Difference between revisions of "Page:Obelisci Aegyptiaci Interpretatio hieroglyphica 1666.pdf/38"

From GATE
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 2: Line 2:
 
Bartholomaemus Marlianus et Boisiardus in Topographia Romana, in Via Lata constitutum fuisse autumant; sic enim referunt: <A Marcello Coruorum ad Septa Campi Marty Via Lata adhuc priseum obtinens nomen producitur, à qua ades Sancta Maria in Via Lata nomen accepit, prope quam nunc multa eruuntur marmora; In hac ipsa via Isidus Templum extitit>; Blondus autem ex Sexti Ruffi descriptione, id ubi nunc aedes ell Sancti Marcelli, ponit, ubi Vespasianum Titum nocte illa, quae Triumphum praecessit, quieuisse, memorat ductonius. Iuucnalis verò propè septa statuit , cum inquit:  
 
Bartholomaemus Marlianus et Boisiardus in Topographia Romana, in Via Lata constitutum fuisse autumant; sic enim referunt: <A Marcello Coruorum ad Septa Campi Marty Via Lata adhuc priseum obtinens nomen producitur, à qua ades Sancta Maria in Via Lata nomen accepit, prope quam nunc multa eruuntur marmora; In hac ipsa via Isidus Templum extitit>; Blondus autem ex Sexti Ruffi descriptione, id ubi nunc aedes ell Sancti Marcelli, ponit, ubi Vespasianum Titum nocte illa, quae Triumphum praecessit, quieuisse, memorat ductonius. Iuucnalis verò propè septa statuit , cum inquit:  
 
<A Meroe portabat aquas, quas spargit in adem Isidis, antiquo qua proxima surgit Ouili.>
 
<A Meroe portabat aquas, quas spargit in adem Isidis, antiquo qua proxima surgit Ouili.>
Septa Ouile vocabat, eo quod intra ca, veluti intra Ouile tempore, quo noui Senatores Consulesque crearentur, ad tumultus compescendos cogebatur. Quicquid fit, licet aedes Ifiaca à septis non multum distituerit, notandum tamen est hoc loco, non tam Ten:plum, feu Fanum Isidis, eiusque situm excuirendum esse, quam districtum huius, quod Isaeum, siue Serapaeum propriè dicebatur; Nam uti in Obelisco Pamphilio et Oedipo fusè deduximus, erat Isaeum, feu Serapaeum non ipsum Daestrorum Templum, sed districtus longè latèque exporretus circa Templum, in quo, et septum, quo Apis bos ingerti superstititione nutriebatur<ref>Il bue Apis era legato al culto di Iside, come si può arguire dalla statua del bue Api a Benevento, ma questa questione è controversa, in quanto mancano i segni, a Benevento (dove pur esisteva il Tempio di Iside), del bue Apis, e cioè le corna con dentro il sole. Coe che sia, gli obelischi di Benevento son notoriamente stati fatti realizzare da Dominziano. Sarebbe però anacronistico parlare, in quel tempo, d' "egittomania", vi era un'influenza dell'Egitto, questo senza dubbio, nel mondo dell'Impero romano. </ref>; erant et in eo adyta arcanioribus cerimoniis celebrandis destinata, plena. Aegyptiacis fiatuis, monumentis; obeliscis, caeterisque hieroglyphicis symbolis exornata; Huius enim Architectus, ut iuxta Aegyptiorum veterum Sacerdotum intentionem rectè operaretur, nihil coium, quae ad Sacra Isiaca ritè administranda requirebantur, omittere debebat. Ac proindè non mal sentiant, qui Templum Isidis nunc ad plateam, quae Sciarra dicitur, modò ad aedem S. Marcelli, aut ad Ecclesiam S. Mariae in Via Lara; alii, illud ibi, ubi modò Collegium Romanum, et Coenobium recens Patrum Dominicanorum, situm fuisse, putant; neque enim hic solum Isiacum. Fanum, sed Isaeum seu Serapaeum, quod erat veluti Atrium quoddam, et districtus non exiguus, qui uti diximus, aedem Isidis, prout Aegyptiis priscis in more prositum erat, cingebat, extitisse putandum est. Undè portionem Septorum Campi Martii cum Serapaeo nonnulli non incongruè confundunt, et ex illo iuuenalis supracitati patet:
+
Septa Ouile vocabat, eo quod intra ca, veluti intra Ouile tempore, quo noui Senatores Consulesque crearentur, ad tumultus compescendos cogebatur. Quicquid fit, licet aedes Ifiaca à septis non multum distituerit, notandum tamen est hoc loco, non tam Ten:plum, feu Fanum Isidis, eiusque situm excuirendum esse, quam districtum huius, quod Isaeum, siue Serapaeum propriè dicebatur; Nam uti in Obelisco Pamphilio et Oedipo fusè deduximus, erat Isaeum, feu Serapaeum non ipsum Daestrorum Templum, sed districtus longè latèque exporretus circa Templum, in quo, et septum, quo Apis bos ingerti superstititione nutriebatur<ref>Il bue Apis era legato al culto di Iside, come si può arguire dalla statua del bue Api a Benevento, ma è questa una questione controversa, in quanto mancano i segni, a Benevento (dove pur esisteva il Tempio di Iside), del bue Apis, e cioè le corna con dentro il sole. Coe che sia, gli obelischi di Benevento son notoriamente stati fatti realizzare da Dominziano. Sarebbe però anacronistico parlare, in quel tempo, d' "egittomania", vi era un'influenza dell'Egitto, questo senza dubbio, nel mondo dell'Impero romano. </ref>; erant et in eo adyta arcanioribus cerimoniis celebrandis destinata, plena. Aegyptiacis fiatuis, monumentis; obeliscis, caeterisque hieroglyphicis symbolis exornata; Huius enim Architectus, ut iuxta Aegyptiorum veterum Sacerdotum intentionem rectè operaretur, nihil coium, quae ad Sacra Isiaca ritè administranda requirebantur, omittere debebat. Ac proindè non mal sentiant, qui Templum Isidis nunc ad plateam, quae Sciarra dicitur, modò ad aedem S. Marcelli, aut ad Ecclesiam S. Mariae in Via Lara; alii, illud ibi, ubi modò Collegium Romanum, et Coenobium recens Patrum Dominicanorum, situm fuisse, putant; neque enim hic solum Isiacum. Fanum, sed Isaeum seu Serapaeum, quod erat veluti Atrium quoddam, et districtus non exiguus, qui uti diximus, aedem Isidis, prout Aegyptiis priscis in more prositum erat, cingebat, extitisse putandum est. Undè portionem Septorum Campi Martii cum Serapaeo nonnulli non incongruè confundunt, et ex illo iuuenalis supracitati patet:
 
<------ quas qnas spargat in adeIsidis, antiquo qua proxima surgit ouili.>
 
<------ quas qnas spargat in adeIsidis, antiquo qua proxima surgit ouili.>
 
Et Martialis.
 
Et Martialis.

Revision as of 20:45, 6 February 2019

This page has not been proofread


ubinam propriè insigne illud Ifidis Templum, tot historiis decantarum; situm fuerit, disquiramus. Bartholomaemus Marlianus et Boisiardus in Topographia Romana, in Via Lata constitutum fuisse autumant; sic enim referunt: <A Marcello Coruorum ad Septa Campi Marty Via Lata adhuc priseum obtinens nomen producitur, à qua ades Sancta Maria in Via Lata nomen accepit, prope quam nunc multa eruuntur marmora; In hac ipsa via Isidus Templum extitit>; Blondus autem ex Sexti Ruffi descriptione, id ubi nunc aedes ell Sancti Marcelli, ponit, ubi Vespasianum Titum nocte illa, quae Triumphum praecessit, quieuisse, memorat ductonius. Iuucnalis verò propè septa statuit , cum inquit: <A Meroe portabat aquas, quas spargit in adem Isidis, antiquo qua proxima surgit Ouili.> Septa Ouile vocabat, eo quod intra ca, veluti intra Ouile tempore, quo noui Senatores Consulesque crearentur, ad tumultus compescendos cogebatur. Quicquid fit, licet aedes Ifiaca à septis non multum distituerit, notandum tamen est hoc loco, non tam Ten:plum, feu Fanum Isidis, eiusque situm excuirendum esse, quam districtum huius, quod Isaeum, siue Serapaeum propriè dicebatur; Nam uti in Obelisco Pamphilio et Oedipo fusè deduximus, erat Isaeum, feu Serapaeum non ipsum Daestrorum Templum, sed districtus longè latèque exporretus circa Templum, in quo, et septum, quo Apis bos ingerti superstititione nutriebatur[1]; erant et in eo adyta arcanioribus cerimoniis celebrandis destinata, plena. Aegyptiacis fiatuis, monumentis; obeliscis, caeterisque hieroglyphicis symbolis exornata; Huius enim Architectus, ut iuxta Aegyptiorum veterum Sacerdotum intentionem rectè operaretur, nihil coium, quae ad Sacra Isiaca ritè administranda requirebantur, omittere debebat. Ac proindè non mal sentiant, qui Templum Isidis nunc ad plateam, quae Sciarra dicitur, modò ad aedem S. Marcelli, aut ad Ecclesiam S. Mariae in Via Lara; alii, illud ibi, ubi modò Collegium Romanum, et Coenobium recens Patrum Dominicanorum, situm fuisse, putant; neque enim hic solum Isiacum. Fanum, sed Isaeum seu Serapaeum, quod erat veluti Atrium quoddam, et districtus non exiguus, qui uti diximus, aedem Isidis, prout Aegyptiis priscis in more prositum erat, cingebat, extitisse putandum est. Undè portionem Septorum Campi Martii cum Serapaeo nonnulli non incongruè confundunt, et ex illo iuuenalis supracitati patet: <------ quas qnas spargat in adeIsidis, antiquo qua proxima surgit ouili.> Et Martialis. <Si nihil Europe fect, tum septa petuntur Si quid Phyllirides prastet Aesonides.

Hine quoque deceptus Memphitica Templa frequentant Asidet Cathedrus maesta Inuenca suis.

  1. Il bue Apis era legato al culto di Iside, come si può arguire dalla statua del bue Api a Benevento, ma è questa una questione controversa, in quanto mancano i segni, a Benevento (dove pur esisteva il Tempio di Iside), del bue Apis, e cioè le corna con dentro il sole. Coe che sia, gli obelischi di Benevento son notoriamente stati fatti realizzare da Dominziano. Sarebbe però anacronistico parlare, in quel tempo, d' "egittomania", vi era un'influenza dell'Egitto, questo senza dubbio, nel mondo dell'Impero romano.