Difference between revisions of "Page:Obelisci Aegyptiaci Interpretatio hieroglyphica 1666.pdf/50"

From GATE
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 18: Line 18:
 
vocant, quo allegoricis quibusdam effatis, morum formandorum doctrinam
 
vocant, quo allegoricis quibusdam effatis, morum formandorum doctrinam
 
insinuabant, cuiusmodi Horapollo posteritati reliquit: Aegyptij quippe.
 
insinuabant, cuiusmodi Horapollo posteritati reliquit: Aegyptij quippe.
ut in monibus operationibus suis mystici, allegoricique,
+
ut in monibus operationibus suis mystici, allegoricique, ia in familiari
 +
quoque colloquio, breuibus quibusdam arguisse, ephonematis
 +
adagijsque utebantur, quib us<ref>Senza lo spazio, "quibus", dunque.</ref> mores, diversorumque hominum conditiones
 +
vel laudandas, vel vituperandas perstringebant, quæ & hieroglyphicis symbolis
 +
adnumerarentur, eorum tamen plerumque in familiari consuetudine
 +
usus erat, cuiusmodi sunt: Numero <ref>Corsivo.</ref>1095, signatus est<ref>Corsivo.</ref>; quo
 +
pronunciato indicabant hominem mutum

Revision as of 09:41, 7 February 2019

This page has not been proofread


In hoc præsenti veterum sapientum in hieroglyphicis excogitandis solertiam adeò peritè expositam vides, ut veluti in anacephaleosi quadam omnia comprehendisse videantur.
Post Hebræos, Aegyptios primos literarum ab Hermete Trismegisto inventarum usum tradidisse, in operibus nostris hieroglyphicis ex innumeris authoribus ubertim douimus. Tripex autem lietrarumgenus Aegyptijs in usu fuisse, Clemens Alexandr. lib. 5. stromatum[1] tradit; quorum prius apud populum & plebæios in usu, scribendis literis aptum, undè & ? vocat; Alterum erat sacerdotale, quod hierolymmatikòn?, quo in sacris rebus conscribendi utebantur; Tertium, hieroglyphikòn, & sacra sculptura dicebatur, tanquam abdita sacramenta Obliscis, ac Deorum Dearumque statuis incidere solerent. Addidit & hisce kyriolikòn?, id est, sscripturam propriè loquentem, (kyriolikòn?, inquit, est ea, quæ per prima elementa propriè loquitur; ut qui Solem pingunt, faciunt circulum, Lunam autem, figuram Lunæ curuæ formaam præseserentem?, convenienter ei figuræ, quæ propriè dicitur.)
Addunt nonulli hisce aliud genus hieroglyphicarum, quod gnomicum vocant, quo allegoricis quibusdam effatis, morum formandorum doctrinam insinuabant, cuiusmodi Horapollo posteritati reliquit: Aegyptij quippe. ut in monibus operationibus suis mystici, allegoricique, ia in familiari quoque colloquio, breuibus quibusdam arguisse, ephonematis adagijsque utebantur, quib us[2] mores, diversorumque hominum conditiones vel laudandas, vel vituperandas perstringebant, quæ & hieroglyphicis symbolis adnumerarentur, eorum tamen plerumque in familiari consuetudine usus erat, cuiusmodi sunt: Numero [3]1095, signatus est[4]; quo

pronunciato indicabant hominem mutum

  1. Su tratta del libro degli "Stromati" ("Stromàteis") di Clemente Alessandrino. Ci son tre tipi, dice C. Alessandrino, di scrittura egizia, ed essi sono: quella popolare, della plebe; quella sacerdotale; quella sacra. Ecco il senso del "Trimegisto", per cui tanto la scrittura "ieratica" (sacerdotale) quanto quella "sacra" tout court, hanno un senso nascosto, segreto e più profondo: il geroglifico dei geroglifici.
  2. Senza lo spazio, "quibus", dunque.
  3. Corsivo.
  4. Corsivo.