Editing Page:AKC 1653 01 13 568-168.pdf/1


[[Category:AKC Pages]]
[[Category:AKC Letters]]
<tabber> Diplomatic=
Athanasio Kyrcherio, Doctissimo Viro Societatis Jesu, salutem dico.<br>
Romam.<br>
En tibi munuscula repono, patrio mari expiscata, muneribus lacessitus, vasto isto<br>
tuimet ingenij Oceano depromptis. Subterraneo en offert Mundo tuo miracula<br>
quoque sua Neptunus Drepanitanus. Haec coralia, quàm variè sub aquis gem=<br>
mifera Natura Ludat, te philosophantem docebunt. Leguntur Drepano Corum<br>
versùs ad viginti millia passuum, in freto octuaginta non minùs alto, decem mil=<br>
libus propè insulam Sacram; quam vulgus Maretimò, eandenque, ut suspicor, Pli-<br>
nius secundo capite libri trigesimi secundi Heliam appellat. Rubrorum hîc inex=<br>
hausta copia, et in annum centipondiûm plusquàm centum, totidem ferè cymbis pis=<br>
catio. Alba autèm perquàm rara, et aliquotiès rubris in eodem ramo visimus adna=<br>
ta. Senescunt in natali fundo, et carie afficiuntur suâ: in solo, sibi alieno, educ=<br>
tam integritatem semper adservant. Fabulosum est ab experientiâ nostrâ, ipsa<br>
Lapidescere ubi emergunt; cum tàm dura sub imo, unde vi retibus avelluntur, quàm<br>
aëri exposita. Verum attamen, è liquidis guttis temerè in ramos quaqueversùm,<br>
sursùm, à latere, deorsùm adolescere, super quodlibet, scopulum, saxum, ostreum,<br>
testam, spongiam, aliudvè fortuitum decidant illae. Quod cochleae, et conchae, inter<br>
alia tibi dono missa, liquido probant, undique suffuso coralio aequè ac ductili cerâ,<br>
circumlitae, et tunicatae. Sed quonam guttae effluant, nemo hactenus vidit. Hoc solum=<br>
modò piscatores nostri se animadvertisse renunciant, cùm coralijs recens extractis tenella<br>
ramusculorum cacumina fregerint, purpureum quasi lac emanare.  Fortassè<br>
in profundo lacte ipso, velut semine, propagant sese; piscibus, cæterisque obvijs<br>
fracturae administris. Ita verò se habeat res: causa tamen non penitùs eruta.<br>
Inquirendum adhuc, quid prima, ante fracta, vegetavit? Sanè Kyrcherius<br>
Foelix, qui potuit rerum cognoscere causas<br>
omnes; vel hanc, maioribus ignotam exquiret; et vivis, posterisque scri=<br>
bet. Interìm studium in te meum hisce reculis ne metiaris; sed ma=<br>
gnum à parvis aestimans, utraque boni consulas. Vale in acuum litera=<br>
rum bono, cunctis earum cultoribus colende Vir: et Gasparem Schotum, cu=<br>
ius tibi amicitiam; Joannemque Baptistam Facchinaeum, cui debeo<lb/>

|-| Interpretative=
<center><head>
Athanasio Kircherio, Doctissimo Viro Societatis Jesu, salutem dico.
Romam.</head></center>
<p>En tibi munuscula repono, patrio mari expiscata, muneribus lacessitus, vasto isto tuimet ingenij Oceano depromptis. Subterraneo en offert Mundo tuo miracula quoque sua Neptunus Drepanitanus. Haec coralia, quàm variè sub aquis gemmifera Natura Ludat, te philosophantem docebunt. Leguntur Drepano Corum versùs ad viginti millia passuum, in freto octuaginta non minùs alto, decem millibus propè insulam Sacram; quam vulgus Maretimò, eandemque, ut suspicor, Plinius secundo capite libri trigesimi secundi Heliam appellat. Rubrorum hîc inexhausta copia, et in annum centipondiûm plusquàm centum, totidem ferè cymbis piscatio. Alba autèm perquàm rara, et aliquotiès rubris in eodem ramo visimus adnata. Senescunt in natali fundo, et carie afficiuntur suâ: in solo, sibi alieno, eductam integritatem semper adservant. Fabulosum est ab experientiâ nostrâ, ipsa Lapidescere ubi emergunt; cum tàm dura sub imo, unde vi retibus avelluntur, quàm aëri exposita. Verum attamen, è liquidis guttis temerè in ramos quaqueversùm, sursùm, à latere, deorsùm adolescere, super quodlibet, scopulum, saxum, ostreum, testam, spongiam, aliudve fortuitum decidant illae. Quod cochleae, et conchae, inter alia tibi dono missa, liquido probant, undique suffuso coralio aequè ac ductili cerâ, circumlitae, et tunicatae. Sed quonam guttae effluant, nemo hactenus vidit. Hoc solummodò piscatores nostri se animadvertisse renunciant, cùm coralijs recens extractis tenella ramusculorum cacumina fregerint, purpureum quasi lac emanare. Fortassè in profundo lacte ipso, velut semine, propagant sese; piscibus, cæterisque obviis fracturae administris. Ita verò se habeat res: causa tamen non penitùs eruta. Inquirendum adhuc, quid prima, ante fracta, vegetavit? Sanè Kircherius</p> 
<p>Foelix, qui potuit rerum cognoscere causas</p> 
<p>omnes; vel hanc, maioribus ignotam exquiret; et vivis, posterisque scribet. Interìm studium in te meum hisce reculis ne metiaris; sed magnum à parvis aestimans, utraque boni consulas. Vale in acuum literarum bono, cunctis earum cultoribus colende Vir: et [[Name::Gaspar Schott|Gasparem Schotum]], cuius tibi amicitiam; Joannemque Baptistam Facchinaeum, cui debeo</p>
<pb/>

</tabber>