Editing Page:APUG 1053.djvu/33

differens, cuit natura communicabat, non culpa. Erat illi proptium privilegium, quod nulla mulierum, nec<lb/>
ante, nec deinceps meruit obtinere, ut esset simul Mater, ei Virgo, mirabilius titulis insignita. Unde et<lb/>
Matri plenitudo debebatur, et Virgini abundantior gloria, quae carnis, et mentis integritate insignis, spirituali,<lb/>
et corporali intus, et extra sublimissimi filii praesentia frueretur. Magna quidem, et excelsa, quae velut<lb/>
Mons celsitudine perfens ad <unclear>sydera</unclear>, ad conceptionem aeterni Verbi pertingens, meritorum verticem supra<lb/>
spirituales Intelligentias, usque ad solium Deitatis erexit.<lb/>
Igitur illam Deus, et primi luminis fulgoribus illustravit, caput enim eius radiantibus stellis circumcinxit,<lb/>
lunamque ipsam pedibus eius subiecit, tantoque lumine perfusa profundissimum divinae sapientiae<lb/>
ultra quam credi valeat, adeo penetravit abyssum, et quantum sine personali unione creaturae conditio<lb/>
patitur, luci illi inaccessibili videretur immersa. Ita ut et animas sanctorum et Angelicos<lb/>
spiritus superexcedens, et merita singulorum, et omnium titulos antecedat. Sicut enim quantumlibet<lb/>
stellae aliae reluceant, luna tamen illis paeeminet magnitudine splendoris, sic et ipsa utramque<lb/>
naturam singulariter exsuperat, et immensitate gratiae, et fulgore virtutum, quo lumine plena,<lb/>
et toto Coelo coruscant, tam hominum, quam Angelorum superat dignitatem.<lb/>
Salis enim debebat esse illa, quam Deus elegit, ut esset fidelium fax, et incircumscripti Cui ita loqui fas<lb/>
<unclear>est</unclear> circumscriptio, speciosissimi floris radix; Creatoris Mater, Nutrixque omnia nutrientis, et cuncta<lb/>
continentis, et comprehendentis comprehensio, gestatrix illius, qui verbo suo portat universa, Porta<lb/>
nobilis, per quam in carnem ingressus est Deus, et prificantis carbonis forceps, sinus illius, qui sinu<lb/>
suo <unclear></unclear> omnia complectitur, Vellus coelestis roris, Aqua vitae refocillatrix, ex qua immortalitatis<lb/>
poculum mortalibus emanavit. Quae Deo <unclear>suo</unclear>, nullius rei indigno, carnem, quam non habebat,<lb/>
mutuata est, ut omnipotens id quod esse dignatus est, homo appareret, et sempiternum. Deum<lb/>
corpore, tanquam decenti quadam panoplia, indueret, per quam ipse facile caperetur, et cerneretur,<lb/>
et homo ad illam haberet accessum, ubi sunt omnia bona. Erat similis arcae foederis, signitem<lb/>
arca intinsecus portabat testamenti tabulas. Maria ipsius testamenti portabat haeredem<lb/>
illa intra se met sequem; haec Evangelium retinuit illa Dei vocem habebat, haec Verbum: Arca<lb/>
intus, forisque auri nitore radiabat, sancta intus, forisque Virginitatis splendore fulgiebat.<lb/>
<center>De nova admiranda ac gloriosa sublimi Divinissimi Verbi Incarnati<lb/></center>
<center>Nativitate, quae supra naturae oridem ineffabiliter in<lb/></center>
<center>mundo facta est:<lb/></center>
''<span class="abbreviation" style="text-decoration: underline dotted" title="">Theodidactus</span>.'' Inter omnia mirabilia, quae post ordem conditum in terris gesta sunt, nihil tam admirabile, tam<lb/>
insolitum gestum est, nihil ita humanum intellectum <unclear>prae</unclear> magnitudine rei superavit, quam<lb/>
cum aeternum Verbum Dei Filius in sinu Dei Patris requiescens factus homo inter homines<lb/>
nasci dignatus est, cuius quidem nativitas ineffabilis prorsus, et Coelestium <del>arg</del> arcanorum plena<lb/>
est, tantisque referta mysteriis, et sacramentis, ut ratio divini consilii sapentibus mundi<lb/>
patere non possit, nisi humanae ignorantiae tenebras <unclear>suae</unclear> veritatis excusserit. Et eo magis maiestas,<lb/>
et dignitas tantae nativitatis occulta est, quo exterius ante corporis oculos nihil nisi humanum,<lb/>
et humile praesefert: Ita ut nullus, nisi qui a Deu eruditur, et spiritu eius regitur,<lb/>
augustissimum hoc sacramentum diiudicet qui solus secundum lucem a Coelo in cor suum dimissam