litteris adscriptos, nempe loco harum quatuor litterarum, cras, mittat quatuor hos numeros ipsi adscriptos, 17.9.I.22.et loco quinque harum litterarum, adero, mittat hos quinque illis adscriptos numeros, 13.17.6.1.24. Et sic de reliquis. Sed quia, si hostis interciperet litteras, et deprehenderet numeros in illis aperte scriptos, statim veniret in suspicionem secreti alicujus latentis sub numeris, ac proinde per industrium aliquem interpretem veniret in cognitionem secreti, vel saltem litteras detineret; ideo non mittat dictos numeros aperte scriptos in Epistola, sed occultet ita, ut nullus praeter Gubernatorem, qui similes Tabellas Steganographicas habet et artificii conscius est, illos deprehendat. Hoc autem ita efficiet.
In Epistola ad Gubernatorem scripta numeret, inchoando a principio, litteras 17, et sub decima septima ponat punctum. Iterum a decima septima exclusive inchaondo numeret alias 9. Et sub nona ponat punctum. Iterum ab hac nona exclusive numeret unam, et suo ipsa ponat punctum. Sic procedat, donec tot puncta Epistolae impresserit, quot sunt litterae sevreti, et consequenter quot sunt numeri, nempe in casu nostro 32. Sic ergo stabit Epistola punctis suis notata.
Praenobilis et Generossissime Domine.
Notum diu mihi fuit, quam strenue ac fortiter una cum fortissimis tuis Ducibus ac militibus locum fidei tuae conere ditum hactenus defenderis, non sine plurimorum, eorumque praestantissimorum jactura. Ideo modis omnibus conatus fui opportunum tibi ferre auxilium, ne tanta considerationis locus in hostium manus deveniret. Sed partim temporum iniquitas, partim militum ob stipendium non solutum languor a meo me proposito, non sine
