Page:FC 1042.djvu/197
f. 91r
ac
nitentibus omnibus modis[1],
ut melius
Capere uerba sancta et illa capiant in nobis radices.
capiamus uerba sancta, et illa capiant in nobis radices suas, et uirtutem suam seminalem imprimant; uerbum etenim quodcumque de ore Dei procedens uerum Dei semen est, Deum ipsum quodam[m]odo quantum
in[2]
se est in nobis producens,
et[3]
generans.
Christus quo magis accedebat ad finem uitae suae eo amplius patiebatur.
Circa horas
canonicas[4]
ut ibi possem crescere, et eo magis quo magis accedebam ad finem, ego considerabam quo pacto Christus, quo magis accedebat ad finem uitae suae, eo amplius patiebatur, et maiora
tormenta[5]
inferebantur; propterea hoc sentiebam,
Oportet crescere in deuotione horarum.
oportere crescere in deuotione horarum, ita ut cum peruentum
fuerat[6]
ad horam
nonam[7]
sentiri possit uis ipsius mortis, et expirationis Jesu Christi, quae hora nona accidit.
_______________
