Difference between revisions of "Page:EBC s.d. 2672.pdf/1"

From GATE
 
(5 intermediate revisions by 2 users not shown)
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 1: Line 1:
Hoc compendium videtur libellus famosus centra Societatem generatim scriptus. Notantur enim gravissimi errores Patrum Societatis in Hollandia laborantibus, nec nominantur personae, nec adducuntur testes, nec ulla probatio adducitur. V.g. dicunt Patres offerre communionem hominibus non instructis et bene jentatis: et contra negare moribundis, si jejuni non sint. Item conjungere in matrimonio homines in gradibus prohibitis sine ulla facultate; baptizare unica mersione; docere in peccatis carnis omnia esse mortalia, nullum veniale. Haec si vera sunt, debuisset D. Sasboldus denunciare Suae S.ti tanquam suspectos de fide, eos qui talia agunt; si falsa sunt, graviter peccavit. Sed de primo habetur responsio in scripto jesuitarum, quod videlicet dederit unus Patrum Eucharistiam mulieri aegrotae, quae putabat se non esse jejunam, quia ante mediam noctem aliquid cibi sumpserat.<lb/>
+
Hoc compendium videtur libellus famosus contra Societatem generatim scriptus. Notantur enim gravissimi errores Patrum Societatis in Hollandia laborantibus, nec nominantur personae, nec adducuntur testes, nec ulla probatio adducitur. V.g. dicunt Patres offerre communionem hominibus non instructis et bene jentatis: et contra negare moribundis, si jejuni non sint. Item conjungere in matrimonio homines in gradibus prohibitis sine ulla facultate; baptizare unica mersione; docere in peccatis carnis omnia esse mortalia, nullum veniale. Haec si vera sunt, debuisset D. [[Name::Vosmeer, Sasboldo|Sasboldus]]<ref> Nel 1592, Clemente VIII affidò al nunzio in Colonia, mons. Frangipani, la nomina di un vicario apostolico  “per  supplire  l’assenza  dei  prelati”.  Il  vicario,  Sasboldo  Vosmeer  (†1614),ebbe nel 1602 il titolo di Filipos in partibus infidelium</ref> denunciare Suae S.ti tanquam suspectos de fide, eos qui talia agunt; si falsa sunt, graviter peccavit. Sed de primo habetur responsio in scripto jesuitarum, quod videlicet dederit unus Patrum Eucharistiam mulieri aegrotae, quae putabat se non esse jejunam, quia ante mediam noctem aliquid cibi sumpserat.<lb/>
 
De tota causa.<lb/>
 
De tota causa.<lb/>
Videtur esse unum grave inconveniens in hoc negocio hollandico, ex quo nascuntur multa particularia. Inconveniens videtur, quod presbyteri missi a Vicario Apostolico dicuntur pastores ordinarii, religiosi autem dicuntur presbyteri externi et vagabundi. Videtur autem non esse verum, quod illi sint pastores ordinarii. Nam ipse in primis Sasboldus non es pastor ordinarius, id est episcopus Hollandorum, sed Philippensium, sed est pastor delegatus, ut Vicarius Apostolicus: et quamvis Vicarius Apostolicus possit constituere pastores ordinarios, id est parochos, tamen illi, quos hactenus constituit, non videntur parochi sive pastores ordinarti, quia non habent populum sibi assignatum distinctum ab aliis: sed omnes a D. Philippensi missi, discurrunt per totam regionem, et ubique volunt haberi pastores ordinarii; unde fit, ut saepe in uno loco sint multi pastores ordinarii, in alio nulli. Hoc autem non est esse pastorem ordinarium, sed esse delegatos in solidum pro tota provincia cum auctoritate pastoris ordinarii. Et hoc modo etiam religiosi, missi auctoritate Summl Pontificis
+
Videtur esse unum grave inconveniens in hoc negocio hollandico, ex quo nascuntur multa particularia. Inconveniens videtur, quod presbyteri missi a Vicario Apostolico dicuntur pastores ordinarii, religiosi autem dicuntur presbyteri externi et vagabundi. Videtur autem non esse verum, quod illi sint pastores ordinarii. Nam ipse in primis Sasboldus non es pastor ordinarius, id est episcopus Hollandorum, sed Philippensium, sed est pastor delegatus, ut Vicarius Apostolicus: et quamvis Vicarius Apostolicus possit constituere pastores ordinarios, id est parochos, tamen illi, quos hactenus constituit, non videntur parochi sive pastores ordinarti, quia non habent populum sibi assignatum distinctum ab aliis: sed omnes a D. Philippensi missi, discurrunt per totam regionem, et ubique volunt haberi pastores ordinarii; unde fit, ut saepe in uno loco sint multi pastores ordinarii, in alio nulli. Hoc autem non est esse pastorem ordinarium, sed esse delegatos in solidum pro tota provincia cum auctoritate pastoris ordinarii. Et hoc modo etiam religiosi, missi auctoritate Summi Pontificis
 
<pb/>
 
<pb/>
  
Footer (noinclude):Footer (noinclude):
Line 1: Line 1:
<references/>
+
<references/> {{TurnPage}}

Latest revision as of 14:08, 16 August 2021

This page has been proofread


Hoc compendium videtur libellus famosus contra Societatem generatim scriptus. Notantur enim gravissimi errores Patrum Societatis in Hollandia laborantibus, nec nominantur personae, nec adducuntur testes, nec ulla probatio adducitur. V.g. dicunt Patres offerre communionem hominibus non instructis et bene jentatis: et contra negare moribundis, si jejuni non sint. Item conjungere in matrimonio homines in gradibus prohibitis sine ulla facultate; baptizare unica mersione; docere in peccatis carnis omnia esse mortalia, nullum veniale. Haec si vera sunt, debuisset D. Sasboldus[1] denunciare Suae S.ti tanquam suspectos de fide, eos qui talia agunt; si falsa sunt, graviter peccavit. Sed de primo habetur responsio in scripto jesuitarum, quod videlicet dederit unus Patrum Eucharistiam mulieri aegrotae, quae putabat se non esse jejunam, quia ante mediam noctem aliquid cibi sumpserat.
De tota causa.
Videtur esse unum grave inconveniens in hoc negocio hollandico, ex quo nascuntur multa particularia. Inconveniens videtur, quod presbyteri missi a Vicario Apostolico dicuntur pastores ordinarii, religiosi autem dicuntur presbyteri externi et vagabundi. Videtur autem non esse verum, quod illi sint pastores ordinarii. Nam ipse in primis Sasboldus non es pastor ordinarius, id est episcopus Hollandorum, sed Philippensium, sed est pastor delegatus, ut Vicarius Apostolicus: et quamvis Vicarius Apostolicus possit constituere pastores ordinarios, id est parochos, tamen illi, quos hactenus constituit, non videntur parochi sive pastores ordinarti, quia non habent populum sibi assignatum distinctum ab aliis: sed omnes a D. Philippensi missi, discurrunt per totam regionem, et ubique volunt haberi pastores ordinarii; unde fit, ut saepe in uno loco sint multi pastores ordinarii, in alio nulli. Hoc autem non est esse pastorem ordinarium, sed esse delegatos in solidum pro tota provincia cum auctoritate pastoris ordinarii. Et hoc modo etiam religiosi, missi auctoritate Summi Pontificis


---page break---

  1. Nel 1592, Clemente VIII affidò al nunzio in Colonia, mons. Frangipani, la nomina di un vicario apostolico “per supplire l’assenza dei prelati”. Il vicario, Sasboldo Vosmeer (†1614),ebbe nel 1602 il titolo di Filipos in partibus infidelium