Page:APUG 1053.djvu/99

instrumenta passionis suae, cum mille vituperiis, ipsum,
inquam, patibulum suum humeris suis portare coactum,
quis unquam aut legit in historiis, aut narrare audivit?
An nescis, supplicia adiudicatis instrumenta sup ultari;
imo ad animum reis addendum, vino generoso, cibisque
delicatioribus primum instaurari solere; in Christo
haec omnia defuerunt; in ipsa crucifixione non aliquo
instaurativo, aut confortativo usi, sed felle, et aceto
ad maius tormentum, afflictissimum Dominum potavere,
applaudentibus summis Sacerdotibus, Scribis, et
Pharisaeis ad tam execrandum spectaculum, crucifixum
inter duos latrones, medium, et pessimum omnium;
et ne quicquam tormentorum deeset, innumeris
contumeliis, vituperiis, blasphemiis saturatum e vita, omni
refrigerio et consolatione destitutum morti tradiderunt;
ut vel ipsa Natura ad tantum Iudaeorum scelus,
et execrandam rabiem, Authori suo condolens, insolito, et
ab Orbe condito, non viso spectaculo, in sola lunae opp[?] [?] naturam, tenebris per totum
Terrarum Orbem offusis, Sol absconderit lumen suum; vel
ipsu imo elementa anima expertia, indignitate immensi,
et nefandi sceleris mota, petrae scissae sint; vel
ipsa Terra, et sepulcrorum abditi recessus, quae Sanctorum
Corpora continebant, aperti, ut sceleris execrandi
in filium Dei commissi, testes essent.
Theodidactus. O detestabilem Iudaeorum saevitiam!
O rabiem! O duritiem cordis, vel ipsis saxis duriorem!
quae ne quidem Mundi Elementis, filio Dei condelentibus
emolliri potuit! O perfidiam inexplicabilem Iudaeorum,
qua in eo crucifigendo, qui multo alio fine advenerat
in Mundum, non ut nos perderet sed nos tanquam verus Messias per merita
sua ab aeterna morte liberatos, aeterno Patri in spem
vitae aeternae reconciliaret. Sed frusta; a Deo derelicti

◅▻