Page:Organum mathematicum libris IX. explicatum (1668).djvu/356

duobus rectis seu gradibus 180; residuum erit angulus quaesitus. Itaque in Quadrato hic angulus erit graduum 135, in Pentagono 126, in Hexagono 120 et cetera.
Reliquorum angulorum cognitio non requiritur ad calculum linearum Munitionis, et facile ex iam repertis inveniuntur, ideo ulterius non immoror.
§. II.
Linearum calculationi Praesupposita.
Linearum calculario supponit angulos quos subtendunt in triangulis a se formatis. Quoniam vero ex solis angulis concludi nihil in Trigonometria potest, nisi unum saltem latus trianguli, cuius anguli noti, cognitum sit; necessario aliquarum linearum magnitudo assumenda est ut data seu concessa, ac proinde ut cognita, ad aliarum magnitudinem inveniendam. Porro assumendarum magnitudo congruere debet Axiomatibus praecedenti Capite allatis, et non obesse reliquis Munimenti lineis ac partibus.
Inter caetera Axiomata fuere sequentia. Primo. Ala cortinae sit quam fieri potest maxima, iuxta Axioma V. Secundo. Linea colli sit spatiosa, nec unquam minor quam Ala propugnaculi, iuxta Axioma X. Tertio. Linea defensionis tam stringentis, quam figentis, seu Defensio tam stringens, quam figens, sit quam fieri potest brevissima, iuxta Axioma XII. Quarto. Ala propugnaculi non sit minor quarta parte faciei propugnaculi, nec maior eiusdem medietate, iuxta Axioma IX. sed inter quartam partem et medietatem ita consistat, ut eius magnitudo non obsit magnitudini Alarum cortinae. Quinto. Facies propugnaculi non sit minor medietate cortinae, iuxta Axioma XIII. nec maior ipsa cortina, sed inter mediam et totam cortinam consistat.
Determinanda ergo, ut dixi, ac praesupponenda est certa magnitudo atque proportio aliquarum partium seu linearum, ad aliarum magnitudinem ac proportionem per calculum Trigonometricum eruendam. Eiusmodi partes sunt praecipue Facies propugnaculi, Cortina, et Ala propugnaculi: has enim reliquae sequuntur.

◅▻