si vivis anime, supplicia culpae modum
emetientur paria. Mox lictor rape
in vincla, poenam crastino solvet die.
Quid interim, pater, exigis? Summe cupit
tibi Roma laeso facere si possit satis.
IGN. -Dumtaxat unum flagito. PRAE.-Quin impera.
IGN. -Abeat Navarrus liber. PRAE. -Ut liber abeat
invisus hostis? IGN. -Hostis haud ullus mihi
cruore quem redemit effuso Deus.
PRAE. -Effusus arguit impium Christi cruor.
IGN. -Placat supremum iudicem Christi cruor 89.[1].
-Ah!, parce Princeps; hoc per effossum latus
per cara mundi pretia, condones rogo.
PRAE. -Tibi denegare quidpiam duco nefas*[2].
Vivat Navarrus, exulat Roma tamen;
urbem profana liberet sacram lue.
IGN. -Et hoc remitte. PRAE. -Nequeo, donavi nimis.
Impunitatis impio exemplum nocet.
Agnosce culpam ,proditor, veniam roga.
Mulctare foedâ facinus indignum nece
equidem parabam: precibus evicit pater.
Vitale patri munus acceptum refer.
IGN. -Severus orbis vindex ignoscat Deus.
Ego tibi parco, tesseram mentis cape 90. [3].
PRAE. -Praeite famuli, petite Loyolae domum
PRIN. -Com [m]itemur omnes: publicum tollat decus,
quem non merentem pressit infamis nota.
IGN. -Solum redire liceat. PRIN.-Haud fieri sinam.
PRAE.-Vinctum per urbem perfidum lictor rape,
Tunc pelle Roma, vivat incerto lare,
