Difference between revisions of "Page:Romani Collegii Societatis Jesu Musaeum Celeberrimum 1678.pdf/18"

From GATE
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 1: Line 1:
 
novi illius orbis addiscere potest. Ego hic solum de earum origine ago. Et primo loco occurrit titulus inscriptionis Montis Sinai his characteribus effigiatus in rupe montis Horeb, quae est partis Montis Sinai. Attulit hanc inscriptionem linguarum Orientalium notitiâ excellentissimus R.P. Thomas Obecienus è divi Francisci familia, quam deferta Sinai curiositas lustrando in una rupium montis Sinai sesqui-palmaribus notis incisam reperit, et bona fide exscriptam Romano Oedipo (eam forte in aenigmatibus tentaturo) obtulit, sed non difficile fuit ei omnium fere Orientalium linguarum gnaro, Sacrae Sphingis, ut quidam rebantur arcana Cabalicis Symbolis involuta mysteria enodare, quod non aliis, quam ipsiusmet modestissimi Prodomi verbis propono prout scribis in Prodomo suo Copto.<br />
 
novi illius orbis addiscere potest. Ego hic solum de earum origine ago. Et primo loco occurrit titulus inscriptionis Montis Sinai his characteribus effigiatus in rupe montis Horeb, quae est partis Montis Sinai. Attulit hanc inscriptionem linguarum Orientalium notitiâ excellentissimus R.P. Thomas Obecienus è divi Francisci familia, quam deferta Sinai curiositas lustrando in una rupium montis Sinai sesqui-palmaribus notis incisam reperit, et bona fide exscriptam Romano Oedipo (eam forte in aenigmatibus tentaturo) obtulit, sed non difficile fuit ei omnium fere Orientalium linguarum gnaro, Sacrae Sphingis, ut quidam rebantur arcana Cabalicis Symbolis involuta mysteria enodare, quod non aliis, quam ipsiusmet modestissimi Prodomi verbis propono prout scribis in Prodomo suo Copto.<br />
Divino itaque implorato auxilio, mox trium linguarum, Hebraicae, Samaritanae et Syricae, ad quos dicti characteres eccedere videbantur, adhibitis mihi quoque consuetis artis combinatoriae regulis, sedulam accepi comparationem, et ecce scripturae, caetorquin intricatissime omniumque opinione inexplicabilis sensus, uti opinione citius, ita quoque labore non adeo magno et singulari (Deo Patri Luminum sit honor) clarus omibus solutus nodis tandem emersit. (Deus Virginem Concipere faciet.) Titulus illis nationibus postea in Oriente tantam meruit venerationem, ut, quemadmodum scribunt, eo plures portarum vestibulis inscribendum censuerint. Lectio verò Tituli est haec: Adonai Almatha Jebtèn. De origine hujus scripturae agens Author multis ante Christi adventum saeculis exaratam fuisse probat, eodemque plane loco rupi incisum, in quo olim Moysi Deus in ardenti rubo locutus est, et nomen suum mirabile manifestavit, quod Sacer textus ad montis Horeb crepidinem factum narrat. Dum inquit, Veniens (subintellige Moyses) ad montem Dei Horeb, apparuitque ei dominus in flamma ignis de medio rubi, et videbat quod rubus arderet, et non combureretur. Exod.cap.2. quem textum illi loco, in quo incisi sunt praefati characteres, optimè congruere, ait oculatus testis praenominatus R.P.Thomas. Sunt qui putent hanc ipsam Scripturam à Moyse Spiritu Prophetico inibi excisam, quid enim indemnis à flamma rubus innuit aliud, quam Virgineas materni candoris nives, quae paritura erat Deum et virginitatis non passura jacturam et detrimentum. Hanc epigraphen pariter ex rupe descriptam ad P.Kircherum exponendam transmisit olim Clariss.
+
Divino itaque implorato auxilio, mox trium linguarum, Hebraicae, Samaritanae et Syricae, ad quos dicti characteres eccedere videbantur, adhibitis mihi quoque consuetis artis combinatoriae regulis, sedulam accepi comparationem, et ecce scripturae, caetorquin intricatissime omniumque opinione inexplicabilis sensus, uti opinione citius, ita quoque labore non adeo magno et singulari (Deo Patri Luminum sit honor) clarus omibus solutus nodis tandem emersit. (Deus Virginem Concipere faciet.) Titulus illis nationibus postea in Oriente tantam meruit venerationem, ut, quemadmodum scribunt, eo plures portarum vestibulis inscribendum censuerint. Lectio verò Tituli est haec: Adonai Almatha Jebtèn. De origine hujus scripturae agens Author multis ante Christi adventum saeculis exaratam fuisse probat, eodemque plane loco rupi incisum, in quo olim Moysi Deus in ardenti rubo locutus est, et nomen suum mirabile manifestavit, quod Sacer textus ad montis Horeb crepidinem factum narrat. Dum inquit, Veniens (subintellige Moyses) ad montem Dei Horeb, apparuitque ei dominus in flamma ignis de medio rubi, et videbat quod rubus arderet, et non combureretur. Exod.cap.2. quem textum illi loco, in quo incisi sunt praefati characteres, optimè congruere, ait oculatus testis praenominatus R.P.Thomas. Sunt qui putent hanc ipsam Scripturam à Moyse Spiritu Prophetico inibi excisam, quid enim indemnis à flamma rubus innuit aliud, quam Virgineas materni candoris nives, quae paritura erat Deum et virginitatis non passura jacturam et detrimentum. Hanc epigraphen pariter ex rupe descriptam ad P.Kircherum exponendam transmisit olim Clariss. Petrus à Valle dum montem Sinai lustraret.<br />
 +
Secundo occurrit tabula grandis decem palmos longa, quinque vero lata, figura parallelogrammum rectangularum referens, et Sinicis characteribus tota conscripta et prototypon est cujustdam faxi marmorei ejusdem magnitudinis, sed crassitiei palmaris. Tabula hęc marmorea in villa Sanxuen anno 1625. in regno Sinarum effossa à PP.Soc. Jesu fideliter descripta, Romamque transmissa. Kircheriana editione celebris facta, testimonium perhibet de antiquitate Legis Christianae in Sinensium Regno continet hic lapis praecipua mysteria fidei, atque salutifero signo Sanctae Crucis insignitus hunc titulum gestat, lapis in laudem et memoriam aeternae legis, lucis et veritatis portatae de Judaea et in China promulgatae. Evidens itaque testimonium est anno Domini 636. in Sinas pervenisse fidem Christi per Chaldaicos Sacerdotes. Erectus autem est lapis anno 782, hoc est 146 annis post legis ibidem praedicationem, ubi Ecclesiae fundatae sunt, Episcopi constitui; toto quo tempore octo Reges in Sinis vixerunt. Itaque jam 1036 anni aguntur, quo in illa regna fides nostra introducta fuit. <br />
 +
Tertio loco conspicuae sunt duae tabulae deargentatae, et characteribus Sinicis D.D.Ignatio et Francisco Xaverio sacrae à R.P.Michaële Boymio è Sinis in Urbem Legato allatae, ac veluti sacra

Revision as of 11:48, 8 February 2017

This page has not been proofread


novi illius orbis addiscere potest. Ego hic solum de earum origine ago. Et primo loco occurrit titulus inscriptionis Montis Sinai his characteribus effigiatus in rupe montis Horeb, quae est partis Montis Sinai. Attulit hanc inscriptionem linguarum Orientalium notitiâ excellentissimus R.P. Thomas Obecienus è divi Francisci familia, quam deferta Sinai curiositas lustrando in una rupium montis Sinai sesqui-palmaribus notis incisam reperit, et bona fide exscriptam Romano Oedipo (eam forte in aenigmatibus tentaturo) obtulit, sed non difficile fuit ei omnium fere Orientalium linguarum gnaro, Sacrae Sphingis, ut quidam rebantur arcana Cabalicis Symbolis involuta mysteria enodare, quod non aliis, quam ipsiusmet modestissimi Prodomi verbis propono prout scribis in Prodomo suo Copto.
Divino itaque implorato auxilio, mox trium linguarum, Hebraicae, Samaritanae et Syricae, ad quos dicti characteres eccedere videbantur, adhibitis mihi quoque consuetis artis combinatoriae regulis, sedulam accepi comparationem, et ecce scripturae, caetorquin intricatissime omniumque opinione inexplicabilis sensus, uti opinione citius, ita quoque labore non adeo magno et singulari (Deo Patri Luminum sit honor) clarus omibus solutus nodis tandem emersit. (Deus Virginem Concipere faciet.) Titulus illis nationibus postea in Oriente tantam meruit venerationem, ut, quemadmodum scribunt, eo plures portarum vestibulis inscribendum censuerint. Lectio verò Tituli est haec: Adonai Almatha Jebtèn. De origine hujus scripturae agens Author multis ante Christi adventum saeculis exaratam fuisse probat, eodemque plane loco rupi incisum, in quo olim Moysi Deus in ardenti rubo locutus est, et nomen suum mirabile manifestavit, quod Sacer textus ad montis Horeb crepidinem factum narrat. Dum inquit, Veniens (subintellige Moyses) ad montem Dei Horeb, apparuitque ei dominus in flamma ignis de medio rubi, et videbat quod rubus arderet, et non combureretur. Exod.cap.2. quem textum illi loco, in quo incisi sunt praefati characteres, optimè congruere, ait oculatus testis praenominatus R.P.Thomas. Sunt qui putent hanc ipsam Scripturam à Moyse Spiritu Prophetico inibi excisam, quid enim indemnis à flamma rubus innuit aliud, quam Virgineas materni candoris nives, quae paritura erat Deum et virginitatis non passura jacturam et detrimentum. Hanc epigraphen pariter ex rupe descriptam ad P.Kircherum exponendam transmisit olim Clariss. Petrus à Valle dum montem Sinai lustraret.
Secundo occurrit tabula grandis decem palmos longa, quinque vero lata, figura parallelogrammum rectangularum referens, et Sinicis characteribus tota conscripta et prototypon est cujustdam faxi marmorei ejusdem magnitudinis, sed crassitiei palmaris. Tabula hęc marmorea in villa Sanxuen anno 1625. in regno Sinarum effossa à PP.Soc. Jesu fideliter descripta, Romamque transmissa. Kircheriana editione celebris facta, testimonium perhibet de antiquitate Legis Christianae in Sinensium Regno continet hic lapis praecipua mysteria fidei, atque salutifero signo Sanctae Crucis insignitus hunc titulum gestat, lapis in laudem et memoriam aeternae legis, lucis et veritatis portatae de Judaea et in China promulgatae. Evidens itaque testimonium est anno Domini 636. in Sinas pervenisse fidem Christi per Chaldaicos Sacerdotes. Erectus autem est lapis anno 782, hoc est 146 annis post legis ibidem praedicationem, ubi Ecclesiae fundatae sunt, Episcopi constitui; toto quo tempore octo Reges in Sinis vixerunt. Itaque jam 1036 anni aguntur, quo in illa regna fides nostra introducta fuit.
Tertio loco conspicuae sunt duae tabulae deargentatae, et characteribus Sinicis D.D.Ignatio et Francisco Xaverio sacrae à R.P.Michaële Boymio è Sinis in Urbem Legato allatae, ac veluti sacra