Difference between revisions of "Page:APUG 1053.djvu/5"
Gabriel King (talk | contribs) (→Not proofread: Created page with "et quia dilexit hominem, ut ab hominibus diligeretur, ideo Spiritum Sanctum ut <unclear>ius</unclear> daret, <add>quo diligerent pro <unclear>ius</unclear> dare</add>") |
|||
(6 intermediate revisions by 4 users not shown) | |||
Page status | Page status | ||
- | + | Proofread | |
Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
Line 1: | Line 1: | ||
− | et quia dilexit hominem, ut ab hominibus diligeretur, | + | [[Category:APUG 1053 pages]] |
− | ideo Spiritum Sanctum ut < | + | et quia dilexit hominem, ut ab hominibus diligeretur,<lb/> |
+ | ideo Spiritum Sanctum ut iis daret, <add>quo diligerent prius dare</add> necesse fuit. ''Theodidactus''.<lb/> | ||
+ | Ex hoc sequeretur, amorem earum animarum,<lb/> | ||
+ | quae iam beatifica visione fruuntur, eundem prorsus esse<lb/> | ||
+ | cum amore, quo Deus diligit filium, quae quidem dilectio<lb/> | ||
+ | non minor est illa, quam diligens et dilectus,<lb/> | ||
+ | quia Spiritus Sanctus est amor Patris et Filii nec minus<lb/> | ||
+ | amatur ab amante et amato ipse amor, quam amans<lb/> | ||
+ | ab amato, vel amatus ab amante; Si ergo amor<lb/> | ||
+ | sit idem in iustis, cum amore, quo Pater diligit filium,<lb/> | ||
+ | ergo sequeretur, amorem divinum <add>in iustis</add> consubstantialem<lb/> | ||
+ | esse, quod impossibile est. ''Cosmiel''. Recte asseris, neque<lb/> | ||
+ | mea verba tali ratione, sed cum differentia intelligenda<lb/> | ||
+ | esse velim; Amor enim Dei ad intra, quo diligit <span class="abbreviation" style="text-decoration: underline dotted" title="">filium</span><lb/> | ||
+ | est essentialis et consubstantialis, aeternus et immensus;<lb/> | ||
+ | in quantum vero terminatur ad extra, iterum<lb/> | ||
+ | dupliciter considerari potest, vel ex parte animae <span class="abbreviation" style="text-decoration: underline dotted" title="">amantis</span>,<lb/> | ||
+ | quae cum intellectu et voluntate finita constet,<lb/> | ||
+ | ita amat quantum potest, et quantum amoris divini<lb/> | ||
+ | capax est; ex parte vero obiecti, qui Deus est, infinitudinem<lb/> | ||
+ | quandam indicat, in quantum intellectus et<lb/> | ||
+ | voluntas ita infinita illa amoris abysso absorbentur,<lb/> | ||
+ | ut unum cum Deo per amorem spiritus efficiantur, atque<lb/> | ||
+ | hoc modo obiective infinitu<add>m</add><del>s</del> et immensu<add>m</add><del>s</del> esse, nihil<lb/> | ||
+ | prohibet, asseverare; in praesente vero vita amor in | ||
+ | fideli anima nascitur per praevias quasdam dispositiones<lb/> | ||
+ | virtutisque frequens exercitium, quibus anima<lb/> | ||
+ | iam instructa, effective a Spiritu Sancto agitatur in<lb/> | ||
+ | divinos amoris raptus, quae animae atque ideo substantialis<lb/> | ||
+ | esse non potest, cum non essentialiter ab anima,<lb/> | ||
+ | sed per modum dispositionis in subiecto capaci, virtute<lb/> | ||
+ | et operatione Spiritus Sancti procedat; atque sic<lb/> | ||
+ | hoc loco intelligi debet id supra allatum ab Apostolo testimonium:<lb/> | ||
+ | Charitas diffusa est in cordibus nostris per inhabitantem | ||
Footer (noinclude): | Footer (noinclude): | ||
Line 1: | Line 1: | ||
− | <references/> | + | <references/> {{TurnPage}} |
Latest revision as of 15:45, 5 June 2024
et quia dilexit hominem, ut ab hominibus diligeretur,
ideo Spiritum Sanctum ut iis daret, quo diligerent prius dare necesse fuit. Theodidactus.
Ex hoc sequeretur, amorem earum animarum,
quae iam beatifica visione fruuntur, eundem prorsus esse
cum amore, quo Deus diligit filium, quae quidem dilectio
non minor est illa, quam diligens et dilectus,
quia Spiritus Sanctus est amor Patris et Filii nec minus
amatur ab amante et amato ipse amor, quam amans
ab amato, vel amatus ab amante; Si ergo amor
sit idem in iustis, cum amore, quo Pater diligit filium,
ergo sequeretur, amorem divinum in iustis consubstantialem
esse, quod impossibile est. Cosmiel. Recte asseris, neque
mea verba tali ratione, sed cum differentia intelligenda
esse velim; Amor enim Dei ad intra, quo diligit filium
est essentialis et consubstantialis, aeternus et immensus;
in quantum vero terminatur ad extra, iterum
dupliciter considerari potest, vel ex parte animae amantis,
quae cum intellectu et voluntate finita constet,
ita amat quantum potest, et quantum amoris divini
capax est; ex parte vero obiecti, qui Deus est, infinitudinem
quandam indicat, in quantum intellectus et
voluntas ita infinita illa amoris abysso absorbentur,
ut unum cum Deo per amorem spiritus efficiantur, atque
hoc modo obiective infinitums et immensums esse, nihil
prohibet, asseverare; in praesente vero vita amor in
fideli anima nascitur per praevias quasdam dispositiones
virtutisque frequens exercitium, quibus anima
iam instructa, effective a Spiritu Sancto agitatur in
divinos amoris raptus, quae animae atque ideo substantialis
esse non potest, cum non essentialiter ab anima,
sed per modum dispositionis in subiecto capaci, virtute
et operatione Spiritus Sancti procedat; atque sic
hoc loco intelligi debet id supra allatum ab Apostolo testimonium:
Charitas diffusa est in cordibus nostris per inhabitantem