Difference between revisions of "Page:EBC 1619 04 08 2097.pdf/1"
ArchivesPUG (talk | contribs) (→Not proofread: Created page with "^nlens^S avril 1619. Le Provincial des C�lestins de Fr.� Bell.4597 / Stat�m atque � te l�tteras accepi, datas XIIII.Cai.Marti! retuli gratias Beo pr� amplia benefi...") |
|||
| (2 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Page status | Page status | ||
| - | + | Proofread | |
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
| − | + | Statim atque à te litteras accepi, datas XIIII. Cal. Martii retuli gratias Deo pro amplia beneficiis, quibus noa cumulavit benignitas tua. Et verò, nisi te Patrono foveri noa contigisset, perieramus haud dubiè. Semper propitius tibi ait Deus, ex cujua tutela hostea nostri fugam arripuerunt. Quid dicam Tutor vigilantissime? Tu patrocinio isto filiorum tuorum gloriam ea adeptus immortalem. En jam, decussis capitibus turbarum tandem, etsi serò, sapere videmur, ut non in prolapsiones has denuò ruamus. Vigiles erimus pro custodia religiosae disciplinae, ut floreat aub tuo patrocinio, ut spiret odorem suum. Quin imò ne suscepti à te labores nostra incuria pereant, rea à te gestae, in recordatione omnium, aevi perennitate vivent. Cùm promerita tua, Amplissime Cardinalis, ea sint, quae possint à Deo tantum justa vicissitudine compensari, à nobis vero aequari nunquam; cogitamus, tibi utique forè satis, si nos ea, ut ita dicam, adoraverimus, coluerimusque silentio, veluti res inenarrabiles. Neque ope nostra indiges tu, qui sacroa inter Scriptores doctissimus, sanctissimuaque, splendes perindè, atque Aurorae sydus, et fulges Sole meliùs in perpetuas aeternitates. Age, et magno animo filiis tuis patrocinare, ne laedere nos audeat cauda sua tortuosa scorpio venenatus. Te omnes diligimus, colimus, suspicimusque admirabundi, venerabundi: et ego singillatim, si quae imperaveris, dicto semper audiens ero. Nostra haec desideria sunt, o Praeses, o Tutor vigilantissime, ut vivas diù sospes, diù felix. Quod superest, opto equidem quàm demississime, pulverem lambere pedum Summi Pontificis; centiesque locum exosculari, ubi tu vestigia posuisti. Ambiani, VI. Idus Aprilis M.DC.XIX. | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | , | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | [[Category: | + | [[Category:EBC_Proofread]] |
[[Category:EBC_Letters]] | [[Category:EBC_Letters]] | ||
[[Category:EBC_Pages]] | [[Category:EBC_Pages]] | ||
Revision as of 18:33, 17 February 2020
Statim atque à te litteras accepi, datas XIIII. Cal. Martii retuli gratias Deo pro amplia beneficiis, quibus noa cumulavit benignitas tua. Et verò, nisi te Patrono foveri noa contigisset, perieramus haud dubiè. Semper propitius tibi ait Deus, ex cujua tutela hostea nostri fugam arripuerunt. Quid dicam Tutor vigilantissime? Tu patrocinio isto filiorum tuorum gloriam ea adeptus immortalem. En jam, decussis capitibus turbarum tandem, etsi serò, sapere videmur, ut non in prolapsiones has denuò ruamus. Vigiles erimus pro custodia religiosae disciplinae, ut floreat aub tuo patrocinio, ut spiret odorem suum. Quin imò ne suscepti à te labores nostra incuria pereant, rea à te gestae, in recordatione omnium, aevi perennitate vivent. Cùm promerita tua, Amplissime Cardinalis, ea sint, quae possint à Deo tantum justa vicissitudine compensari, à nobis vero aequari nunquam; cogitamus, tibi utique forè satis, si nos ea, ut ita dicam, adoraverimus, coluerimusque silentio, veluti res inenarrabiles. Neque ope nostra indiges tu, qui sacroa inter Scriptores doctissimus, sanctissimuaque, splendes perindè, atque Aurorae sydus, et fulges Sole meliùs in perpetuas aeternitates. Age, et magno animo filiis tuis patrocinare, ne laedere nos audeat cauda sua tortuosa scorpio venenatus. Te omnes diligimus, colimus, suspicimusque admirabundi, venerabundi: et ego singillatim, si quae imperaveris, dicto semper audiens ero. Nostra haec desideria sunt, o Praeses, o Tutor vigilantissime, ut vivas diù sospes, diù felix. Quod superest, opto equidem quàm demississime, pulverem lambere pedum Summi Pontificis; centiesque locum exosculari, ubi tu vestigia posuisti. Ambiani, VI. Idus Aprilis M.DC.XIX.
