Difference between revisions of "Page:EBC 1619 ca 2178.pdf/15"

From GATE
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 1: Line 1:
 
controversia, oriri posse nihil, nisi gravissimum damnum Ecclesiae Aquitanicae, et maxime Lemovicensium tribulationem, piorum desolationem, populi clamorem, animorum dejectionem aut defectionem, divini cultus diminutionem, totius Galline scandalum: politicorum falsorumque fratrum gaudium, risum haereticorum ac derisum; qui cum sciant quanto praesidio, Sanctus is Tutelaris nos nostramque urbem toties protexerit; nihil gratius sibi aut jucundius ferri posse existimarent: quam si videant ejusdem sancti cultum honoremque, idque per nos divelli ac deprimi. Haeccine Criticorum charitas, ut tribuant illud haereticis? Quomodo susciperent infirmos, juxta praeceptum D. Pauli in fide, non in disceptationibus cogitationum, cum firmissimos, et ab omni saeculo tutos velini eruere? Nunquid non norunt, eumdem sanctum Ecclesiae Doctorem in eos irrumpere saevius, qui pro opinione quadam sua, aut scientia sibi praesumpta piorum infirmos animos perturbant? Utamur ergo verbis illius Apostoli, et mutato nomine dirigamus ea ad adversantem quemlibet Criticum, pro sua non scientia sed opinione novella.<lb/>
 
controversia, oriri posse nihil, nisi gravissimum damnum Ecclesiae Aquitanicae, et maxime Lemovicensium tribulationem, piorum desolationem, populi clamorem, animorum dejectionem aut defectionem, divini cultus diminutionem, totius Galline scandalum: politicorum falsorumque fratrum gaudium, risum haereticorum ac derisum; qui cum sciant quanto praesidio, Sanctus is Tutelaris nos nostramque urbem toties protexerit; nihil gratius sibi aut jucundius ferri posse existimarent: quam si videant ejusdem sancti cultum honoremque, idque per nos divelli ac deprimi. Haeccine Criticorum charitas, ut tribuant illud haereticis? Quomodo susciperent infirmos, juxta praeceptum D. Pauli in fide, non in disceptationibus cogitationum, cum firmissimos, et ab omni saeculo tutos velini eruere? Nunquid non norunt, eumdem sanctum Ecclesiae Doctorem in eos irrumpere saevius, qui pro opinione quadam sua, aut scientia sibi praesumpta piorum infirmos animos perturbant? Utamur ergo verbis illius Apostoli, et mutato nomine dirigamus ea ad adversantem quemlibet Criticum, pro sua non scientia sed opinione novella.<lb/>
Si propter opinionem tuam frater tuus contristatur; jam non secundum charitatem ambulas. Noli opinione tua illum perdere, pro quo Christus mortuus est. Non ergo blasphemetur bonum nostrum. Quod si ibi loquebatur pro infirmis; quid dixisset pro firmissimis, et Omni natione ab aevo tutissimis? Quos non infirmi et muni�mine destituti, in hoc declinante saeculo conantur repellere. Quocirca et defunctus Reverendiss. Episcopus noster; cum ad Summum Pontificem scribere his de rebus decrevisset; hunc praecipuum scopum habebat, ut supplicaret suae Sanctitati, ne pateretur hanc quaestionem in foris moveri et agitari. Tum quia jam a multis aevis observatio praevalet: tum quia res a Fatribus, et agitata et definita fuit, et a Summis Pontificibus confirmata. Tum quia rem hanc movere, Ecclesiam Aquitanicam omnino perturbare est: et multa exinde damna, pericula et detrimenta suscitare. Adeo ut quamvis extra dubium habeamus, si litis expectetur curriculus, quin pro S. Martiale Apostolo judicium detur, tamen in commune bonum, magis omnino expedire cernamus, hujusmodi litem praescindi, litigantibus perpetuum silentium indici; ac ne quid innovetur prohiberi; non solum quod inane videatur in re jam decisa decisionem quaerere; sed quod hoc nova agitatio, plus allatura sit mali in concertando, quam boni in confirmando postea, eo quod pridem firmatum est.<lb/>
+
Si propter opinionem tuam frater tuus contristatur; jam non secundum charitatem ambulas. Noli opinione tua illum perdere, pro quo Christus mortuus est. Non ergo blasphemetur bonum nostrum. Quod si ibi loquebatur pro infirmis; quid dixisset pro firmissimis, et Omni natione ab aevo tutissimis? Quos non infirmi et munimine destituti, in hoc declinante saeculo conantur repellere. Quocirca et defunctus Reverendiss. Episcopus noster; cum ad Summum Pontificem scribere his de rebus decrevisset; hunc praecipuum scopum habebat, ut supplicaret suae Sanctitati, ne pateretur hanc quaestionem in foris moveri et agitari. Tum quia jam a multis aevis observatio praevalet: tum quia res a Fatribus, et agitata et definita fuit, et a Summis Pontificibus confirmata. Tum quia rem hanc movere, Ecclesiam Aquitanicam omnino perturbare est: et multa exinde damna, pericula et detrimenta suscitare. Adeo ut quamvis extra dubium habeamus, si litis expectetur curriculus, quin pro S. Martiale Apostolo judicium detur, tamen in commune bonum, magis omnino expedire cernamus, hujusmodi litem praescindi, litigantibus perpetuum silentium indici; ac ne quid innovetur prohiberi; non solum quod inane videatur in re jam decisa decisionem quaerere; sed quod hoc nova agitatio, plus allatura sit mali in concertando, quam boni in confirmando postea, eo quod pridem firmatum est.<lb/>
 
Sed his de rebus omnibus in neminem alium, se conjicit magis spes nostra, quam in te Cardinali amplissime; cujus pietas nemini non nota, doctrina hujus novae deliquium deprimet, aut apicem obtundet; et omnia in suo aequilibrio jam olim ponderata relinquet:
 
Sed his de rebus omnibus in neminem alium, se conjicit magis spes nostra, quam in te Cardinali amplissime; cujus pietas nemini non nota, doctrina hujus novae deliquium deprimet, aut apicem obtundet; et omnia in suo aequilibrio jam olim ponderata relinquet:
 
<pb/>
 
<pb/>

Revision as of 08:25, 6 April 2020

This page has been proofread


controversia, oriri posse nihil, nisi gravissimum damnum Ecclesiae Aquitanicae, et maxime Lemovicensium tribulationem, piorum desolationem, populi clamorem, animorum dejectionem aut defectionem, divini cultus diminutionem, totius Galline scandalum: politicorum falsorumque fratrum gaudium, risum haereticorum ac derisum; qui cum sciant quanto praesidio, Sanctus is Tutelaris nos nostramque urbem toties protexerit; nihil gratius sibi aut jucundius ferri posse existimarent: quam si videant ejusdem sancti cultum honoremque, idque per nos divelli ac deprimi. Haeccine Criticorum charitas, ut tribuant illud haereticis? Quomodo susciperent infirmos, juxta praeceptum D. Pauli in fide, non in disceptationibus cogitationum, cum firmissimos, et ab omni saeculo tutos velini eruere? Nunquid non norunt, eumdem sanctum Ecclesiae Doctorem in eos irrumpere saevius, qui pro opinione quadam sua, aut scientia sibi praesumpta piorum infirmos animos perturbant? Utamur ergo verbis illius Apostoli, et mutato nomine dirigamus ea ad adversantem quemlibet Criticum, pro sua non scientia sed opinione novella.
Si propter opinionem tuam frater tuus contristatur; jam non secundum charitatem ambulas. Noli opinione tua illum perdere, pro quo Christus mortuus est. Non ergo blasphemetur bonum nostrum. Quod si ibi loquebatur pro infirmis; quid dixisset pro firmissimis, et Omni natione ab aevo tutissimis? Quos non infirmi et munimine destituti, in hoc declinante saeculo conantur repellere. Quocirca et defunctus Reverendiss. Episcopus noster; cum ad Summum Pontificem scribere his de rebus decrevisset; hunc praecipuum scopum habebat, ut supplicaret suae Sanctitati, ne pateretur hanc quaestionem in foris moveri et agitari. Tum quia jam a multis aevis observatio praevalet: tum quia res a Fatribus, et agitata et definita fuit, et a Summis Pontificibus confirmata. Tum quia rem hanc movere, Ecclesiam Aquitanicam omnino perturbare est: et multa exinde damna, pericula et detrimenta suscitare. Adeo ut quamvis extra dubium habeamus, si litis expectetur curriculus, quin pro S. Martiale Apostolo judicium detur, tamen in commune bonum, magis omnino expedire cernamus, hujusmodi litem praescindi, litigantibus perpetuum silentium indici; ac ne quid innovetur prohiberi; non solum quod inane videatur in re jam decisa decisionem quaerere; sed quod hoc nova agitatio, plus allatura sit mali in concertando, quam boni in confirmando postea, eo quod pridem firmatum est.
Sed his de rebus omnibus in neminem alium, se conjicit magis spes nostra, quam in te Cardinali amplissime; cujus pietas nemini non nota, doctrina hujus novae deliquium deprimet, aut apicem obtundet; et omnia in suo aequilibrio jam olim ponderata relinquet:
---page break---