totum labore mitis imperio crucis.
Primuus: -O praeda felix mentium! O dives lucrum!
Me, me per altas mitte velocem nives
glacialis ursae, mitte barbarici procul
ad Gangis ortum, pone sub solis rota,
ubi nulla campis arbor aestivis viret:
sat magna merces fuerit unius salus.
Secund.:-Iube, subibo Nerei ignoti sinus,
novique syrtes nauta inexpertus freti.
Iube, per ignes ibo; per densa agmina
nudum paratis ensibus pectus geram.
Felix putabor unum ut avertam nefas.
IGN.:-Placet virilis pectoris fervens amor,
coelum materiam fertilem votis serat.
Bis sena quondam turma pervasit solum,
cur dena nequit aggredi tantum cohors?
Numerosa cedit turba virtuti locum.
Nunc ite, coeptas fundite gregatim preces,
hic*[1] pauca mente volvere seorsum libet.
O liberalis munerum ingentum sator!
O largitatis vena donorum scatens
iugi fluento! Quidquid humanae levat
lenitque sortis asperos casus tuum est,
nostrum inquietas quidquid aerumnas parit.
Benigne fautor, perge, vix natis gregis
augmenta pande firma; Iesuque auspice
ingens in agmen tenera succrescat phalanx,
semper recrescat igne primaevo virens,
caterva Iesu nesciat senium pati.
O iuris aequi norma!, da certis regam
- ↑ *Abeunt reliqui. Manet S<anc>t<us> Ignatius in genibus
