Difference between revisions of "Page:De scriptoribus ecclesiasticis liber unus (1613).pdf/175"
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 2: | Line 2: | ||
| − | De Ambrosio Ansberto – 890 | + | <span style="color:Blue">[253.]</span> |
| + | De {{Smallcaps|Ambrosio Ansberto}} – 890 | ||
<br> | <br> | ||
| − | Ambrosius Ansbertus monachus eodem tempore floruit. Scripsit autem in Apocalypsim, in Psalmos & in Cantica canticorum. Dicitur etiam scripsisse | + | Ambrosius Ansbertus monachus eodem tempore floruit. |
| + | Scripsit autem <i>in Apocalypsim</i>, <i>in Psalmos</i> & <i>in Cantica canticorum</i>. | ||
| + | Dicitur etiam scripsisse <i>De cupiditate</i> & <i>epistolas</i> ad diuersos. | ||
<br> | <br> | ||
| Line 13: | Line 16: | ||
| − | De Leone Sapiente | + | [254.] |
| + | De {{Smallcaps|Leone Sapiente imperatore}} | ||
<br> | <br> | ||
| Line 22: | Line 26: | ||
| − | De Idiota – 902 | + | [255.] |
| + | De {{Smallcaps|Idiota}} – 902 | ||
<br> | <br> | ||
| Line 29: | Line 34: | ||
| − | De Marco eremita – 906 | + | [256.] |
| + | De {{Smallcaps|Marco eremita}} – 906 | ||
<br> | <br> | ||
Marcus eremita hoc eodem tempore vixit, quippe, qui Leonem VI imperatorem saucium curauit & decennium vitae illi praedixit ut Zonaras & alii Graeci historici narrant. Scripsit multa opuscula theologica quae extant in Bibliotheca S. Patrum tomo 5 edit. 2. Sed ea opera ita scatent erroribus contra fidem, ut suspicari cogat, vel ab haereticis nostri temporis conficta, aut valde deprauata fuisse; neque alia de causa huius auctoris memini, nisi ut admonerem cautissime esse legendum; non enim desunt alii auctores pii, qui sine tali periculo legi possunt. | Marcus eremita hoc eodem tempore vixit, quippe, qui Leonem VI imperatorem saucium curauit & decennium vitae illi praedixit ut Zonaras & alii Graeci historici narrant. Scripsit multa opuscula theologica quae extant in Bibliotheca S. Patrum tomo 5 edit. 2. Sed ea opera ita scatent erroribus contra fidem, ut suspicari cogat, vel ab haereticis nostri temporis conficta, aut valde deprauata fuisse; neque alia de causa huius auctoris memini, nisi ut admonerem cautissime esse legendum; non enim desunt alii auctores pii, qui sine tali periculo legi possunt. | ||
<br> | <br> | ||
Revision as of 10:41, 5 August 2020
Ab anno Domini 900 ad 1000
p. 157
[253.]
De Ambrosio Ansberto – 890
Ambrosius Ansbertus monachus eodem tempore floruit.
Scripsit autem in Apocalypsim, in Psalmos & in Cantica canticorum.
Dicitur etiam scripsisse De cupiditate & epistolas ad diuersos.
Seculum decimum ab anno 900 ad 1000
[254.]
De Leone Sapiente imperatore
Leo VII huius nominis imperator non sine causa Sapiens dictus est.
Scripsit enim epistolam insignem ad regem Saracenorum de crhistianae fide veritate & Saracenorum impietate, ubi disertis verbis spirituam sanctum a Patre & Filio procedere affirmat. Extat haec epistola in Bibliotheca S. Patrum tomo 3. Extant etiam in Bibliotheca Vaticana orationes huius imperatoris plurimae, quarum titulos & unam integram refert Card. baronius tomo 10 Annalium ad annum Dom. 911 quo anno hic imperator obiit. Extant hae orationes Latine redditae & Ingolstadii excusae. Refert quoque Iacobus Gretserus Societatis Iesu Theologus tomo 2 de cruce, orationem alteram eiusdem Leonis de cruce. Itaque illustrauit hic imperator hoc seculum, alioqui valde obscurum.
[255.]
De Idiota – 902
Idiota quidam nomine suo suppresso circa hoc tempus scripsit egregium librum contemplationum & alterum de humilitate; qui extant in Bibliotheca S. Patrum tomo 5 edit. 2.
[256.]
De Marco eremita – 906
Marcus eremita hoc eodem tempore vixit, quippe, qui Leonem VI imperatorem saucium curauit & decennium vitae illi praedixit ut Zonaras & alii Graeci historici narrant. Scripsit multa opuscula theologica quae extant in Bibliotheca S. Patrum tomo 5 edit. 2. Sed ea opera ita scatent erroribus contra fidem, ut suspicari cogat, vel ab haereticis nostri temporis conficta, aut valde deprauata fuisse; neque alia de causa huius auctoris memini, nisi ut admonerem cautissime esse legendum; non enim desunt alii auctores pii, qui sine tali periculo legi possunt.
