Page:FC 1042.djvu/305
f. 145r
eius quam conuerti ad praesentiam
cuiusquam[1]
alterius uoluptatis, quae non sit ex ipso deriuata, ac missa in nos per
Christum[2]
submistrata[3],
et in ipso terminata. Amen. Amen.
Alia die infra
octauas easdem[4]
Epiphaniae[5]
Domini ego sensi quendam
bonum spiritum[6],
quo[7]
admiratus sum gratiam Dei, qua factum est, ut ego iam
triginta septem[8]
uicibus haec
facta[9]
natalitiorum et
Epiphaniae[10]
in hac uita uiderim et sic discurrebam per alios dies
festus[11],
qui mihi tot reuolutis annis illuxerunt, ego uero tam parum fructus ex ipsis accepi, nec umquam fui satis gratus, ut saltem recognoscerem benignitatem Dei, qua factum est, ut haec bona, et similia mihi toties in
ipsis[12]
triginta septem[13]
annis, qui iam sunt mutati super me replicarentur, et ob oculos reuolutis temporibus proponerentur ad hauriendam
eundem[14]
salutem, et
_______________
- ↑ cuiusquam] cuiuscumque MF
- ↑ Christum] ipsum MF
- ↑ submistrata] subministrata MF
- ↑ octauas easdem] easdem octauas et add. horum MF
- ↑ Epiphaniae] Epiphaniorum MF
- ↑ bonum spiritum] spiritum bonum MF
- ↑ quo] in quo MF
- ↑ triginta septem] septem et triginta MF
- ↑ facta] festa MF
- ↑ Epiphaniae] Epiphaniorum MF
- ↑ festus] feasts MF
- ↑ ipsis] his MF
- ↑ triginta septem] septem et triginta MF
- ↑ eundem] inde MF [p. 606]
