Page:EBC 1606 10 09 0600.pdf/1

Ill.me ac R.me Domine. Gratulari mihi iure possum cum in theologiae curriculo Romae versarer, eximia tua rectoris tum collegii Romani benignitate, frequentique etiam adhortatione et institutione, caeteros inter Societatis alumnos biennio toto perfruitum; quae sane recordatio tuae in me olim filium tuum, quem et in morbo saepe es consolatus, paternae humanitatis ac facilitatis, plus valuit, quam amplissimus ille dignitatis gradus, quo nunc inter summos Societatis ac totius Ecclesiae patronos emines. Nam cum hic me detineret, illa impulit ad scribendum, quando maxime hac ipsa causa et privatim ad Ill.mae Amplitudinis tuae dignitatem, et publice ad Ecclesiae tranquillitatem nostraeque Societatis existimationem pertinere videbatur.
Extepni Duacensis huius Academiae doctores theologi opinantur, non recte auxilium gratiae Dei duplex statui, sufficiens et efficax, cum, uti docent, nullum sit sufficiens, sed omne efficax idque cum physica praemotione et applicatione situm, cui voluntas humana resistere non possit. Rane suam opinionem ita crebro et o obfirmate conantur in praelectionibus et disputationibus inculcare suis auditoribus, ut maximam nostris hominibus invidiam apud imperitos concilient, eosque non modo temeritatis nota respergere, sed erroris etiam atque internae haeresis condemnare non vereantur. Nuperrime ex iis unus amarulentiae plenam digressionem in philosophiae professores collegii nostri dictavit, novitios appellans, im- peritos philosophos, parum in sacris literis et veteris Ecclesiae doctrina versatos, imo nec verae metaphysicae satis gnaros, qui tam infeliciter de divina potentia philosophantur, et si palam dicere auderent quae vellent, dicturos falsa esse quae centra Pelagianos et eorum reliquias definita fuerunt. Istos novitios nimium haereticis concedere, et eorum haeresim de libero arbitrio dum refutare volunt, per imprudentiam non mediocriter statuere. Non esse mirandum si istius novellae doctrinae inventores et propagatores
---page break---

▻