passim rogare vota. Loyolam, puer, 61.[1]
accerse raptim, proximas aedes habet.
TRIB. -Suspecta, Princeps, colloquia cautus fuge.
PRIN. -Linguae malignum cautus evita probrum.
Tace, tribune; nota iam pridem viri
virtus decusque. Trib. -Fama sceleratum canit.
PRIN. -Adversa canit invidia, virtutis decus
semper tenebris impetit livor suis. *[2]
NUN. -Te chara coniux, coniugem charum iubet
valere, Princeps. Litteras orat legi.
PRIN. -Haec augurabar. Lumen Ignati nequit
proprius videre Roma, disiunctae, vident
urbesque mirantur Italo sparsae solo. 62.[3]
Habeto posthac credulo vulgo fidem.
EPH. -Princeps, adest Loyola. PRIN. -Mi salve Pater.
Salve cadentis haeresis terror minax,
salve fidelis columen electum gregis.
IGN. -Haec redde decora patruo, Princeps, tuo:
mihi decus vnum patrui imperium sequi.
PRIN. -Vide’n maniplos ferreos horrentes die,
priscaeque anhelos laudis et pugnae asperae?
Ferocientes arma Luthero parant
soceri sequentes castra. Cum clarum iubar
Phoebus reducit crastinus, prompti viam
inimus alta montium versus iuga.
Prosequere fausta dexter abeuntes prece.
His nitor armis: precibus instructus piis
per densa miles tela securus volat<que>.
IGN. -Avibus secundis ite, bellantes teget
spectata belli causa. Nec iussae preces
