | + | [[Category:APUG 1053 pages]] |
| − | quin pro divina illa tua, qua polles, facundia ita animum | + | amoris ad animae meae profectum addiscam; non dubito,<lb/> |
| − | meum sis <del>exa</del><unclear> | + | quin pro divina illa tua, qua polles, facundia ita animum<lb/> |
| − | magnitudinem admirari | + | meum sis <del>exa</del><unclear>incitaturus</unclear>ut deinde penitius penitiusque in divino<lb/> |
| − | esse, | + | beneplacito conquiescam. ''Cosmiel''. Beneficiorum <span class="abbreviation" style="text-decoration: underline dotted" title="">divinorum</span><lb/> |
| − | circa ea, quae in divinarum rerum inquisitione terminos | + | magnitudinem admirari satis non posse, haud Deo ingratum<lb/> |
| − | + | esse, certo tibi persuadeas, dummodo absit curiosior intellectus<lb/> | |
| − | + | circa ea, quae in divinarum rerum inquisitione terminos<lb/> | |
| − | desiderio, quod tantopere appetimus, et cuius partipes | + | suos habeat, indagatio; procedit enim hoc ex amore reverentiali<lb/> |
| − | + | Conditoris; amore autem ex boni illius infiniti<lb/> | |
| − | quae omnia uti dixi, Deo grata | + | desiderio, quod tantopere appetimus, et cuius partipes<lb/> |
| − | + | nos fieri anxie quaerimus, admiratio, stupor et extasis nascitur;<lb/> | |
| − | ex occulto et periculoso | + | quae omnia, uti dixi, Deo grata sunt, dummodo praesumptio<lb/> |
| − | Theodidactus. Absit | + | et curiositas absint, utpote quae Deo displicent, et<lb/> |
| − | inconsulta curiositatis praecipitantia. Sed haec ex eo capite | + | ex occulto et periculoso philautias affectu originem ducant.<lb/> |
| − | dicta velim, quod considerans infinitam Dei maiestatem | + | ''<span class="abbreviation" style="text-decoration: underline dotted" title="">Theodidactus</span>''. Absit a me tantum scandalum; absit a me omnis<lb/> |
| − | tantopere hominum amore | + | inconsulta curiositatis praecipitantia. Sed haec ex eo capite<lb/> |
| − | radicem et incitamentum nosse cuperem, ut deinde abdicatis | + | dicta velim, quod considerans infinitam Dei maiestatem<lb/> |
| − | me rebus omnibus, quae sensibus patent, in tanto dulcedinis abysso absorberi queam. Cosmiel. Agedum mi | + | tantopere hominum amore humiliatam, primam tanti amoris<lb/> |
| − | Theodidacte, dum video tuum in | + | radicem et incitamentum nosse cuperem, ut deinde abdicatis<lb/> |
| − | infinitis Mundi | + | me rebus omnibus, quae sensibus patent, in tanto<lb/> |
| − | mentis affectu iunctum amorem. Quaecunque ad Dei honorem animaeque tuae profectum salutemque conferre poterunt | + | dulcedinis abysso absorberi queam. ''Cosmiel''. Agedum mi<lb/> |
| − | quantum humanae | + | Theodidacte, dum video tuum in Conditorem tuum Redemptoremque<lb/> |
| − | aperiam, ab ovo rem orditurus. | + | infinitis Mundi cupediis longe dulci<del>ssimum</del><add>orem</add>, humili<lb/> |
| − | + | mentis affectu iunctum amorem. Quaecunque ad Dei honorem<lb/> | |
| − | Dei bonitas sit infinita et immensa; omnis autem | + | animaeque tuae profectum salutemque conferre poterunt<lb/> |
| − | bonitas | + | quantum humanae conditionis fragilitas capere permittet,<lb/> |
| − | excellentior et perfectior; et quemadmodum illa, ut | + | aperiam, ab ovo rem orditurus.<lb/> |
| − | ita dicam, intrinsecis divinitatis | + | Sciendum itaque, quod cum, uti supra quoque indigitavimus,<lb/> |
| − | nesci<del> | + | Dei bonitas sit infinita et immensa; omnis autem<lb/> |
| − | constituit, ut hoc pacto esset creatura intellectus | + | bonitas tanto sit magis diffusiva sui, quanto est nobilior,<lb/> |
| − | et rationis capax, quae post | + | excellentior et perfectior; et quemadmodum illa, ut<lb/> |
| − | eum admiraretur, admiratum | + | ita dicam, intrinsecis divinitatis suae terminis contineri<lb/> |
| + | nesci<unclear>t</unclear> <del>sit</del>, ita ab aeterno illam creatae naturae communicare<lb/> | ||
| + | constituit, ut hoc pacto esset creatura intellectus<lb/> | ||
| + | et rationis capax, quae post tantae bonitatis <span class="abbreviation" style="text-decoration: underline dotted" title="">participationem</span>,<lb/> | ||
| + | eum admiraretur, admiratum sedulo et indefessa mente inquireret | ||
| Footer (noinclude): | Footer (noinclude): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
| − | <references/> | + | <references/> {{TurnPage}} |
Latest revision as of 09:36, 7 June 2024
amoris ad animae meae profectum addiscam; non dubito,
quin pro divina illa tua, qua polles, facundia ita animum
meum sis exaincitaturusut deinde penitius penitiusque in divino
beneplacito conquiescam. Cosmiel. Beneficiorum divinorum
magnitudinem admirari satis non posse, haud Deo ingratum
esse, certo tibi persuadeas, dummodo absit curiosior intellectus
circa ea, quae in divinarum rerum inquisitione terminos
suos habeat, indagatio; procedit enim hoc ex amore reverentiali
Conditoris; amore autem ex boni illius infiniti
desiderio, quod tantopere appetimus, et cuius partipes
nos fieri anxie quaerimus, admiratio, stupor et extasis nascitur;
quae omnia, uti dixi, Deo grata sunt, dummodo praesumptio
et curiositas absint, utpote quae Deo displicent, et
ex occulto et periculoso philautias affectu originem ducant.
Theodidactus. Absit a me tantum scandalum; absit a me omnis
inconsulta curiositatis praecipitantia. Sed haec ex eo capite
dicta velim, quod considerans infinitam Dei maiestatem
tantopere hominum amore humiliatam, primam tanti amoris
radicem et incitamentum nosse cuperem, ut deinde abdicatis
me rebus omnibus, quae sensibus patent, in tanto
dulcedinis abysso absorberi queam. Cosmiel. Agedum mi
Theodidacte, dum video tuum in Conditorem tuum Redemptoremque
infinitis Mundi cupediis longe dulcissimumorem, humili
mentis affectu iunctum amorem. Quaecunque ad Dei honorem
animaeque tuae profectum salutemque conferre poterunt
quantum humanae conditionis fragilitas capere permittet,
aperiam, ab ovo rem orditurus.
Sciendum itaque, quod cum, uti supra quoque indigitavimus,
Dei bonitas sit infinita et immensa; omnis autem
bonitas tanto sit magis diffusiva sui, quanto est nobilior,
excellentior et perfectior; et quemadmodum illa, ut
ita dicam, intrinsecis divinitatis suae terminis contineri
nescit sit, ita ab aeterno illam creatae naturae communicare
constituit, ut hoc pacto esset creatura intellectus
et rationis capax, quae post tantae bonitatis participationem,
eum admiraretur, admiratum sedulo et indefessa mente inquireret
