Page:FC 1042.djvu/67
f. 26r
esse necessarium quod pra[e]dicaretur quando enim subditi fuissent inducti ad gradum suae uerae obedientiae humilitatis et[1] subiectionis, et reuerentiae suorum maiorum, Dominus noster se applicaret, eisque daret pastores iuxta cor suum, e contra uero dici potest de non disposito ad recognoscendum bonum, quod mereatur eo priuari, et qui non est factus seruus, non metteur sibi dari dominum cuius bonitate possit aut sciat ipse fieri. qui nondum factus est[2] seruus, non meretur sibi dari dominum, cuius bonitate possit, aut sciat ipse fieri[3], unde et sperandum est, quod quando subditi, aut saltem electi, consecuti[4] fuerunt[5] talem humilitatem, patientiam, et charitatem, quae sufficit ad honorandum, seruiendum, et tollerandum quemcumque maiorem suum, quantumlibet malum, non omittendo[6] bonam uoluntatem, sed crescendo
_______________
