Difference between revisions of "Page:Prodromus coptus sive aegyptiacus (1636).djvu/213"

From GATE
m (ManciniWiki moved page Page:Prodromus coptus sive aegyptiacus (1636).pdf/213 to Page:Prodromus coptus sive aegyptiacus (1636).djvu/213: Text replacement - "(1636).pdf/" to "(1636).djvu/")
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 1: Line 1:
literaturae difficultates perfectè attingant; aut deprehensas superent, Videmus enim nobis dubitantibus innumeros quidem obuios libros esse, quos tamen si benè expenderis, ex mille vix unum repereris qui in perplexitate constitutis animis subsidio esse possit. Imò, quod dicere pudet, omnes Scriptores in unius verba ita coniurare, ut si verborum fucum tuleris
+
literaturae difficultates perfectè attingant; aut deprehensas superent, Videmus enim nobis dubitantibus innumeros quidem obvios libros esse, quos tamen si benè expenderis, ex mille vix unum repereris qui in perplexitate constitutis animis subsidio esse possit. Imò, quod dicere pudet, omnes Scriptores in unius verba ita coniurare, ut si verborum fucum tuleris, eandem omnino rem scriptam, subscriptam, transcriptamque reperias. Hinc fieri arbitror; ut concatenatorum more caecorum uno trahente alterum, omnes in inemendabilium errorum barathrum labantur. Cuius quidem literariae calamitatis aliam causam esse non existimo, nisi externarum literarum animus: quo ita a natura

Revision as of 16:29, 27 September 2018

This page has not been proofread


literaturae difficultates perfectè attingant; aut deprehensas superent, Videmus enim nobis dubitantibus innumeros quidem obvios libros esse, quos tamen si benè expenderis, ex mille vix unum repereris qui in perplexitate constitutis animis subsidio esse possit. Imò, quod dicere pudet, omnes Scriptores in unius verba ita coniurare, ut si verborum fucum tuleris, eandem omnino rem scriptam, subscriptam, transcriptamque reperias. Hinc fieri arbitror; ut concatenatorum more caecorum uno trahente alterum, omnes in inemendabilium errorum barathrum labantur. Cuius quidem literariae calamitatis aliam causam esse non existimo, nisi externarum literarum animus: quo ita a natura