Difference between revisions of "Page:APUG 1053.djvu/32"
(→Not proofread: Created page with "<center>De admirabili opificio Mariae Virginis, et Matris filii Dei.</center><lb/> <center>Cap.</center><lb/> ''<span class="abbreviation" style="text-decoration: underline do...") |
|||
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 8: | Line 8: | ||
Dic ergo modo mi Cosmiel, ex eagone mihi parumper, <span class="abbreviation" style="text-decoration: underline dotted" title="">harum</span> divinarum virgine praestantiam et celsitudinem.<lb/> | Dic ergo modo mi Cosmiel, ex eagone mihi parumper, <span class="abbreviation" style="text-decoration: underline dotted" title="">harum</span> divinarum virgine praestantiam et celsitudinem.<lb/> | ||
''Cosmiel''. Deus <del>enim</del> ante saecularia tempora contuens oculis suis hominem excessum manuum suarum<lb/> | ''Cosmiel''. Deus <del>enim</del> ante saecularia tempora contuens oculis suis hominem excessum manuum suarum<lb/> | ||
| + | opus, quem inexterminabilem fecerat, in mortis poenam prolapsum, cogitavit tempore constituto<lb/> | ||
| + | formare Mulierem, quae carnem sua benedictione plenam <del>mutuaret</del> sublimissimo Verba,<lb/> | ||
| + | aeterno Dei filio mutuaret, sub cuius tegumento latitaret ipse, qui aeterna vita erat; ut quotquot<lb/> | ||
| + | sub divinis sacramentis carnem illam deificatam, et benedictam reciperent; ex mortis vinculis<lb/> | ||
| + | erepti, ad vitam redirent aeternam.<lb/> | ||
| + | Quod tempore suo, stupente mundo, admirante natura factum est. Nam cum mulier haec vitam<lb/> | ||
| + | aeternam incarnatam generasset, gentes ad carnem illam sub sacris mysteriis <unclear>manducendam,</unclear><lb/> | ||
| + | tanquam ad Coelestem panem accedentes, vitam aeternam invenerunt. Unde merito Mulier ista,<lb/> | ||
| + | quae aeterno verbo, in quo vita erat, miraculo magno, et inaudito, carnis humanae substantiam<lb/> | ||
| + | subministravit, Mater omnium, aeterna vita viventium nuncupata est, quo quid illi potuit<lb/> | ||
| + | contingere gloriosius? nobis quid potuit obvenire beatius? in mundo quid potuit fiere mirabilius? <unclear>quis</unclear> <unclear></unclear>?<lb/> | ||
| + | Pertinuit autem ad Dei sapentiam, quae omnia suaviter disponit, dare huic mulieri sublimissima<lb/> | ||
| + | dona, et decorare illam excellentissimis dotium ornamentis, et praeclarissimis, virtutibus, <unclear>creation</unclear> <unclear>solunmodo</unclear> eo super genus<lb/> | ||
| + | hominum, sed et super coelestium spirituum dignitatem elevare illam, quam ad altissimum et nobilissimum<lb/> | ||
| + | munus obeundem, quod hominum, et Angelorum aestimationes longe supera<unclear></unclear> <unclear>contilio</unclear> inscutabili<lb/> | ||
| + | elegerat:<lb/> | ||
| + | Qua propter inter plurimas electa est, factaque est magni Patris opifici<unclear>orum</unclear>, atque excellentissimum<lb/> | ||
| + | divinitatis organum pretiotis donata monilibus, et ut esset templum, et sancuarium, et | ||
Revision as of 09:29, 5 June 2024
Theodidactus. Post Christum Dominum, qui omnes admirationes uno stupore complevit, fecit Deus in
terris osibilierem tot; et tam sublimibus, et supra humanas opiniones sese ferentibus gratiarum
ornamentis, et divinis benedictionibus insignem, et coelestibus splendoribus rutilantem,
et supra miraculum elevatam, ut mundus totus pulchritudinis eius magnitudinem in suis
generationibus admirans divinarum virium potentiam in ea perpetuo latis collaudarent non potuerit.
Dic ergo modo mi Cosmiel, ex eagone mihi parumper, harum divinarum virgine praestantiam et celsitudinem.
Cosmiel. Deus enim ante saecularia tempora contuens oculis suis hominem excessum manuum suarum
opus, quem inexterminabilem fecerat, in mortis poenam prolapsum, cogitavit tempore constituto
formare Mulierem, quae carnem sua benedictione plenam mutuaret sublimissimo Verba,
aeterno Dei filio mutuaret, sub cuius tegumento latitaret ipse, qui aeterna vita erat; ut quotquot
sub divinis sacramentis carnem illam deificatam, et benedictam reciperent; ex mortis vinculis
erepti, ad vitam redirent aeternam.
Quod tempore suo, stupente mundo, admirante natura factum est. Nam cum mulier haec vitam
aeternam incarnatam generasset, gentes ad carnem illam sub sacris mysteriis manducendam,
tanquam ad Coelestem panem accedentes, vitam aeternam invenerunt. Unde merito Mulier ista,
quae aeterno verbo, in quo vita erat, miraculo magno, et inaudito, carnis humanae substantiam
subministravit, Mater omnium, aeterna vita viventium nuncupata est, quo quid illi potuit
contingere gloriosius? nobis quid potuit obvenire beatius? in mundo quid potuit fiere mirabilius? quis ?
Pertinuit autem ad Dei sapentiam, quae omnia suaviter disponit, dare huic mulieri sublimissima
dona, et decorare illam excellentissimis dotium ornamentis, et praeclarissimis, virtutibus, creation solunmodo eo super genus
hominum, sed et super coelestium spirituum dignitatem elevare illam, quam ad altissimum et nobilissimum
munus obeundem, quod hominum, et Angelorum aestimationes longe supera contilio inscutabili
elegerat:
Qua propter inter plurimas electa est, factaque est magni Patris opificiorum, atque excellentissimum
divinitatis organum pretiotis donata monilibus, et ut esset templum, et sancuarium, et
