Difference between revisions of "Page:FC 1042.djvu/72"
Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
Line 3: | Line 3: | ||
− | influeret similiter sapientiam et lucem | + | influeret similiter sapientiam, et lucem curam<ref group="text-notes">curam] curamque <i>MF</i></ref> susciperet intellectus Spiritus Sanctus<ref group="text-notes">Sanctus] <i>add.</i> autem <i>MF</i></ref> inspiraret dona cuilibet, et cuinam<ref group="text-notes">cuinam] curam <i>MF</i></ref> haberet voluntatis Sanctissimam<ref group="text-notes">Sanctissimam] <i>add.</i> etiam <i>MF</i></ref> Trinitatem, quae est una essentia, orabam resideret in meo corde in sua unitate, diffundendo personalia attributa per tres potentias. Dominam autem nostram orabam, ut<ref group="text-notes">ut] <i>om.</i> <i>MF</i></ref> esset ad omnia aduocata, cum ipsa sit tam uerum exemplar uirginitatis, obedientiae, et paupertatis, habens carnem purissimam, animamque mundissimam et spiritum sanctissimum<ref group="text-notes">spiritum sanctissimum] sanctissimum spiritum <i>MF</i></ref>, cum sit quaelibet harum gratiarum<ref group="text-notes">gratiarum] <i>add.</i> effecta <i>MF</i></ref> in ea, cum tanta potentia diuinae uirtutis, tantaque sapientia et bonitate, ut sufficeret qualibet<ref group="text-notes">qualibet] quelibet <i>MF</i></ref> |
+ | |||
+ | |||
+ | earum alias duas conseruare in sua puritate per se, id est, tam perfecte munda caro, quod sufficeret ad hoc, quod nulla 24 immunditia posset aut sciret accedere siue contingere ad animam nec ad spiritum; et similiter tam plenus donis spiritus, quod sufficeret sic animam abstrahere, | ||
<br> | <br> | ||
{{reflist|group=comment-notes}} | {{reflist|group=comment-notes}} | ||
_______________ | _______________ | ||
{{reflist|group=text-notes}} | {{reflist|group=text-notes}} |
Revision as of 05:32, 31 May 2021
f. 28v
influeret similiter sapientiam, et lucem curam[1] susciperet intellectus Spiritus Sanctus[2] inspiraret dona cuilibet, et cuinam[3] haberet voluntatis Sanctissimam[4] Trinitatem, quae est una essentia, orabam resideret in meo corde in sua unitate, diffundendo personalia attributa per tres potentias. Dominam autem nostram orabam, ut[5] esset ad omnia aduocata, cum ipsa sit tam uerum exemplar uirginitatis, obedientiae, et paupertatis, habens carnem purissimam, animamque mundissimam et spiritum sanctissimum[6], cum sit quaelibet harum gratiarum[7] in ea, cum tanta potentia diuinae uirtutis, tantaque sapientia et bonitate, ut sufficeret qualibet[8]
earum alias duas conseruare in sua puritate per se, id est, tam perfecte munda caro, quod sufficeret ad hoc, quod nulla 24 immunditia posset aut sciret accedere siue contingere ad animam nec ad spiritum; et similiter tam plenus donis spiritus, quod sufficeret sic animam abstrahere,
_______________