Page:FC 1042.djvu/384
f. 184v
illae tres gratiae, id est uera cognitio, ac contritio peccatorum totius uitae anteactae, et haec est prima,
2a
est[1]
cognitio inordinationis
totius[2]
uitae,
3a
est[3]
firmum[4]
propositum uerae
emendationis[5],
et uerae ordinationis ipsius
uitae[6],
et[7]
in futurum.
In 2a hebdomada habenda iuxta scopum contemplationum uitae Christi, qui est ipsum cognoscere ad imitandum, ponuntur satis rationabiliter istae tres gratiae in
colloqui[i]s (loquor semper
de[8]
colloquiis principalibus ad Virginem, ad Christum, et ad Patrem) Abnegatio sui
est[9]
prima,
2a contemptus
mundi[10],
3a
est[11]
perfectus amor seruitij Christi Domini nostri.
Multi enim bene sibi sentire uidentur de
seruitio Christi[12],
ac[13]
ipsius personam diligere, quibus tamen non satis
placent[14]
negotia, in quibus consistit Christi
seruitium[15].
Hic[16]
proinde saepe non sine consolatione multa cogitant de Christo et
_______________
- ↑ est] om. MF
- ↑ totius] ipsius MF
- ↑ est] om. MF
- ↑ firmum] cognitio et MF
- ↑ emendationis] add. uitae MF
- ↑ uitae] om. MF
- ↑ et] om. MF
- ↑ de] add. tribus MF
- ↑ est] om. MF
- ↑ mundi] add. perfectus MF
- ↑ est] om. MF
- ↑ seruitio Christi] primo MF
- ↑ ac] et MF
- ↑ placent] arrident MF
- ↑ seruitium] seruitus MF
- ↑ Hic] Hi MF
