Difference between revisions of "Page:Obelisci Aegyptiaci Interpretatio hieroglyphica 1666.pdf/50"

From GATE
 
(3 intermediate revisions by 3 users not shown)
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 2: Line 2:
 
solertiam adeò peritè expositam vides, ut veluti in anacephaleosi
 
solertiam adeò peritè expositam vides, ut veluti in anacephaleosi
 
quadam omnia comprehendisse videantur.<br>
 
quadam omnia comprehendisse videantur.<br>
Post Hebræos, Aegyptios primos literarum ab Hermete Trismegisto
+
Post Hebræos, Aegyptios primos literarum ab Hermete Trismegisto inventarum usum tradidisse, in operibus nostris hieroglyphicis ex innumeris authoribus ubertim docuimus. Triplex autem literarum genus
inventarum usum tradidisse, in operibus nostris hieroglyphicis ex
+
Aegyptiis in usu suisse, Clemens Alexandr. lib. 5. stromatum tradit;
innumeris authoribus ubertim douimus. Tripex autem lietrarumgenus
+
quorum prius apud populum '''et''' plebaeios in usu, scribendis literis
Aegyptijs in usu fuisse, Clemens Alexandr. lib. 5. stromatum<ref>Su tratta del libro degli "Stromati" ("Stromàteis") di Clemente Alessandrino. Ci son tre tipi, dice C. Alessandrino, di scrittura egizia, ed essi sono: quella popolare, della plebe; quella sacerdotale; quella sacra. Ecco il senso del "Trimegisto", per cui tanto la scrittura "ieratica" (sacerdotale) quanto quella "sacra" tout court, hanno un senso nascosto, segreto e più profondo: il geroglifico dei geroglifici.</ref> tradit;
+
aptum, undè et ... vocat; Alterum erat sacerdotale, quod  
quorum prius apud populum & plebæios in usu, scribendis literis
+
..., quo in sacris rebus conscribendi utebantur; Tertium,..., et sacra sculptura dicebatur, eò quod abstrusas huiusmofi literas ex omnibus Mundi rebus constitutas, tanquam abdita sacramenta
aptum, undè & ? vocat; Alterum erat sacerdotale, quod  
+
Obeliscis, ac Deorum Dearumque statuis incidere solerent. Addidit & hisce ..., id est, scripturam propriè loquentem, (..., inquit,  
hierolymmatikòn?, quo in sacris rebus conscribendi utebantur; Tertium,
+
est ea, quae per prima elementa propriè loquitur; ut qui Solem pingunt,  
hieroglyphikòn, & sacra sculptura dicebatur, tanquam abdita sacramenta
+
faciunt circulum, Lunam autem, figuram Lunae curuae formam praeseferentem,
Obliscis, ac Deorum Dearumque statuis incidere solerent. Addidit & hisce
+
convenienter ei figurae, quae propriè dicitur.)<br>
kyriolikòn?, id est, sscripturam propriè loquentem, (kyriolikòn?, inquit,  
+
Addunt nonnulli hisce aliud genus hieroglyphicorum, quod gnomicum
est ea, quæ per prima elementa propriè loquitur; ut qui Solem pingunt,  
 
faciunt circulum, Lunam autem, figuram Lunæ curuæ formaam præseserentem?,
 
convenienter ei figuræ, quæ propriè dicitur.)<br>
 
Addunt nonulli hisce aliud genus hieroglyphicarum, quod gnomicum
 
 
vocant, quo allegoricis quibusdam effatis, morum formandorum doctrinam
 
vocant, quo allegoricis quibusdam effatis, morum formandorum doctrinam
insinuabant, cuiusmodi Horapollo posteritati reliquit: Aegyptij quippe.
+
insinuabant, cuiusmodi Horapollo posteritati reliquit: Aegyptii quippe.
ut in monibus operationibus suis mystici, allegoricique, ia in familiari
+
ut in omnibus operationibus suis mystici, allegoricique, ita in familiari
quoque colloquio, breuibus quibusdam arguisse, ephonematis  
+
quoque colloquio, breuibus quibusdam argutique, ephonematis  
adagijsque utebantur, quib us<ref>Senza lo spazio, "quibus", dunque.</ref> mores, diversorumque hominum conditiones  
+
adagiisque utebantur, quib us mores, diversorumque hominum conditiones  
vel laudandas, vel vituperandas perstringebant, quæ & hieroglyphicis symbolis
+
vel laudandas, vel vituperandas perstringebant, quae et hieroglyphicis symbolis
 
adnumerarentur, eorum tamen plerumque in familiari consuetudine
 
adnumerarentur, eorum tamen plerumque in familiari consuetudine
usus erat, cuiusmodi sunt: Numero <ref>Corsivo.</ref>1095, signatus est<ref>Corsivo.</ref>; quo  
+
usus erat, cuiusmodi sunt: ''Numero'' 1095. ''signatus est''; quo  
pronunciato indicabant hominem mutum
+
pronunciato indicabant hominem mutum; continet enim hic numerus 1095,
 +
dies unius integri triennii, si ex 365. diebus unius anni constituatur
 +
curriculum, intra quod tempus, dum puer non loquitur, etsi linguam
 +
habuerit, vocem tamen nunquam manifestaturus est. Praetereà eum, qui
 +
ad hominem ferocem in necessitate constitutus confugiens opprimitur,
 +
indicaturi, id hoc epiphonemate exprimebant: ''Noctua passerem excipit'';
 +
hic enim à venatoribus agitatus, dum ad noctuam confugit, ab ea mox
 +
opprimitur. Rursus hominem indicaturi in silentio contemplationis
 +
studio vacantem, dìcebant, ''cicada canit'': haec enim non ore, sed alarum
 +
stridore cantum perficit. Talia sunt plurima argutè sanè et mira ingenii
 +
industria excogitata, quae  in unum collecta Tomo II. Oedipi Aegyptiaci
 +
folio 166. exposita sunt, ad quae lectorem remitto.
Footer (noinclude):Footer (noinclude):
Line 1: Line 1:
<references/>
+
<references/> {{TurnPage}}

Latest revision as of 09:26, 6 June 2023

This page has not been proofread


In hoc præsenti veterum sapientum in hieroglyphicis excogitandis solertiam adeò peritè expositam vides, ut veluti in anacephaleosi quadam omnia comprehendisse videantur.
Post Hebræos, Aegyptios primos literarum ab Hermete Trismegisto inventarum usum tradidisse, in operibus nostris hieroglyphicis ex innumeris authoribus ubertim docuimus. Triplex autem literarum genus Aegyptiis in usu suisse, Clemens Alexandr. lib. 5. stromatum tradit; quorum prius apud populum et plebaeios in usu, scribendis literis aptum, undè et ... vocat; Alterum erat sacerdotale, quod ..., quo in sacris rebus conscribendi utebantur; Tertium,..., et sacra sculptura dicebatur, eò quod abstrusas huiusmofi literas ex omnibus Mundi rebus constitutas, tanquam abdita sacramenta Obeliscis, ac Deorum Dearumque statuis incidere solerent. Addidit & hisce ..., id est, scripturam propriè loquentem, (..., inquit, est ea, quae per prima elementa propriè loquitur; ut qui Solem pingunt, faciunt circulum, Lunam autem, figuram Lunae curuae formam praeseferentem, convenienter ei figurae, quae propriè dicitur.)
Addunt nonnulli hisce aliud genus hieroglyphicorum, quod gnomicum vocant, quo allegoricis quibusdam effatis, morum formandorum doctrinam insinuabant, cuiusmodi Horapollo posteritati reliquit: Aegyptii quippe. ut in omnibus operationibus suis mystici, allegoricique, ita in familiari quoque colloquio, breuibus quibusdam argutique, ephonematis adagiisque utebantur, quib us mores, diversorumque hominum conditiones vel laudandas, vel vituperandas perstringebant, quae et hieroglyphicis symbolis adnumerarentur, eorum tamen plerumque in familiari consuetudine usus erat, cuiusmodi sunt: Numero 1095. signatus est; quo pronunciato indicabant hominem mutum; continet enim hic numerus 1095, dies unius integri triennii, si ex 365. diebus unius anni constituatur curriculum, intra quod tempus, dum puer non loquitur, etsi linguam habuerit, vocem tamen nunquam manifestaturus est. Praetereà eum, qui ad hominem ferocem in necessitate constitutus confugiens opprimitur, indicaturi, id hoc epiphonemate exprimebant: Noctua passerem excipit; hic enim à venatoribus agitatus, dum ad noctuam confugit, ab ea mox opprimitur. Rursus hominem indicaturi in silentio contemplationis studio vacantem, dìcebant, cicada canit: haec enim non ore, sed alarum stridore cantum perficit. Talia sunt plurima argutè sanè et mira ingenii industria excogitata, quae in unum collecta Tomo II. Oedipi Aegyptiaci folio 166. exposita sunt, ad quae lectorem remitto.