Page:FC 1042.djvu/373
f. 179r
oportet ut nos ueneremur in sanctitate, et justitia, uidentes illam esse diuinitatis perfectum instrumentum ad redemptionem nostram, ad uocationem, ad justificationem,
et[1]
ad sanctificationem, et ad glorificationem, quae
est[2]
templum totius diuinitatis.
Primus
igitur[3]
Angelus noluit descendere sub istam
naturam[4]
per humilitatem,
nec si[5]
esse subiectus altissimo, sed uoluit propria uirtute intrare in gaudium, et in gloriam domini Dei sui, propositum est illi Misterium ab aeterno ordinatum, id est filij Dei humilitas, qua ab aeterno uoluit, et decreuit fieri homo, et hoc pacto humiliari sub eo, qui ipsum ab aeterno genuit sibi aequalem.
Lucifer supra se
abijt[6]
dicens:
"Ascendam, et similis ero altissimo"[I], qui ascensus fuit illi ruina
ad[7]
descensus.
In die Sancti Marci euangelistae mane ante Missam,
cum[8]
eram celebraturus, ego sensi quendam
_______________
- ↑ Is 14,14
_______________
- ↑ et] om. MF
- ↑ est] add. et MF
- ↑ igitur] om. MF
- ↑ naturam] add. ut sub se descenderet MF
- ↑ nec si] et nedum MF
- ↑ abijt] add. quia noluit humiliari sub humanatum Deum, qui est Christus, ex summo factus minimus. Ille igitur, dum per fidem et gratiam, in qua creatus est, non uult humiliari usquam sub hanc naturam assumendam, destituitur a gratia fidei et supra se abit MF
- ↑ ad] et MF [p. 635]
- ↑ cum] quam MF
