Difference between revisions of "Page:APUG 1053.djvu/25"
| Page status | Page status | ||
| - | + | Proofread | |
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 24: | Line 24: | ||
et spiritu constituti, sensuum impedimento<lb/> | et spiritu constituti, sensuum impedimento<lb/> | ||
distracti, Deum abstractissimum, et ab omnibus sensibilium<lb/> | distracti, Deum abstractissimum, et ab omnibus sensibilium<lb/> | ||
| − | phantasmatam spectris | + | phantasmatam spectris semotissimum nec<lb/> |
sensibus, nec mente attingere possent, ac proinde<lb/> | sensibus, nec mente attingere possent, ac proinde<lb/> | ||
totus Mundus paulatim ob invisibilem et inconceptibilem<lb/> | totus Mundus paulatim ob invisibilem et inconceptibilem<lb/> | ||
| Line 33: | Line 33: | ||
iactura et divini cultus gloriaeque praeiudicio. Ne<lb/> | iactura et divini cultus gloriaeque praeiudicio. Ne<lb/> | ||
itaque homines divinam bonitatem quasi se insensibili<lb/> | itaque homines divinam bonitatem quasi se insensibili<lb/> | ||
| − | sua natura ab hominum notitia, subtraxisse <unclear></unclear> | + | sua natura ab hominum notitia, subtraxisse <unclear></unclear> completa temporum<lb/> |
mensura Deus ex se aeternus, immensus, nullisque sensibus | mensura Deus ex se aeternus, immensus, nullisque sensibus | ||
Latest revision as of 10:55, 31 May 2024
ipso in esse divino, summo, infinito et immutabili concordans.
Vides itaque quomodo in assumptione naturae humanae
cum omni creatura conveniente, Deus factus
sit omnia in omnibus, cum omnibus communicet, omnia
intra se complicet, cum ineffabili totius universi complemento
et maxima perfectionis plenitudine, adeoque
Deus vere per θεοσάρχωσιν Ens corporeum, vegetativum,
sensitivum, rationale, intellectuale, divinum omnes
in se naturae creatae tam visibilis quam invisibilis
gradus complicet. Contra vero homo post corporeae naturae
gradus et proprias sibi inditas facultates, etiam
Deus et Angelus per admirandam hanc Theomorphosin ανθρωπο-θεομόρφασον,
dici iure suo possit; quo nihil mirabilius, nihil excellentius,
altiusque dici aut excogitare potest. Theodidactus.
Annon Deus aequa facilitate Angelicae se naturae
unire potuisset? Cosmiel. Quin imo; sed id perfectioni
universi non erat conveniens; nam hoc pacto
relicta natura corporea in natura solummodo intellectuali
perstitisset, quod altissimis Dei finibus maxime
erat inconveniens; humanam itaque naturam
ut assumeret magis expediebat. Erat et aliud huius
sui decreti incitamentum; cum enim homines ex corpore
et spiritu constituti, sensuum impedimento
distracti, Deum abstractissimum, et ab omnibus sensibilium
phantasmatam spectris semotissimum nec
sensibus, nec mente attingere possent, ac proinde
totus Mundus paulatim ob invisibilem et inconceptibilem
Dei naturam, in gravissimos idololatriae errores
incideret, unoquoque id sibi ex sensibilibus creaturis
pro Deo assumendo, quod ipsi nobilius, melius
et excellentius videbatur, cum ingenti et animarum
iactura et divini cultus gloriaeque praeiudicio. Ne
itaque homines divinam bonitatem quasi se insensibili
sua natura ab hominum notitia, subtraxisse completa temporum
mensura Deus ex se aeternus, immensus, nullisque sensibus
