Difference between revisions of "Page:FC 1042.djvu/268"
ArchivesPUG (talk | contribs) m (→top: added Template:TurnPage, replaced: <noinclude></noinclude> → <noinclude><references/> {{TurnPage}}</noinclude>) |
|||
| (One intermediate revision by the same user not shown) | |||
| Header (noinclude): | Header (noinclude): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
| + | {{TurnPage}} | ||
| + | <br> | ||
| + | <p style="float:right"><span style="color:Blue"> | ||
| + | f. 126v | ||
| + | </span></p> | ||
| + | <br> | ||
| + | {{Sidenotes begin|side=left}} | ||
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
[[Category:Fabro pages]][[Category:Fabro pages not proofread]] | [[Category:Fabro pages]][[Category:Fabro pages not proofread]] | ||
| − | + | <div style="text-align:justify"> | |
| + | |||
| + | |||
| + | |||
| + | sentimentum<ref group="text-notes">sentimentum] <i>om.</i> <i>MF</i></ref> | ||
| + | in | ||
| + | nos<ref group="text-notes">nos] nobis <i>MF</i></ref> | ||
| + | renouari possit, id est, subiectum ipsum, et ornatus, diminutioque imperiectionum, utinam renouetur ipsum esse, ipsum uiuere, ipsum sentire, ipsum denique posse, deinde et qualitates, et quaecunque sancta accidentia ipsi subiecto ad aeternam, et coelestem uitam | ||
| + | necessaria<ref group="text-notes">necessaria] <i>add.</i> sunt <i>MF</i></ref>, | ||
| + | ac<ref group="text-notes">ac] et <i>MF</i></ref> | ||
| + | Deo placentia. | ||
| + | |||
| + | Eodem tempore, id est, festi Conceptionis ego | ||
| + | etiam<ref group="text-notes">etiam] et <i>MF</i></ref> | ||
| + | hoc unum notaui circa lectiones meas, me uidelicet esse quodam modo magis lucidum in me, et quasi ex parte quadam eductum ex mea propria, et natiua confusione, et indistinctione. | ||
| + | Memoriam quoque | ||
| + | capacem magis<ref group="text-notes">capacem magis] magis capacem <i>MF</i></ref> | ||
| + | et | ||
| + | retinentem<ref group="text-notes">retinentem] <i>add.</i> [etj <i>MF</i></ref>, | ||
| + | me non ita, ut alias solebam turbari. | ||
| + | Utinam sint initia ad hoc bonum, ut tandem aliquando exire possim ex meis | ||
| + | tenebris<ref group="text-notes">tenebris] membris <i>MF</i></ref> | ||
| + | ad lumen illud inaccessibile ex profundo | ||
| + | <br> | ||
| + | {{reflist|group=comment-notes}} | ||
| + | _______________ | ||
| + | {{reflist|group=text-notes}} | ||
Latest revision as of 08:49, 17 September 2021
f. 126v
sentimentum[1] in nos[2] renouari possit, id est, subiectum ipsum, et ornatus, diminutioque imperiectionum, utinam renouetur ipsum esse, ipsum uiuere, ipsum sentire, ipsum denique posse, deinde et qualitates, et quaecunque sancta accidentia ipsi subiecto ad aeternam, et coelestem uitam necessaria[3], ac[4] Deo placentia.
Eodem tempore, id est, festi Conceptionis ego
etiam[5]
hoc unum notaui circa lectiones meas, me uidelicet esse quodam modo magis lucidum in me, et quasi ex parte quadam eductum ex mea propria, et natiua confusione, et indistinctione.
Memoriam quoque
capacem magis[6]
et
retinentem[7],
me non ita, ut alias solebam turbari.
Utinam sint initia ad hoc bonum, ut tandem aliquando exire possim ex meis
tenebris[8]
ad lumen illud inaccessibile ex profundo
_______________
