Difference between revisions of "Page:Prodromus coptus sive aegyptiacus (1636).djvu/10"
Visconti01 (talk | contribs) |
|||
| Page status | Page status | ||
| - | + | Proofread | |
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
| − | obfirmassem<ref>Forma sincopata di 'obfirmavissem'.</ref>, privataque delectatione contentus illud Antigenidae usurpassem: ''Intus mihi cano et | + | obfirmassem<ref>Forma sincopata di 'obfirmavissem'.</ref>, privataque delectatione contentus illud Antigenidae usurpassem: ''Intus mihi cano et musis''. Nam quod nonnulli commemorabant, vestigium aliquod relinquendum esse, quo me posteritati vixisse testarer; ne totus morerer, magnaque pars mei vitaret libitinam; nihil admodum me commovebat, cui sola nominis immortalitas nimis exile praemium tantorum laborum semper est visa. Memineram etiam praeclarè illud à [[citesName::Severino Boezio|Severino Boetio]], sapienterque pronunciatum. |
| − | <center>''Quod si putatis longius vitam | + | <center>''Quod si putatis longius vitam trahi''<br /> |
''Mortalis aura Numinis''.<br /> | ''Mortalis aura Numinis''.<br /> | ||
| − | ''Cum | + | ''Cum sera vobis rapiet hoc etiam dies''<br /> |
''Iam vos secunda mors manet''.</center><br /> | ''Iam vos secunda mors manet''.</center><br /> | ||
| − | Porrò si gloriae posteritatisque recordationi velificandum est, aliud à Propheta Regio viris Religiosis aequor aperitur, ut assidua nimirum virtutum solidarum, exercitatione, atque apparentium bonorum contemptu, numquam interituram nominis immortalitatem consectentur: in memoria enim aeterna iustum fore, divino illus vaticinio, multo iam ante didiceram. Plus igitur aliquantò eorum rationes videbantur momenti, qui neminem sibi uni natum esse contendebant; ac proinde quae quis talenta a Deo O. M. sibi concredita affectus | + | Porrò si gloriae posteritatisque recordationi velificandum est, aliud à Propheta Regio viris Religiosis aequor aperitur, ut assidua nimirum virtutum solidarum, exercitatione, atque apparentium bonorum contemptu, numquam interituram nominis immortalitatem consectentur: in memoria enim aeterna iustum fore, divino illus vaticinio, multo iam ante didiceram. Plus igitur aliquantò eorum rationes videbantur momenti, qui neminem sibi uni natum esse contendebant; ac proinde quae quis talenta a Deo O.M. sibi concredita affectus |
Revision as of 13:28, 11 January 2018
obfirmassem[1], privataque delectatione contentus illud Antigenidae usurpassem: Intus mihi cano et musis. Nam quod nonnulli commemorabant, vestigium aliquod relinquendum esse, quo me posteritati vixisse testarer; ne totus morerer, magnaque pars mei vitaret libitinam; nihil admodum me commovebat, cui sola nominis immortalitas nimis exile praemium tantorum laborum semper est visa. Memineram etiam praeclarè illud à Severino Boetio, sapienterque pronunciatum.
Mortalis aura Numinis.
Cum sera vobis rapiet hoc etiam dies
Porrò si gloriae posteritatisque recordationi velificandum est, aliud à Propheta Regio viris Religiosis aequor aperitur, ut assidua nimirum virtutum solidarum, exercitatione, atque apparentium bonorum contemptu, numquam interituram nominis immortalitatem consectentur: in memoria enim aeterna iustum fore, divino illus vaticinio, multo iam ante didiceram. Plus igitur aliquantò eorum rationes videbantur momenti, qui neminem sibi uni natum esse contendebant; ac proinde quae quis talenta a Deo O.M. sibi concredita affectus
- ↑ Forma sincopata di 'obfirmavissem'.
