Page:AKC 1632 02 27 568-278.pdf/1

From GATE
This page has not been proofread


Πατὲρ ἐν τῷ χρῷ σεμνότατε Εἰρήνη τοῦ Ιησου
Οὔποτ′ἰώδανε μισανθρωοποτάτη παροιμία τῶν παλάιων ἀτόπων
λεγόντων. Τηλοῦ φίλοι ναίοντες, οὐκ εἰσὶν φίλοι: ἐπὶ γὰρ ἂλοιω
τόπῳ τὴν φιλίαν, κὶ οὐ τρόπῳ κρίνεσθε, μήτε δοκιμάζω τοῦτο τὸ
Ιβηρικὸν. Ausencia enemiga de amor, quan lexos del ojo, tan lexos
del Coraçon: ἀμφοτέραν γὰρ παροιμίαν ἐν ὐμῶν ἐπιστολῇ ἀμαρτεῖν
βεβαιωθς·νῦν δὴ a Cartas Cartas, y a palabras palabras· δεῖ γὰρ κὶ ἐξεστὶ, τὸν φιλέοντα φιλεῖν, καὶ τῷ προσίοντι προσεῖναι
κὶ δόμεν ὅς κεν δῷ.
Σεμνότητι γοῦν ὑμετέρα κὶ εὐχαρίζω,κὶ συγχαίρω, κὶ τέλος
ἐγώ τι αἰτήσω· εὐχαρίζω πρότον τῆς μνοίας συνέχεος ἐμοῦ
πᾶμπαν ἀναξιοτάτου, κὶ πανημερίου κακοῦ, ἄγαμαι δὲ τῆς ὑμῶν
φιλανθρωπίας.Συγχαίρω δὲ μένος κὶ ἀγήνορα θυμόν, ὅτι
παντῶν ἀπὸ τῆς φύσεως φιλοπατρίδων ὄντων, ὑμεῖς διᾷ
τῇ φιλοσοφίᾳ πεπεδευμένοι κατεφρονήσατε, κὶ οὐδένος οὐ μόνον
τὴν πατρίδα, ἀλλὰ κὶ φιλοὺς, κὶ πάντας κασιγνήτους κὶ συγγενεῖς
ὥτε ἐποιήσατε, ὁμηρικῷ Οδύσσει λέγειν οὔτι ἔγωγε
τῆς γαίης δύναμαι γλυκερώτερον ἄλλο ἴδεσθε· ἀλλὰ μᾶλλον σὺν
ποιητῇ Ρομαϊκῷ Omne solum forti patria est ut piscibus aequor [1]
τὶ τέλος αἰτήσω; ἐπιτρέπεσθε ταῖς τῆς σεμνότητος ὐμετέρας
εὐχαις, κὶ λαβεῖν τὴν μέθοδον τοῦ ἐβραϊκοῦ ἰδιώματος ἡμῖν
ὑπισχνουμένω·νῦν δὲ καλόγαθα ἀπαγγέλλεται περὶ γερμανίας
ἐλπίζομεν ἐν χ τάχει πάντα τὸν θόρυβον μέλλοντα παύσεθσε:
εὔχομαι αὖτις ἀπ᾽ἐμοῦ δυὸ τοὺς νέους στρατιώτας τῆς ἐταιρίας
... ἐπιβλέψαι, ἐν τῇ πρωτοπειρίᾳ κὶ ἀρπάζειν ἐμοῦ ὀνόματι
λέγονται f. Sarret κὶ Ιακωβος Chaillet. τοῦ πρώτου τὰς ἐπίστολας
ἔλαβον, ἀπὸ δευθτέρου οὐδὲν πᾶμπαν ἢ ἤκοον ἢ ἒλαβον: ἐπιτρέπω
με ταῖς ἀμφοτέρου εὔχαις·... οὐκ ἀπὸ πολλου χρόνου ἒγραψα τῷ
ὐμῶν ἐπιστάτῃ, δέδια μὴ λαβεῖν αὐτὸν τὰ ἐμοῦ γράμματα, ἐκεῖνον
μὴν ἐγὼ πόλυ ἀνάξιος ἀρπάζω. οὖλε ὦ πατὴρ ὑγίαινε κὶ μέγα χαῖρε
θεὸς δέ τοι ὄλβια δόιοι· εὔχομαι ἐγὼ σοι τυγχάνειν.
προσδοκάω τὸ πρῶτον τὰ κέλτικα
ἄπὸ τῆς δώλης 27 febbraio 1632
διάκονος π ταπινώτατος
David Bartholomeus Bonamour
Soc. Iesu

  1. Ovidio, Fasti Libro 1 v. 493