Editing Page:APUG 1053.djvu/88

suae detrimentum patiatur; et quam commutationem dabit<lb/>
quis pro anima sua.<lb/>
Quae cum ita sint, fierine potest, mentes mortalium tam<lb/>
produndo soporis verterno oppressas, ut animum ad huius Divinae<lb/>
vocis oracula non intendant? An non illos commovent<lb/>
quotidianae humanarum rerum catastrophae? An non experimento<lb/>
comperiunt, nihil restare sub sole, sed omnia<lb/>
fluxis, transitoriis, caducisque casibus exposita esse. Quis<lb/>
enim unicum diei momentum sine morte polliceri queat?<lb/>
dum quotidie alios vel violenta, vel subitanea morte,<lb/>
quosdam in alto dignitatis culmine constitutos formidabili<lb/>
ruina finem suum terminare: nonnullos desperatis<lb/>
rebus humanis, vel sibi ipsis vitae taedio violentas manus<lb/>
inferre; alios ex summa divitiarum opulentia in<lb/>
miserrimas aerumnas praecipitari; alios ex humili et<lb/>
abiecta vita, ut non recte viventes graviori runiae pateant,<lb/>
attolli. Cur itaque tanta rerum caducitate et<lb/>
vicissitudine tantopere te affligis? Cur tantopere laboras<lb/>
O Christiana anima; cur noctu diuque rerum in<lb/>
momento transeuntium curis, et sollicitudinibus implicaris?<lb/>
attolle tandem animum ad ea, non quae peritura,<lb/>
sed quae aeterna sunt, et ad ultimum finem tuum, quod est<lb/>
summem aeternae felicitatis bonum, conducunt, et ad quod<lb/>
consequendum Deus te invitat, et timentes se, naniscaris:<lb/>
Expende saepius momentum illud, a quo pendet aeternitas,<lb/>
a quo si deflexeris, melius tibi foret, non fuisse, melior<lb/>
animalium brutorum sors, quam tua foret; Non te ad virtutum<lb/>
semitas beneficia Divini Numinis tibi in hac vita<lb/>
concessa reducant? pondera aeterae salutis, pericula tibi<lb/>
imminentia. O infelicissimam humani generis conditionem!<lb/>
ut quae a prima sua dignitate tantum degeneravit!<lb/>
an non vident, non alia de causa, tanta bonitate<lb/>
et sapientia a Deo Opt. Max. nos conditos esse, nisi ut in<lb/>
findem, ob queam conditi sumus, felicitatem dico sempiternam