Difference between revisions of "Page:FC 1042.djvu/448"
Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
Line 3: | Line 3: | ||
− | possent iuxta solitum absolui | + | possent iuxta solitum absolui, ideo nobis danda opera est ut ne nimium respiciamus ad communem consuetudinem, in recedendo corporaliter a Diuinis. |
− | + | Si nobis satisfactum est in diuinis officijs, Deo forte satisfactum non est, unde non est recedendum, nisi prius examinauerimus utrum Christus paratus sit nobiscum desce[n]dere uel non, et siquidem ipse diutius | |
− | + | optat<ref group="text-notes">optat] optet <i>et add.</i> ibi <i>MF</i></ref> | |
− | + | nostrum obsequium remaneamus propter Patrem eius, et propter ipsum, remanere adhuc cupientem, malimus relinqui ab cognatis et notis nostris, quam Christum | |
− | + | desedere<ref group="text-notes">desedere] derelinquere <i>MF</i></ref>. | |
− | + | Quicumque | |
− | prae oculis | + | iusti<ref group="text-notes">iusti] docti <i>MF</i></ref> |
+ | sunt, uel prudentes, habeant | ||
+ | Christum<ref group="text-notes">Christum] <i>om.</i> <i>MF</i></ref> | ||
+ | puerum XII annorum sedentem in medio Doctorum, audientem, et interrogantem illos, habeant ipsum inquam in omnibus | ||
+ | loculis<ref group="text-notes">loculis] prae oculis <i>MF</i></ref> | ||
+ | ut<ref group="text-notes">ut] <i>add.</i> et <i>MF</i></ref> | ||
+ | ipsi uelint non sapere plus quam | ||
+ | oporteat<ref group="text-notes">oporteat] oportet <i>MF</i></ref> | ||
+ | sapere, habeant | ||
+ | etiam<ref group="text-notes">etiam] et <i>MF</i></ref> | ||
+ | ipsum in tali humilitatis forma, et aetate haeretici ut audiant, et interrogent doctores ecclesiae, in ipsorum medio sedentes | ||
+ | et<ref group="text-notes">et] ac <i>MF</i></ref> | ||
+ | quiete permanentes. | ||
<br> | <br> | ||
{{reflist|group=comment-notes}} | {{reflist|group=comment-notes}} | ||
_______________ | _______________ | ||
{{reflist|group=text-notes}} | {{reflist|group=text-notes}} |
Revision as of 10:32, 17 December 2021
f. 216v
possent iuxta solitum absolui, ideo nobis danda opera est ut ne nimium respiciamus ad communem consuetudinem, in recedendo corporaliter a Diuinis.
Si nobis satisfactum est in diuinis officijs, Deo forte satisfactum non est, unde non est recedendum, nisi prius examinauerimus utrum Christus paratus sit nobiscum desce[n]dere uel non, et siquidem ipse diutius
optat[1]
nostrum obsequium remaneamus propter Patrem eius, et propter ipsum, remanere adhuc cupientem, malimus relinqui ab cognatis et notis nostris, quam Christum
desedere[2].
Quicumque
iusti[3]
sunt, uel prudentes, habeant
Christum[4]
puerum XII annorum sedentem in medio Doctorum, audientem, et interrogantem illos, habeant ipsum inquam in omnibus
loculis[5]
ut[6]
ipsi uelint non sapere plus quam
oporteat[7]
sapere, habeant
etiam[8]
ipsum in tali humilitatis forma, et aetate haeretici ut audiant, et interrogent doctores ecclesiae, in ipsorum medio sedentes
et[9]
quiete permanentes.
_______________