Difference between revisions of "Page:FC 1042.djvu/22"

From GATE
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 1: Line 1:
 
[[Category:Fabro pages]][[Category:Fabro pages not proofread]]
 
[[Category:Fabro pages]][[Category:Fabro pages not proofread]]
5.<br>
+
non te bene cognovi, o Spiritus Sancte, cum
 +
ex eo tempore non sciui segregari ab omnibus, ut quaererem te,
 +
et ingrederer tuam scholam? quandoquidem inuitabas me, et
 +
praeueniebas in talibus benedictionibus. Tu nihilominus me pre-
 +
hendisti, tu me indelebili timoris tui charactere signasti; quem si
 +
permisisses tolli, sicut caetera bona gratuita, quidni factus essem
 +
sicut Sodoma et Gomorra; Nouem annos fui in ea schola, et aetate crescens et scientia, licet non usque in finem illius temporis, in sapientia bonitatis et castitatis oculorum meorum. Est itaque satis quod in hoc recognoscam in gratiarum actione multum, et in dolore, et contritione cordis propter peccata quae quotidie (ad eorum aliqua nascendo, et in eis crescendo) commitebam contra Dominum meum,
 +
multoque plura commisissem nisi diuina bonitas permisisset in
 +
anima mea (cum timore eius) inordinatum quoddam desyderium
 +
sciendi, et discendi litteras. Hoc igitur impulsu me eduxit Dominus de patria, ubi non poteram integre, et in posterum

Revision as of 11:29, 28 June 2019

This page has not been proofread

non te bene cognovi, o Spiritus Sancte, cum ex eo tempore non sciui segregari ab omnibus, ut quaererem te, et ingrederer tuam scholam? quandoquidem inuitabas me, et praeueniebas in talibus benedictionibus. Tu nihilominus me pre- hendisti, tu me indelebili timoris tui charactere signasti; quem si permisisses tolli, sicut caetera bona gratuita, quidni factus essem sicut Sodoma et Gomorra; Nouem annos fui in ea schola, et aetate crescens et scientia, licet non usque in finem illius temporis, in sapientia bonitatis et castitatis oculorum meorum. Est itaque satis quod in hoc recognoscam in gratiarum actione multum, et in dolore, et contritione cordis propter peccata quae quotidie (ad eorum aliqua nascendo, et in eis crescendo) commitebam contra Dominum meum, multoque plura commisissem nisi diuina bonitas permisisset in anima mea (cum timore eius) inordinatum quoddam desyderium sciendi, et discendi litteras. Hoc igitur impulsu me eduxit Dominus de patria, ubi non poteram integre, et in posterum