Page:FC 1042.djvu/396

From GATE
The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.
This page has not been proofread



f. 190v



sensum habui ego[1]. Videbam etiam quandam potissimam[2] differentiam quae est inter commotiones diurnas[3], quae esse possunt in homine quantum ad spiritum uitalem, et illas quae esse possunt quantum ad spiritum[a] animalem, et illas quae esse possunt quantum ad spiritum rationalem. Quando item considerabam quantum referat[4] sentire aliquid in carne, aut sentire in spiritu: esse in carne, aut esse in spiritu, uiuere in carne, aut uiuere in spiritu. Hic quoque multis precibus datum est petere gratias[5] Spiritus Sancti, ut deinceps transferri possint meum esse[6] uiuere, et sentire ad ipsum Spiritum, ut sit negotium salutis animae meae in illis intimis quae patent Spiritui Sancto et ut liberari possim ab eo quod est sentire carnalia, et corporalia[7], id est (ut ita loquar) per corporales et[8] carnales cogitationes, et[9] motiones[10] in ipsa carne uel in ipso corpore. Tunc enim res vere sentiuntur cum spiritu attinguntur rationali maxime
_______________

  1. spiritum] sequitur erasio

_______________

  1. habui ego] ego habui MF
  2. potissimam] latissimam MF
  3. diurnas] diuinas MF
  4. referat] differat MF
  5. gratias] gratiam MF
  6. meum esse] esse meum MF
  7. corporalia] add. corporaliter MF [p. 645]
  8. et] ac MF
  9. et] aut MF
  10. motiones] add. idque MF